پرش به محتوا

پسر خدا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مینیاتوری در روزگار خوش دوک دوبری تصویر تعمید عیسی را نشان می‌دهد، جایی که خدای پدر اعلام می‌کند عیسی پسر اوست.

از لحاظ تاریخی، بسیاری از حاکمان عنوان‌هایی مانند پسر خدا (به انگلیسی: son of Godپسر یک خدا (به انگلیسی: son of a god) یا پسر آسمان (به انگلیسی: son of heaven) را فرض کرده‌اند.[۱]

اصطلاح «پسر خدا» گاهی در عهد عتیق و جدیدِ کتاب مقدس برای اشاره به کسانی که دارای روابط ویژه با خدا هستند، استفاده می‌شد. در عهد عتیق، فرشتگان، مردان عادل و مؤمن و پادشاهان اسرائیل همه «پسران خدا» نامیده می‌شوند.[۲] در عهد جدید، آدم[۳] و مهمتر از همه، عیسی مسیح[۲] «پسر خدا» نامیده می‌شوند؛ در حالی که پیروان عیسی «پسران خدا» نامیده می‌شوند.[۴]

در عهد جدید، اصطلاح «پسر خدا» در بسیاری موارد برای عیسی بکاربرده می‌شود.[۲] از عیسی در دو مورد مجزا با صدایی از آسمان به عنوان پسر خدا یاد شده. همچنین عیسی توسط خود و افراد مختلفی در عهد جدید به نام «پسر خدا» توصیف شده‌است.[۲][۵][۶][۷]

یهودیت

[ویرایش]
متن زیر تصویر

اگرچه اشاره به «پسران خدا»، «پسر خدا» و «پسر لرد» گاهی اوقات در ادبیات یهودی یافت می‌شوند، اما آن ها هرگز به تبار فیزیکی از خدا اشاره نمی‌کنند.[۸][۹] همچنین دو مورد وجود دارد که پادشاهان یهودی به صورت نمادین به عنوان خدا معرفی می‌شوند.[۱۰][۱۱] این عنوان‌ها اغلب به معنای کلی استفاده می‌شود به طوری که در آن از مردم یهودی به عنوان «فرزندان خدای شما» یاد می‌شود.[۸]

زمانی که این عنوان توسط ربی‌ها استفاده می‌شود، به عنوان یک اشاره به مسیح در یهودیت نیست، بلکه به اسرائیل یا به‌طور کلی به انسان اشاره دارد.[۸] در یهودیت عنوان مسیحا معنای وسیع‌تری دارد و به طیف وسیعی از افراد و اشیا اشاره می‌کند و لزوماً به فرجام‌شناسی یهودی گفته نمی‌شود.

مکاشفه جبرئیل

[ویرایش]

مکاشفه جبرئیل یک سنگ یادبود یک متری که بر روی آن ۸۷ سطر متن با مرکب به زبان عبری نوشته شده و شامل مجموعه‌ای از ابلاغ‌های کوتاه است، این سنگ یادبود، دست‌نوشته‌های طومارهای دریای مرده را وصف کرده و مربوط به اواخر قرن ۱ قبل از میلاد است.[۱۲][۱۳]

در این سنگ یادبود از یک رهبر با عنوان «پسر خدا» نام برده شده.[۱۴]

طومارهای دریای مرده

[ویرایش]

در برخی از نسخه‌های سفر تثنیه، طومارهای دریای مرده به پسران خدا به جای پسران اسرائیل اشاره می‌کند. (احتمالاً به فرشتگان اشاره می‌کند) در هفتادگانی نیز به همین موضوع اشاره شده‌است.[۱۰][۱۵]

در متن میدراش خدا به پادشاهی از تبار داوود به عنوان پسرش اشاره می‌کند.[۱۶]

دروغ‌نامیده‌ها

[ویرایش]

در هر دو متن یوسف و آسنات و متن مربوط داستان آسنات، یوسف به عنوان «پسر خدا» نام برده می‌شود.[۱۰][۱۷] در متن نیایش یوسف، از یعقوب و فرشته به عنوان «پسران خدا» نام برده می‌شود.[۱۰]

تلمود

[ویرایش]

این سبک نامگذاری نیز برای برخی از ربی‌ها در تلمود استفاده شده‌است.[۱۰]

مسیحیت

[ویرایش]

در مسیحیت عنوان «پسر خدا» اشاره به وضعیت عیسی به عنوان پسر الهی خدای پدر است که در عهد جدید و الهیات مسیحی اولیه استفاده شده‌است. همچنین عنوان «پسر خدا» و «پسر لرد» در چند قسمت از عهد عتیق یافت می‌شوند، اما به‌طور کلی به عیسی یا تثلیث مستقیماً اشاره نمی‌شود. [۱۸]

اسلام

[ویرایش]

عیسی در اسلام به نام «عیسی پسر مریم» (به عربی: عيسى بن مريم) شناخته می‌شود و به عنوان پیامبر خدا (خدا در اسلام) برای هدایت قوم بنی‌اسرائیل (مسیح) معرفی شده‌است.[۱۹][۲۰] اسلام به‌طور کامل انکار می‌کند[۲۱][۲۲] که عیسی پسر خدا (الله) یا بخشی از خدا (الله) باشد.[۲۳][۲۴] و همچنین در دیدگاه اسلامی، عیسی به فرمان خدا متولد می‌شود و دارای پدر (پدر زمینی و خاکی) نیست[۲۵] به طوری که به دستور خدا،[۲۱] جبرئیل روح عیسی را به مریم دمید[۲۶][۲۷] و سپس عیسی متولد شد.[۱۹]

