Ĉielarba Turo
| Ĉielarba Turo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| 東京スカイツリー | |||||
| |||||
 | |||||
| observturo elsendomasto telekomunika turo Sendoturo 
| |||||
| Bazaj datoj | |||||
| Konstrustilo | novfuturismo vd | ||||
| Arkitekto | Nikken Sekkei vd | ||||
| Estiĝo | 22-a de majo 2012 | ||||
| Malfermo | 22-a de majo 2012 | ||||
| Areo | 31 832,6 m² | ||||
| Lando | Japanio vd
| ||||
| Situo | Oshiage | ||||
| Adreso | 東京都墨田区押上一丁目1番1号 | ||||
| Poŝtkodo | 131-0045 | ||||
| Situo | |||||
| Geografia situo | 35° 42′ 36″ N, 139° 48′ 39″ O (mapo)35.710055555556139.81072222222Koordinatoj: 35° 42′ 36″ N, 139° 48′ 39″ O (mapo) | ||||
| |||||
 Ĉielarba Turo | |||||
| Posedata de | Tobu Tower Skytree Co., Ltd. vd | ||||
| |||||
| |||||
| Retejo | https://www.tokyo-skytree.jp/ | ||||
La Ĉielarba Turo (japane :東京 ス カ イ ツ ツ リ ー, angle Tokyo Sky Tree) estas komunika turo, restoracio kaj observejo en Kvartalo Sumida, Tokio. Ĝi iĝis la plej alta strukturo en Japanio en 2010, atingante sian maksimuman altecon, 634 metrojn, en marto 2011. Ĝi tiel iĝis la plej alta turo en la mondo, anstataŭigante la Kantonan Turon, kaj la dua plej alta strukturo en la mondo post Burĝ Ĥalifa, kiu altiĝas al alteco de 829.8 metroj.
La turprojekto, gvidata de la konstrufirmao Tobu Trajnoj kaj grupo de ses lokaj dissendantoj, gviditaj de NHK, estas la centra parto de la disvolviĝo de granda komerca areo, kiu etendiĝas de la stacidomo Ĉielarbo ĝis la stacidomo Oŝiag, 7 kilometrojn nordoriente de stacio Tokio. Unu el la ĉefaj celoj de la turo estas dissendi televidon kaj radion. La antaŭa elsendinstalaĵo, la 333 metrojn alta Turo de Tokio, ne disponigis plenan priraportadon por elsendoj ĉar ĝi estis ĉirkaŭita de nubskrapuloj. La projekto estis kompletigita la 29-an de februaro 2012, kaj malfermita al publiko la 22-an de marto 2012.
Planado
[redakti | redakti fonton]La bazo de la turo estas konstruita kiel tripiedo; de alteco de 350 metroj aŭ pli, la konstruaĵo prenas la formon de cilindro por permesi panoraman vidadon de la rivero kaj la grandurbo. Estas observejoj je alteco de 350 metroj, kun kapacito por 2 000 spektantoj, kaj je alteco de 450 metroj, kun kapacito por 900. La supra observejo inkluzivas promenadon sur vitroplanko kie vizitantoj grimpas kvin metroj al la plej alta punkto de la surfaco. Parto de la vitra planko permesas al vizitantoj rektan vidon de la stratoj malsupre.
La turo estas sismorezista, kaj havas centran ŝafton faritan el gisita betono. Ankaŭ skusorbiloj estas fiksitaj al la skeleto de la konstruaĵo, kiu, laŭ la planistoj, povas redukti la energion de la tertremo je 50%.
La konstruaĵo estas lumigita en du malsamaj padronoj, unu blua kaj unu purpura kiuj ŝanĝiĝas de tago al tago. La turo estas lumigita per LED-lumoj.
La nomo de la turo estis elektita post kiam sugestoj estis kolektitaj de la publiko. La alteco de la konstruaĵo estis elektita pro sia signifo. La sinsekvo de la ciferoj 6,3,4 reprezentas la vorton "Musaŝi", malnovan nomon por la areo kie la turo staras.
Kiam la konstruaĵo alproksimiĝis al la malfermo, kolono da homoj kolektiĝis semajnon anticipe por aĉeti biletojn. En la malfermtago, la turo estis vizitita fare de homamaso de dekoj de miloj, malgraŭ la pluvo kiu ĝenis la videbleckondiĉojn ĉe la gvatejoj. Fortaj ventoj eĉ kaŭzis la fermon de du el la 13 liftoj kaj lasis spektantojn blokitaj ĉe observejoj por mallonga tempo. Laŭ Tubo, 1,6 milionoj da vizitantoj vizitis la turon en la unua semajno de ĝia funkciado.
Galerio
[redakti | redakti fonton]-
Geometria sekcio de la konstruaĵo. La bazo estas izocela triangulo, kiu turnas 320 metrojn en cirklo
