پرش به محتوا

بوندس‌ور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیروهای دفاعی فدرال آلمان
Bundeswehr
علامت اختصاری ارتش آلمان (صلیب آهنین)
بنیان‌گذاری۱۲ نوامبر ۱۹۵۵
شکل کنونی۳ اکتبر ۱۹۹۰
شاخه‌هاEmblem of German Ground Forces نیروی زمینی آلمان
Emblem of German Navy نیروی دریایی آلمان
Emblem of German Air Force نیروی هوایی آلمان
Emblem of Streitkräftebasis Joint Support Service
Emblem of Bundeswehr Joint Medical Service Joint Medical Service
Cyber and Information Space Command
ستادبرلین، بن و پوتسدام
وبگاه
رهبری
فرمانده کل قوادر هنگام صلح:
وزیر دفاع[۱]
پس از اعلام جنگ:
صدراعظم[۲]
صدر اعظماولاف شولتس
وزیر دفاعبوریس پیستوریوس
بازرس کلکارستن بروئر
نیروی انسانی
سن سربازی۱۷
خدمت سربازیبله، تعلیق شده
نیروی فعال۱۷۹٬۵۶۲ (۳۱ دسامبر ۲۰۱۷)
نیروی ذخیره۲۷٬۶۰۰ (۲۰۱۶)
دخل و خرج
بودجه€۳۷ میلیارد (FY17)
درصد تولید ناخالص داخلی۱٫۱۳٪ (FY17)
صنعت
تأمین کنندگان داخلیایرباس
هکلر و کخ
راین‌متال
Krauss-Maffei Wegmann
Howaldtswerke-Deutsche Werft
والتر
تیسن‌کروپ
تأمین کنندگان خارجی اتحادیه اروپا ملت‌های عضو؛
 ایالات متحده آمریکا
واردات سالانهبه ارزش پیرامون $۱ میلیارد (۲۰۰۹ تخمین)
صادرات سالانهبه ارزش پیرامون €۶٫۸۸ میلیارد (۲۰۱۶)[۳]

نیروی دفاعی آلمان یا نام بوندس‌وهر (آلمانی: [ˈbʊndəsˌve:ɐ̯] (شنیدن), دفاع فدرال) نام مجموعه نیروهای مسلح جمهوری فدرال آلمان می‌باشد. ایالت‌های آلمان مطابق قانون اساسی فاقد ارتش هستند و دفاع از کشور، فقط از وظایف دولت فدرال است.[۴]

آرم نیروهای دفاعی آلمان

بودجه نظامی

[ویرایش]

کل بودجه دفاعی آلمان در سال ۲۰۱۰ میلادی، بالغ بر۶۱ میلیارد یورو بوده است.[۵]

لغو خدمت وظیفه عمومی در آلمان

[ویرایش]

کارل تئودور تسو گوتنبرگ وزیر دفاع وقت آلمان در ژانویه سال ۲۰۱۱، لغو خدمت وظیفه عمومی در آلمان را اعلام کرد. خدمت وظیفه عمومی در آلمان از سال ۱۹۵۶ میلادی اجباری بود و هر مرد جوان آلمانی که ۱۸ ساله می‌شد، مکلف بود این دوره را پشت سر بگذارد یا به جای آن خدمات اجتماعی مانند کار در بیمارستان یا نگهداری سالمندان انجام دهد.[۶]

وزیران دفاع آلمان

[ویرایش]
  • کارل تئودور تسو گوتنبرگ یکی از وزرای برجسته دولت آنگلا مرکل بود. لغو خدمت وظیفه عمومی در آلمان در زمان وزارت او صورت گرفت. وی در ۱ مارس ۲۰۱۱ در پی رسوایی ناشی از اتهام رونویسی و تقلب در پایان‌نامه دکتری حقوق خود، مجبور به استعفا شد.[۷]
  • توماس دِمِزییر در۲ مارس ۲۰۱۱ وزیر دفاع آلمان شد. وی تا روز قبل از بدست آوردن این سمت، وزیر کشور دولت آنگلا مرکل بود.

پانویس

[ویرایش]
  1. "Art 65a Basic Law". Gesetze-im-internet.de. Retrieved 7 June 2011.
  2. "Art 115b Basic Law". Gesetze-im-internet.de. Retrieved 7 June 2011.
  3. "German arms sales drop – to second-highest levels on record". Deutsche Welle. 5 July 2016. Retrieved 25 January 2017.
  4. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bundeswehr». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ تیر ۱۳۸۷.
  5. کاهش تدریجی بودجه دفاعی آلمان، دویچه وله فارسی
  6. پی‌آمدهای لغو سربازی در آلمان، دویچه وله فارسی
  7. وزیر دفاع آلمان سرانجام استعفا کرد، دویچه وله فارسی

جستارهای وابسته

[ویرایش]

ویوا