بهائیت

[ویرایش]

در نوشته‌های بهائیت، اصطلاح «پسر خدا» به عیسی نسبت داده می‌شود.[۲۸] اما حاکی ارتباط فیزیکی واقعی بین عیسی و خدا را نیست[۲۹] و به صورت نمادین برای نشان دادن ارتباط معنوی بسیار قوی بین عیسی و خدا[۲۸] و منشأ اعتبار او استفاده می‌شود.[۲۹]

منابع

[ویرایش]
  1. 1823-1900.، Müller, F. Max (Friedrich Max), (۲۰۰۹). Introduction to the science of religion: four lectures delivered at the Royal Institution, in February and May, 1870. Milton Keynes: Lightning Source. OCLC 501961517. شابک ۹۷۸۱۴۰۶۷۲۶۳۱۲.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ «CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Son of God». www.newadvent.org (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۳۰.
  3. Luke 3:38
  4. «Sons Of God (New Testament) - International Standard Bible Encyclopedia». Bible Study Tools. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۳۰.
  5. Yueh-Han.، Yieh, John. One teacher: Jesus' teaching role in Matthew's Gospel report. Berlin. OCLC 868954036. شابک ۹۷۸۳۱۱۰۹۱۳۳۳۰.
  6. Dwight.، Pentecost, J. (۱۹۸۱). The words and works of Jesus Christ: a study of the life of Christ. Grand Rapids, Mich.: Zondervan Pub. House. OCLC 6761291. شابک ۰۳۱۰۳۰۹۴۰۹.
  7. The International standard Bible encyclopedia (ویراست Fully rev). Grand Rapids, Mich.: W.B. Eerdmans. 1979-©1988. OCLC 4858038. شابک ۰۸۰۲۸۸۱۶۰۲. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ The Oxford dictionary of the Jewish religion (ویراست ۲nd ed). New York: Oxford University Press. ۲۰۱۱. صص. ۶۹۸. OCLC 660161906. شابک ۹۷۸۰۱۹۹۷۳۰۰۴۹.
  9. The Jewish annotated New Testament: New Revised Standard Version Bible translation. Oxford: Oxford University Press. ۲۰۱۱. صص. ۵۴۴. OCLC 666242532. شابک ۹۷۸۰۱۹۵۲۹۷۷۰۶.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ ۱۰٫۴ Roukema, Riemer (2010-04-22). Jesus, Gnosis and Dogma (به انگلیسی). A&C Black.
  11. Bardill, Jonathan (2012). Constantine, Divine Emperor of the Christian Golden Age (به انگلیسی). Cambridge University Press.
  12. Biema، David Van (۲۰۰۸-۰۷-۰۷). «Was Jesus' Resurrection a Sequel?» (به انگلیسی). Time. شاپا 0040-781X. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۲.
  13. Bronner، Ethan (۲۰۰۸-۰۷-۰۶). «Ancient Tablet Ignites Debate on Messiah and Resurrection» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۲.
  14. Henze, Matthias (2011). Hazon Gabriel (به انگلیسی). Society of Biblical Lit.
  15. «Deuteronomy 32:8 and the Sons of God: Heiser». faculty.gordon.edu. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۲.
  16. Bockmuehl, Markus; Paget, James Carleton (2007-07-31). Redemption and Resistance: The Messianic Hopes of Jews and Christians in Antiquity (به انگلیسی). A&C Black.
  17. «The Story of Asenath». www.pseudepigrapha.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۲.
  18. Hornby, Helen, ed. (1983). Lights of Guidance: A Baháʼí Reference File. New Delhi, India: Baháʼí Publishing Trust. p. 491. ISBN 81-85091-46-3.
  19. ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ Cyril.، Glassé, (۲۰۰۱). The new encyclopedia of Islam (ویراست Rev٫ ed). Walnut Creek, CA: AltaMira Press. OCLC 48553252. شابک ۰۷۵۹۱۰۱۸۹۲.
  20. Josh.، McDowell,. Understanding Islam and Christianity. Eugene, Oregon. OCLC 859328502. شابک ۹۷۸۰۷۳۶۹۴۹۹۱۰.
  21. ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ «متن قرآن، سوره 4: النساء، آیه 171 - آیه 176». www.parsquran.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۱.
  22. «متن قرآن، سوره 5: المائدة، آیه 116 - آیه 120». www.parsquran.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۱.
  23. «متن قرآن، سوره 5: المائدة، آیه 72 - آیه 81». www.parsquran.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۱.
  24. «متن قرآن، سوره 5: المائدة، آیه 75 - آیه 84». www.parsquran.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۱.
  25. «متن قرآن، سوره 3: آل عمران، آیه 59 - آیه 68». www.parsquran.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۱.
  26. «متن قرآن، سوره 21: الأنبیاء، آیه 91 - آیه 100». www.parsquran.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۱.
  27. Barnes,، Tatum, W. Jesus: a brief history. Chichester, U.K. OCLC 276340603. شابک ۹۷۸۱۴۰۵۱۷۰۱۹۲.
  28. ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ D. ,، Lepard, Brian. In the glory of the Father: the Baha'i Faith and Christianity. Wilmette, Illinois. صص. ۷۴ و ۷۵. OCLC 232980861. شابک ۹۷۸۱۹۳۱۸۴۷۳۴۶.
  29. ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ 1921-2000.، Taherzadeh, Adib, (1976, ©1974). The revelation of Baháʼuʼlláh (ویراست Rev٫ ed). Oxford [England]: G. Ronald. صص. ۱۸۲. OCLC 20313838. شابک ۰۸۵۳۹۸۰۵۲۷. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)