genitivo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro
Nominativo	genitivo
Akuzativo	genitivon

Deveno

el la latina vorto " genitīvus " ^→ la

Signifoj

1. (lingvoscienco) gramatika kazo, kiu, se uzata sen prep., montras posedon, kvaliton, la tuton, de kiu oni prenas parton ktp; en E. la prep-oj de k da ĉe la subst-oj, k la silabo -es en la korelativaj vortoj ludas similan rolon.

Hiperonimoj

kazo, vortformo

Vidu ankaŭ

kazo, fleksio, deklinacio, nominativo, akuzativo, dativo, instrumentalo, prepozitivo, lokativo, alativo, ablativo posesivo, vokativo, partitivo, translativo, inesivo, adesivo, komparativo, komitativo

Tradukoj

   

angla: genitive → en franca: génitif → fr germana: Genitiv → de hispana: genitivo → es

itala: genitivo → it portugala: genitivo → pt rusa: родительный падеж → ru, генитив → ru vira Volapuko: kimafal → vo

Referencoj kaj literaturo

• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "genitivo".
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „genitivo“.
• La Simpla Vortaro, „genitivo“.
• EORU, Granda Vortaro de Boriso Kondratjev: „genitivo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "genitivo"

Fontoj kaj citaĵoj