Edukira joan

Cristina Gallach

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cristina Gallach

(2019)
Special Commissioner for the Alliance for the New Economy of Language (en) Itzuli

2022ko otsaila -
Secretariat of State for Foreign Affairs (Spain) (en) Itzuli

2020 - 2021
← Juan Pablo de Laiglesia (en) Itzuli - Juan Fernández Trigo (mul) Itzuli →
High Comissionate for the 2030 Agenda (en) Itzuli

2018ko uztailaren 7a - 2020ko urtarrilaren 29a
Under-Secretary-General of the United Nations (en) Itzuli

2015 - 2017
← Peter Launsky-Tieffenthal (en) Itzuli - Alison Smale (en) Itzuli →
bozeramaile

2010eko uztaila - 2018ko uztaila
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakCristina Gallach Figueres
JaiotzaSant Quirze de Besora, 1960ko apirilaren 1a (64 urte)
Herrialdea Katalunia
BizilekuaBrusela
Madril
Sant Quirze de Besora
Familia
Ezkontidea(k)Jaume Masdeu
Hezkuntza
HeziketaBartzelonako Unibertsitate Autonomoa
(1977 - 1982)
Columbia Unibertsitatea
(1984 - 1986)
Hizkuntzakgaztelania
katalana
errusiera
ingelesa
frantsesa
Jarduerak
Jarduerakidazlea, kazetaria eta funtzionarioa
Enplegatzailea(k)El 9 Nou  (1977 -  1982)
El Noticiero Universal (en) Itzuli  (1982 -  1983)
Televisión Española  (1983 -  1984)
El Periódico de Catalunya  (1986 -  1990)
EFE agentzia  (1990 -  1996)
Ipar Atlantikoko Itunaren Erakundea  (1996 -  1999)
Europar Batasuneko Kontseilua  (1999 -  2014)
Nazio Batuen Erakundea  (2014 -  2018)
Espainiako Gobernua  (2018 -
Jasotako sariak
KidetzaWomen in International Security (Project) (en) Itzuli
Col·legi d'Economistes de Catalunya
Cercle d'Economia
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Kataluniako Sozialisten Alderdia
Twitter: cristinagallach Edit the value on Wikidata

Cristina Gallach Figueres (San Quirze de Besora, Bartzelona, 1960ko apirilaren 1a) kataluniar kazetaria da, nazioarteko esperientzia handia duena.

2022ko otsailean Espainiako Gobernuaren Hizkuntzaren Ekonomia Berriaren aldeko Aliantzarako mandatari berezia izan zen.[1]

Aurretik, Kanpo Arazoetarako eta Iberoamerikekarako eta Kariberako Estatu Idazkari jardun zuen 2020 eta 2021 bitartean, eta Espainako Gobernuaren 2030 Agendarako goi-mandataria izan zen 2018 eta 2020 bitartean, eta Espainian NBEren Garapen Iraunkorreko Helburuen ezarpena koordinatzeaz arduratu zen.[2]

EFE Agentziako korrespontsala izan zen Moskun eta Bruselan, baita hamar urte baino gehiagoan Javier Solanaren ahotsa ere mundu osoko kazetarien aurrean, lehenik NATOko idazkari nagusia zenean, eta, ondoren, Europar Batasuneko Kanpo Politika eta Segurtasuneko goi-ordezkari jardun zuenean, 2009ko amaierara arte. 2014ko abendutik 2017ko abuztura, Nazio Batuen Erakundearen Komunikazio eta Informazio Publikorako alboko idazkari nagusia izan zen.[3]

Biografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1982an kazetaritzan lizentziatu zen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoko Informazio Zientzien Fakultatean. Aurretik ikasi zuen Anglo-Germaniar Filologiako lehen zikloa unibertsitate berean (1978-1981). 1984an Fulbright beka bat lortu zuen New Yorkeko Columbiako Unibertsitateko Diplomazia, Segurtasun eta Defentsako espezializazioarekin nazioarteko politikari buruzko masterra egiteko aukera eman ziona.[4]

