تژاو در شاهنامه پهلوانی تورانی و داماد افراسیاب شاه توران است. در اولین جنگی که به کین خواهی سیاوش درگرفت گیو او را زنده به کمند گرفت و به کین برادرش بهرام کشت.
در حملات تلافی جویانهٔ ایرانیان به رهبری طوس فرصت نبرد با تژاو پیش آمد که محل مرزبانی او دژ یا شهردژی بود بنام گروگرد. با نزدیک شدن سپاه ایران، تژاو شبانه چوپانی کبوده را به جاسوسی و شناسایی به اردوی ایرانیان فرستاد تا به استعداد و نفرات ایرانیان پی‌ببرد تا در نبرد پیش‌دستی کند. اما کبوده در این کار خبره نبود و همان شب بدام بهرام افتاد وکشته شد. تژاو از دیر کردن کبوده نگران شد:
تژاو در حمله پیش‌دستی نمود و با درفش پلنگ نشان به اردوی ایرانیان زد، اما گیو دیگر سرداران به مقابل او آمدند و با تهدیدات همدیگر را مخاطب قرار دادند. از ایرانیان با خشم سرکرده سپاه پرسیده شد و جواب شنید: کنون خواهی دید رزم شیرسوار در جهان، نامم تژاو، نژادم از ایران، تخمهٔ شیران. اکنون مرزبان این کشورم و داماد شاه [۱].
