پرش به محتوا

گرگ یال‌دار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گرگ یالدار[۱]
یک گرگ یالدار اسیر شده در باغ وحش
وضعیت حفاظت
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: Chordata
رده: پستانداران
راسته: گوشت‌خوارسانان
زیرراسته: سگ‌سانیان
تیره: سگان
سرده: Chrysocyon
C. E. H. Smith, ۱۸۳۹
گونه: C. brachyurus
نام دوبخشی
Chrysocyon brachyurus
(Illiger, ۱۸۱۵)
Maned wolf range
مترادف[۳]

Canis brachyurus, C. campestris, C. isodactylus, C. jubatus, Vulpes cancrosa

گرگ یال‌دار بزرگترین گونهٔ سگ‌سانان در آمریکای جنوبی است. این گونهٔ گرگ همه‌چیزخوار است.[۴]


این گرگ متخصص در شکار حیوانات کوچک و متوسط، از جمله پستانداران کوچک (معمولا جوندگان و خرگوش)، پرندگان و تخم هایشان، خزندگان و حتی ماهی ها، گاستروپودها وسایر نرم تنان زمینی و حشرات است، اما بخش بزرگی از رژیم غذایی آن ( بیش از 50% بر اساس برخی مطالعات) مواد گیاهی از جمله نیشکر،پیاز، ریشه و میوه است. [۵]

محل سکونت این پستاندار محیط‌های باز و نیمه باز به خصوص چمنزار هاست.[۶]

سگ گوش‌کوتاه

روباه خرچنگ‌خوار

روباه سچورا

روباه آند

روباه پامپا

روباه پاتاگونیا

روباه داروین

روباه سپیدموی

Maned wolf[۷]: Fig. 10 

سگ بیشه

توصیف

[ویرایش]
گرگ یالدار اسیر شده در باغ وحش اونو، ژاپن (video)

اگرچه این جانور شباهت‌هایی به روباه قرمز دارد، لکن باید توجه داشت که از دستهٔ متفاوتی است. گونهٔ بالغ این حیوان ۶۷ تا ۱۰۷ سانتی‌متر قد دارد.[۸][۹][۱۰]

منابع و پانویس

[ویرایش]
  1. Wozencraft, W.C. (2005). "Order Carnivora". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. pp. 532–628. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
  2. Rodden, M. , Rodrigues , F. & Bestelmeyer, S. (2008). Chrysocyon brachyurus. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Retrieved on 22 March 2009 Database entry includes justification for why this species is near threatened.
  3. Osgood, Wilfred H. (1919). "Names of Some South American Mammals". Journal of Mammalogy. 1 (1): 35. doi:10.2307/1373718. JSTOR 1373718.
  4. Juarez, Keila Macfadem; Marinho-Filho, Jader (2002-11). <0925:dhuahr>2.0.co;2 "DIET, HABITAT USE, AND HOME RANGES OF SYMPATRIC CANIDS IN CENTRAL BRAZIL". Journal of Mammalogy. 83 (4): 925–933. doi:10.1644/1545-1542(2002)083<0925:dhuahr>2.0.co;2. ISSN 0022-2372. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  5. Juarez, Keila Macfadem; Marinho-Filho, Jader (2002-11). <0925:dhuahr>2.0.co;2 "DIET, HABITAT USE, AND HOME RANGES OF SYMPATRIC CANIDS IN CENTRAL BRAZIL". Journal of Mammalogy. 83 (4): 925–933. doi:10.1644/1545-1542(2002)083<0925:dhuahr>2.0.co;2. ISSN 0022-2372. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  6. Langguth, A. (1975). "Ecology and evolution in the South American canids". In M. W. Fox, ed. (ed.). The wild canids: their systematics, behavioral ecology and evolution. New York: Van Nostrand Reinhold Company. pp. 192–206. ISBN 0-442-22430-3. {{cite book}}: |editor= has generic name (help)
  7. Lindblad-Toh; et al. (2005). "Genome sequence, comparative analysis and haplotype structure of the domestic dog" (PDF). Nature. 438 (7069): 803–819. doi:10.1038/nature04338. PMID 16341006.
  8. Dietz, J. M. (1984). "Ecology and social organization of the maned wolf (Chrysocyon brachyurus)". Smithsonian Contributions to Zoology. 392 (392): 1–51. doi:10.5479/si.00810282.392.
  9. Maned wolf. Houston Zoo
  10. Boitani, Luigi, Simon & Schuster's Guide to Mammals. Simon & Schuster/Touchstone Books (1984), ISBN 978-0-671-42805-1