kazo
Esperanto
[redakti]Substantivo
[redakti]
kaz + o ( eo , SB )
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | kazo | kazoj |
| Akuzativo | kazon | kazojn |
 | Deveno |
 | Silabseparo |
- ka - zo
 | Signifoj |
- (lingvoscienco) lingvoscienca kategorio, kiu esprimas rilaton de unu objekto al aliaj objektoj en certa situacio; pli precize taksi, ke kazon havas noma grupo - grupo de gramatike kaj sence ligitaj vortoj, kie pinto estas substantivo aŭ pronomo (eĉ en okazoj, kiam la grupo estas reduktita kaj la pinto estas supozata aŭ grupo entenas nur la pinton mem)
- La indonezia lingvo entute ne havas fleksion laŭ kazoj.
- Lokativo en esperanto estas konstruata per specialaj prepozicioj uzataj kun nominativa kazo de vorto.
- Sinonimoj: gramatika kazo
- (lingvoscienco) formo de vorto, kiun havas ĝi dum fleksio kiam esprimas iun rilaton al aliaj objektoj aŭ kiam estas subordigite ligita kun aliaj vortoj; en diversaj lingvoj kazajn formojn povas havi pronomoj, substantivoj kaj adjektivoj
- En esperanto deklinacio havas nur po du kazoj (formoj) por singularo kaj por pluralo.
- Sinonimoj: kaza formo
- Vidu ankaŭ: okazo
 | Vidu ankaŭ |
 | Tradukoj |
 | Referencoj kaj literaturo |
"reta-vortaro.de" kazo- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "kazo".
- Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „kazo“.
- La Simpla Vortaro, „kazo“.
- EORU, Granda Vortaro de Boriso Kondratjev: „kazo“.
Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "kazo"
.png){kind=small}