Edukira joan

Te berde

Wikipedia, Entziklopedia askea
Te berde hostoak.

Te berdea (txinera tradizionalaz 綠茶, txinera sinplifikatuz 绿茶 eta pinyineraz Lǜ chá) bere prozesamenduan oxidaziorik jasan ez duen te mota bat da, te beltzak ez bezala, te hostoak freskoak jaso eta idortu ondoren, prentsatu, kiribildu, txikitu, eta azkenik idortu egiten baitira.

Te berdeak mundu osoan ekoizten den te kopuruaren laurdena ala bostena suposatzen du. Te berdearen herrialde ekoizle nagusiak Txina, Japonia eta Vietnam dira.

Mendebaldean ere, usadioz te beltza nagusi izan arren, azken hamarkadan bere kontsumoak gorakada izan du, bereziki lotu zaizkion hainbat ustezko botika ezaugarri eta onurengatik, tartean bihotzeko arazoak eta minbizia ekiditen eta pisua murrizten laguntzea.

Te mota hauen ezaugarririk nabarmenena oxidaturik gabeko tea izatea da, haren osagaiak naturalean diren bezalakoak mantentzen baitira. Horregatik, jotzen da sendagai naturaltzat. Te berdea berez antioxidatzailea denez, zahartze-prozesua atzeratzeko lagungarria da, eta garbigarria (likidoak eta toxinak kanporatzen ditu) izateaz gain, digestio-laguntzailea da. Halaber, mineraletan, sodioan, fluorrean eta A, B, eta C bitaminetan aberatsa da, eta sistema inmunitarioa sendotzen du. Halaber, gorputza babesten du birusak edo infekzioak direnerako.[1]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo-estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]