Lan ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1977an El 9 Nou egunkari erregionalean ekin zion bere ibilbide profesionalari. Egunkari horren sortzaile, erredaktore eta zuzendari laguntzailea izan zen. 1982ko irailetik 1983ko otsailera, El Noticiero Universal de Barcelona egunkariaren sail politikoko erreportari lan egin zuen. 1983ko martxoan, TVEren Kataluniako informazio-zerbitzuetan hasi zen lanean 1984ko abuztura arte; orduan, Fulbright beka bat irabazi zuenean, Ameriketako Estatu Batuetara joan zen, Columbiako Unibertsitatean graduondoko ikasketak egitera. Estatu Batuetatik, freelance aritu zen Avui, Catalunya Ràdio eta El Món astekarian.[5]

1986 urtetik 1990 urtera, El Periódico de Cataluña-n idatzi zuen, eta, horretarako, nazioarteko hainbat gertaera jaso zituen, bereziki Erdialdeko eta Ekialdeko Europan. Horien artean egon ziren, besteak beste, Nicolae Ceausescuren Errumaniako azken egunak eta Berlingo Harresiaren erorketa (1989-1990). 1990eko apirilean EFE agentziako korrespontsal izendatu zuten Moskun; sasoi horretan, besteak beste, Perestroikaren amaiera, Sobietar Errepublika Sozialisten Batasunaren desegitea eta 1991ko estatu-kolpea. 1992ko urrian Bruselara joan zen, eta han EFE Agentziaren Europako korrespontsal jardun zuen 1996ko apirilera arte.

1996ko maiatzean Javier Solanarekin lanean hasi zen NATOn, Komunikazioko aholkulari eta NATOko idazkari nagusiaren alboko bozeramaile gisa, 1999ko urrira arte. Garai bereziki bizia izan zen: gerraostea eta NATOren hedapena Bosnian, Kosovoko gerra, Aliantza Atlantikoa handitzea eta Errusiarekin harremanak ezartzea. Europar Batasuneko Kontseiluan, 1999ko urritik 2009ko azarora, Atzerri Arazoetarako eta Segurtasun Politiketarako Europar Batasuneko (ASPB) goi ordezkariaren dibisioko burua, bozeramailea eta komunikazio-zuzendaria izan zen.[6]

2010eko urtarriletik 2010eko ekainera, Gallach Espainiako Gobernuaren bozeramailea izan zen Europar Batasuneko Kontseiluko lehendakaritzarako, eta Espainiaren Lehendakaritzak Bruselan egiten dituen jardueren informazio- eta dibulgazio-koordinazioaren arduraduna. 2010eko uztailean, Europar Batasuneko Kontseiluko Informazio eta Komunikazio Zuzendaritzan sartu zen.

2014ko abenduaren 4an, erakundeko komunikazio-arduradun izendatu zuen Ban Ki-Moon idazkari nagusiak NBEko komunikazio-arduradun, Peter Launsky-Tieffenthal[7] austriarraren ordez, 2017ko abuztura arte. Orduan, Alison Smale kazetari britainiarrak ordezkatu zuen.[8]

Gallach nazioarteko Women in International Security (WiiS) sareko kidea da (Emakumeak Nazioarteko Segurtasunean). Sare hori emakumeak segurtasun- eta defentsa-arloetan sustatzeko eta genero-ikuspegia EBko, NATOko eta estatu kideetako agenda politikoan mantenduko dela bermatzeko sortu zen.[9] Gallachek hainbat unibertsitaterekin lan egin du eta Nafarroako Unibertsitateko Komunikazio Politiko eta Korporatiboko masterreko irakaslea izan da.

Gallach goi-mandataria, «Kultura eta Agenda 2030» ekitaldian, 2019ko martxoan.

