Edukira joan

Lan-oroimen

Wikipedia, Entziklopedia askea

Psikologia kognitiboan, lan-oroimena[1] konstruktu teoriko bat da, informazioa aldi baterako biltegiratzeko (iraupen laburreko oroimena) eta informazioa lantzeko erabiltzen diren egiturei eta prozesuei buruzkoa.

Horrekin, iraupen laburreko oroimena ez bezala, teorikoki berrartzen da memoria ez dela «oroitzapenen kutxa» hutsa, baizik eta informazioa prozesatzeari lotutako prozesu aktiboa dela.

Kontzeptua Alan Baddeleyk eta Hitchek erabili zuten lehen aldiz 1974an,[2] eta geroago, zati batean, 1986an berregina,[3] gizakiok zeregin jakin batzuk egiteko eta arazo jakin batzuk konpontzeko erabiltzen dugun "online"ko denbora-oroimena deskribatzeko. Termino horrekin, oroimen aktiboaren forma horrekin lotutako eragiketa kognitiboen teoria ere sartu zen: oroimen operatiboa edo iraupen laburreko oroimena.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2008]
  2. Baddeley, A. D., & Hitch, G. (1974). Working memory. Psychology of Learning and Motivation, 8, 47–89.
  3. Baddeley, A. D. (1986). Working memory. Oxford: Oxford University Press.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Psikologia Artikulu hau psikologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.