Kastelo de Vincennes
Aspekto
Château de Vincennes | |||||
---|---|---|---|---|---|
Loĝejturo de la Kastelo de Vincennes | |||||
burgo • kastelo | |||||
Geografiaj informoj | |||||
Lando | Francio | ||||
Geografia situo | 48° 50′ 34″ N, 2° 26′ 9″ O (mapo)48.842782.43583Koordinatoj: 48° 50′ 34″ N, 2° 26′ 9″ O (mapo) | ||||
| |||||
Loko | Vincennes | ||||
Konstruita | 1340 | ||||
Retadreso | http://www.chateau-de-vincennes.fr/ | ||||
La Kastelo de Vincennes estas fortikaĵo situanta ĉe la komunumo Vincennes, oriente de Parizo, en Francio, starigita el la 14a al la 17a jarcento. Ĝi estas la plej granda franca reĝa kastelo pluekzistanta kaj, laŭ la alto de sia ĉefturo, nome 52 metrojn, ĝi estas unu el plej altaj fortikaĵoj de ebenaĵoj de Eŭropo. Ĝia ĉefturo estas la plej alta de Eŭropo[1].
Le Kastelo de Vincennes estas la sidejo de la franca Historia Servo de la Defendo.
Publikaj transportoj
[redakti | redakti fonton]- Vincennes
- Château de Vincennes
- RATP 46, 56, 112, 114, 115, 118, 124, 210, 318, 325
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Montez au sommet du plus haut donjon d'Europe Le Parisien, 17a februaro 2011 (konsultita la 8an februaro 2015)
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Jean Mesqui, Île-de-France Gothique 2 : Les demeures seigneuriales, Paris, Picard, 1988, 404 p. (ISBN 2-7084-0374-5), p. 332-361
- Jean Chapelot, Le château de Vincennes. Une résidence royale au Moyen Âge (coll. « Patrimoine au présent »), Caisse nationale des monuments historiques et des sites, 1994, 127 p., ill.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Oficiala retejo
- Retejo de la Association pour le rayonnement du château de Vincennes Arkivigite je 2009-10-28 per la retarkivo Wayback Machine
- Retejo de la Centre des monuments nationaux Arkivigite je 2007-07-01 per la retarkivo Wayback Machine
- Retejo Chemins de mémoire : Château de Vincennes
- Centre des Monuments nationaux : Le château de Vincennes Arkivigite je 2013-05-14 per la retarkivo Wayback Machine
- Mapoj de la château de Vincennes : de Louis Le Vau, Antoine Desgodets, Ange-Jacques Gabriel konservitaj ĉe la Bibliothèque historique de la Ville de Paris, ĉe [1] Arkivigite je 2014-12-02 per la retarkivo Wayback Machine