Conxunción lóxica
Diagrama de Venn da conxunción | |
Outros nomes | AND, E |
---|---|
linguaxe natural | A e B |
linguaxe formal | |
outros símbolos | , , , &, &&. |
táboa de verdade | |
porta lóxica |
Conectivas lóxicas | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||||||||||||||||
En lóxica, matemáticas e lingüística, e ( ou AND) é o operador da conxunción ou da conxunción lóxica. A conectiva lóxica deste operador adoita representarse como [1]ou ou ou [2] dos que é o máis moderno e utilizado.
O e (AND) dun conxunto de operandos é verdadeiro se e só se todos os seus operandos son verdadeiros, é dicir, é certo se e só se é verdade e é certo.
Máis aló da lóxica, o termo "conxunción" tamén se refire a conceptos similares noutros campos:
- En teoría de conxuntos, intersección.
- Na teoría da orde, conxunción lóxica (ínfimo).
Definición
[editar | editar a fonte]Na lóxica clásica, a conxunción lóxica é unha operación sobre dous valores lóxicos, normalmente os valores de dúas proposicións, que produce un valor verdadeiro se e só se ambos os seus operandos son verdadeiros.[2][1]
Táboa de verdade
[editar | editar a fonte]F | F | F |
F | V | F |
V | F | F |
V | V | V |
Definido por outros operadores
[editar | editar a fonte]En sistemas onde a conxunción lóxica non é unha primitiva, pódese definir como [3]
Pódese comprobar mediante a seguinte táboa de verdade (compare as dúas últimas columnas):
F | F | V | V | F | F |
F | V | F | V | F | F |
V | F | V | V | F | F |
V | V | F | F | V | V |
ou
Pódese comprobar mediante a seguinte táboa de verdade (compare as dúas últimas columnas):
F | F | V | V | V | F | F |
F | V | V | F | V | F | F |
V | F | F | V | V | F | F |
V | V | F | F | F | V | V |
Regras de introdución e eliminación
[editar | editar a fonte]Como regra de inferencia, a introdución da conxunción é unha forma argumental simple e clásicamente válida. A forma argumental ten dúas premisas, e . Intuitivamente, permite inferenciar a súa conxunción.
- ,
- .
- Polo tanto, e .
(teño , teño , polo tanto teño e )
ou en notación de operador lóxico,
Aquí temos un exemplo dun argumento que se axusta á introdución da forma conxunción:
- A Mencía gústanlle as mazás.
- A Mencía gústanlle as laranxas.
- Polo tanto, a Mencía gústanlle as mazás e as laranxas.
A eliminación da conxuncións é outra forma argumental simple e válida clásicamente. Intuitivamente, permite a inferencia de calquera conxunción de calquera dos elementos desa conxunción.
- e .
- Polo tanto, .
(teño e , polo tanto teño )
... ou alternativamente,
- e .
- Polo tanto, .
(teño e , polo tanto teño )
En notación de operador lóxico:
... ou alternativamente,
Negación da conxunción
[editar | editar a fonte]Definición
[editar | editar a fonte]Unha conxunción demóstrase falsa ao estabelecer calquera de ou . Por exemplo
(Non implica non ( e ) ).
Outras estratexias de proba
[editar | editar a fonte]Se implica , entón tanto así como dan como falsa a conxunción:
Noutras palabras, unha conxunción pódese demostrar que é falsa só coñecendo a relación das súas premisas, e non é necesario saber os seus valores de verdade.
Propiedades
[editar | editar a fonte]conmutividade : si
asociatividade : si [4]
distributividade : con varias operacións, especialmente con OR
idempotencia : si
monótona : si
Se se usan valores binarios para verdadeiro (1) e falso (0), entón a conxunción lóxica funciona exactamente como a multiplicación aritmética normal.
Aplicacións en enxeñaría informática
[editar | editar a fonte]Na programación informática de alto nivel e na electrónica dixital, a conxunción lóxica esta normalmente representada por un operador infixo, normalmente como unha palabra como "AND
", unha multiplicación alxébrica ou o símbolo &
(ás veces dobrado como &&
).
A conxunción lóxica úsase a miúdo para operacións bit a bit, onde 0
corresponde a falso e 1
a verdadeiro:
0 AND 0
=0
,0 AND 1
=0
,1 AND 0
=0
,1 AND 1
=1
.
A operación tamén se pode aplicar a dúas palabras binarias vistas como cadeas de bits de igual lonxitude, tomando o AND bit a bit de cada par de bits nas posicións correspondentes. Por exemplo:
11000110 AND 10100011
=10000010
.
Correspondencia na teoría de conxuntos
[editar | editar a fonte]A pertenza dun elemento a un conxunto intersección na teoría de conxuntos defínese en termos dunha conxunción lóxica: se e só se . A través desta correspondencia, a intersección teórica de conxuntos comparte varias propiedades coa conxunción lóxica, como a asociatividade, a conmutividade e a idempotencia.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 "2.2: Conjunctions and Disjunctions". Mathematics LibreTexts. 2019-08-13. Consultado o 2020-09-02.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "Conjunction, Negation, and Disjunction". philosophy.lander.edu. Consultado o 2020-09-02.
- ↑ Smith, Peter. "Types of proof system" (PDF). p. 4.
- ↑ Howson, Colin (1997). Logic with trees: an introduction to symbolic logic. London; New York: Routledge. pp. 38. ISBN 978-0-415-13342-5.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Conxunción lóxica |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- "Conjunction". Encyclopedia of Mathematics. EMS Press. 2001 [1994].
- Wolfram MathWorld: Conjunction
- "Property and truth table of AND propositions". Arquivado dende o orixinal o maio 6, 2017.