ذات الکرسی آ
 تصویری یا رنگ غیر واقعی متشکل از داده‌های سه منبع: قرمز داده‌های فروسرخ تلسکوپ فضایی اسپیتزر، طلایی داده‌های قابل مشاهده از تلسکوپ فضایی هابل، و آبی و سبز داده‌های رصدخانه پرتو ایکس چاندرا هستند. نقطهٔ کوچک، روشن و آبی مایل به کودکی که خارج از مرکز است، باقیمانده هسته ستاره است. | |
| گونه رویداد | بازمانده ابرنواختر، منبع رادیویی در اخترشناسی  |
|---|---|
| IIb[۱] | |
| تاریخ | ۱۹۴۷ |
| صورت فلکی | ذات‌الکرسی |
| بُعد | 23h 23m 24s |
| مِیل | +۵۸° 48.9′ |
| مبدأ | J2000 |
| مختصات کهکشانی | ۱۱۱٫۷۳۴۷۴۵°, −۰۲٫۱۲۹۵۷۰° |
| فاصله | ۱۱٬۰۰۰ سال نوری (۳٫۴ کیلوپارسک)[۲] |
| باقیمانده | Shell |
| میزبان | راه شیری |
| Progenitor | unknown |
| Progenitor type | unknown |
| رنگ (B-V) | unknown |
| ویژگی‌های مهم | Strongest radio source beyond our solar system |
| اوج قدر ظاهری | ۶? |
| دیگر شناسه‌ها | SN 1671، SN 1667، SN 1680، SNR G111.7-02.1، 1ES 2321+58.5، 3C 461، 3C 461.0، 4C 58.40، 8C 2321+585، 1RXS J232325.4+584838، 3FHL J2323.4+5848، 2U 2321+58، 3A 2321+585، 3CR 461، 3U 2321+58، 4U 2321+58، AJG 109، CTB 110، INTREF 1108، [DGW65] 148، PBC J2323.3+5849، 2FGL J2323.4+5849، 3FGL J2323.4+5849، 2FHL J2323.4+5848 |
| پس از | SN 1604 |
| پیش از | G1.9+0.3 (unobserved, ح. ۱۸۶۸), SN 1885A (next observed) |
ذات الکرسی آ (به انگلیسی: Cassiopeia A)یک باقیمانده ابرنواختر (supernova remnant)است که در صورت فلکی ذات الکرسی و در فاصله ۱۱۰۰۰ سال نوری(۳٫۴ پارسک) زمین قرار دارد و بعد از خورشید قویترین چشمه رادیویی در آسمان است (در فرکانس بالاتر از ۱ گیگا هرتز). انفجار این ابرنواختر بین سال‌های ۱۶۶۰ تا ۱۶۸۰ میلادی اتفاق افتاده است، با توجه به وجود ذرات غبار در نزدیکی ستاره منفجر شده و ازآنجاییکه این ابر نواختر از نوع IIb بوده و بعد از انفجار خیلی زود طی چند روز نورانیت خود را از دست داده است و با در نظر گرفتن احتمال وضعیت نامناسب آسمان برای رصد در محدوده زمانی انفجار، فقط یک ستاره‌شناس سلطنتی (فلامستید مؤسس رصدخانه سلطنتی گرینویچ) احتمالاً توانسته آن را در زمانی نزدیک به اوج نورانیت ستاره از قدر ۶ گزارش نماید، البته با ناپدید شدن ستاره، دیگر ستاره‌شناسان در سال‌های بعد آن را از نقشه حذف کردند. پوسته انفجاری این ستاره با سرعتی بین ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ کیلومتر بر ساعت به بیرون پرتاب شده‌اند و از محل انفجار نخستین دور می‌شوند، دمای پوسته انفجاری در حدود ۳۰ مگاکلوین(۵۰ میلیون درجه فارنهایت) است.
منابع
[ویرایش]دانشنامه ستاره‌شناسی[۳] ویکی‌پدیا انگلیسی[۴]
- ↑ Krause, Oliver; Birkmann; Usuda; et al. (2008). "The Cassiopeia A supernova was of Type IIb". Science. 320 (5880): 1195–1197. arXiv:0805.4557. Bibcode:2008Sci...320.1195K. doi:10.1126/science.1155788. PMID 18511684. S2CID 40884513.
- ↑ Fesen, Robert A.; Hammell, Molly C.; Morse, Jon; Chevalier, Roger A.; Borkowski, Kazimierz J.; Dopita, Michael A.; Gerardy, Christopher L.; Lawrence, Stephen S.; Raymond, John C.; van den Bergh, Sidney (July 2006). "The expansion asymmetry and age of the Cassiopeia A supernova remnant". The Astrophysical Journal. 645 (1): 283–292. arXiv:astro-ph/0603371. Bibcode:2006ApJ...645..283F. doi:10.1086/504254. S2CID 8999768.
- ↑ http://www.haftaseman.ir/webdb/article.asp?id=697
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Cassiopeia_A