شاه

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /شاه/

اسم

1. رئیس کشور، سلطان، فرمانروا، قیصر، امپراتور، خلیفه، خاقان.

   چو دانا بوَد شاه پیروز بخت.....بنازد بدو کشور و تاج و تخت (شاهنامه)

2. هر چیز مهم و بزرگ.

مثال

1. شاه‌رخ زدن کنایه از: الف- فرصت را غنیمت شمردن. ب- غلبه یافتن.
2. با شاه پالوده نخوردن کنایه از: خود را برتر از دیگران پنداشتن.

جستارهای وابسته

• پادشاه، شاهنشاه

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین