Saltu al enhavo

Kotoo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Por aliaj uzoj, vidu la paĝon koto (apartigilo).
Fumie Hihara, ludanta kotoon

La kotoo (japane: 筝 koto/ aŭ 琴 koto en la klasika japana) estas pinĉata kordinstrumento uzata en tradicia japana muziko, ĉefe en Kabuko kaj Bunraku. Ĉin-devenanta (gŭzhēng), ĝi estis instruata en Japanio inter la 7-a kaj la 8-a jarcentoj, kaj estis ludata precipe ĉe la imperia palaco; la uzo nun demokratiĝis.

Liutfarado

[redakti | redakti fonton]

La kotoo estas longa citro (en formo de ĉina drako tapi), mezuranta ĉirkaŭ 1,80 m, kun 13 kordoj. La kesto estas tradicie farita el ligno paulojnia malplenigita, kaj la altaj stabloj el eburo. Pro la komparo al drako oni nomas la partojn de la instrumento "kapo", "dorso" kaj "vosto".

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]