2030erako agenda-ren goi-mandataria

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2018ko uztailean, Pedro Sánchez buru zuen Ministroen Kontseiluak goi-ordezkari izendatu zuen Cristina Gallach Agenda 2030erako. Goi-mandataria, zuzenean Gobernuaren presidentziaren mende zegoena. Kide bakarreko organoa zen, eta Nazio Batuen Garapen Jasangarrirako Helburuak (GJH) betetzeko jarduerak koordinatzeaz arduratzen zen. Nazioarteko agenda unibertsala zen, 2030ean mundu bidezkoagoa eta iraunkorragoa lortzeko helburu zuena. 2020ko urtarrilean utzi zuen, Goi Mandataria kendu zenean, Agenda 2030erako Estatu Idazkaritza sortu zelako.[2]

Kanpo Arazoetarako Estatu Idazkaritza

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2020ko otsailaren 5ean, Fernando Martín Valenzuela ordezkatuta, Kanpo Arazoetarako eta Iberoamerikarako eta Kariberako Estatu idazkari izendatu zuten.[10] Otsailaren 7an hartu zuen kargua.[11] 2021eko uztailaren 21ean utzi zuen kargua.[12]

Mandatari berezia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2022ko martxoan, Nadia Calviño Ekonomia Gaietarako eta Eraldaketa Digitalerako lehen presidenteorde eta ministroak Hizkuntzaren Ekonomia Berriko PERTEren buru izateko aukeratu zuen, gaztelania eta Espainiako beste hizkuntza batzuk adimen artifizialaren arloan erabiltzeari buruzko Berreskuratze, Eraldaketa eta Erresilientzia Planeko Europako funtsekin finantzatutako proiektu publiko-pribatua.[1]

Sariak eta aintzatespenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2009: Financial Times egunkariak Europako erakundeetan eragin handiena izan zuten hogeita hamar pertsonetako bat aukeratu zuen.[13]
  • 2010: Genero Berdintasunaren Europako Institutuak (EIGE) "Europa inspiratzen duten 12 emakumeetako" bat izendatu zuen.
  • 2010: Kataluniako Europako Kazetarien Elkarteak (APEC) Ernest Udina saria eman zion Europa komunikabideetan sustatzeko ahaleginagatik.[14]
  • 2010: Kataluniako Ekonomia Zientzietako Diplomadunen Elkarteak eman zion ADICEC izeneko Saria, EBren jardueren berri zabaltzeagatik.
  • 2011: Madrilgo Prentsa Elkarteak Javier Bueno sariaeman zion konpromiso profesionalagatik
  • 2019: El Periódico de Catalunya-ko Equipara saria.[15]
  • 2022: Honoris Causa doktorea, UABren eskutik

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ a b EFE, Agencia. (2022-03-01). «El Gobierno destinará 1.100 millones a promover la "economía de la lengua"» COPE.
  2. ↑ a b Agudo, Alejandra. (6 de julio de 2018). Cristina Gallach, alta comisionada para la Agenda 2030. ISSN 1134-6582..
  3. ↑ La española Cristina Gallach, nombrada responsalbe de comunicación de la ONU. ABC 4 de diciembre de 2014.
  4. ↑ Fulbright Alumni in EU Institutions: Cristina Gallach, Council of the EU. .
  5. ↑ Cristina Gallach: Del Ter al Hudson. La Vanguardia 14 de diciembre de 2014.
  6. ↑ ACOP 2012 Currículum. .
  7. ↑ «Secretary-General Appoints Cristina Gallach of Spain Under-Secretary-General for Communications and Public Information» inglés (4 de diciembre de 2014).
  8. ↑ Guterres appoints British journalist to lead UN global communications department. 9 de agosto de 2017.
  9. ↑ WIIS Bruselas. .
  10. ↑ Periódico, El. (4 de febrero de 2020). «Cristina Gallach, nueva secretaria de Estado para Iberoamérica» elperiodico.
  11. ↑ «Laya anima al nuevo equipo a reforzar lazos y el lugar de España en el mundo» La Vanguardia 7 de febrero de 2020.
  12. ↑ «Real Decreto 598/2021, de 20 de julio, por el que se dispone el cese de doña Cristina Gallach Figueras como Secretaria de Estado de Asuntos Exteriores y para Iberoamérica y el Caribe.» boe.es.
  13. ↑ Cristina Gallach, mujer influyente en Bruselas. El País 12 de junio de 2009.
  14. ↑ Cristina Gallach recibe el premio Ernest Udina a la trayectoria europea. El País 1 de julio de 2010.
  15. ↑ Fernández, Juan. (2 de febrero de 2019). «Cristina Gallach: "Los hombres se resisten a dejar el poder"» elperiodico.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Cristina_Gallach&oldid=9790912"(e)tik eskuratuta