Μετάβαση στο περιεχόμενο

Cream

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Cream
Οι Cream.
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΛονδίνο, Αγγλία
Μουσικά είδηΜπλουζ Ροκ, Ψυχεδελικό ροκ
Παρουσία1966-1968
1993
2005
Δισκογραφική εταιρείαReaction, Polydor, RSO, Atco, Reprise
Πρώην μέληΈρικ Κλάπτον
Τζακ Μπρους
Τζίντζερ Μπέηκερ
Ιστότοπος
Επίσημη ιστοσελίδα των Cream
wikidata (π)

Οι Cream ήταν βρετανικό ροκ συγκρότημα, το οποίο υπήρξε από το καλοκαίρι του 1966 μέχρι το Νοέμβριο του 1968. Αποτελούνταν από τον Έρικ Κλάπτον στην κιθάρα, τον Τζακ Μπρους στο μπάσο και τα φωνητικά και τον Τζίντζερ Μπέηκερ στα τύμπανα.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Φεβρουάριο του 1965, ο Έρικ Κλάπτον αποχώρησε από τους Yardbirds,[1] με τη φήμη ενός από τους καλύτερους κιθαρίστες του κόσμου. Το επόμενο έτος, γνώρισε τον ντράμερ Τζίντζερ Μπέηκερ, ο οποίος έπαιζε στο τζαζ σύνολο The Graham Bond Organisation, στο οποίο παλιότερα, είχε συμμετάσχει και ο μπασίστας Τζακ Μπρους, τον οποίο ο Κλάπτον είχε γνωρίσει λίγους μήνες νωρίτερα. Σε εκείνο το διάστημα, οι σχέσεις μεταξύ του Μπέηκερ και του Μπρους ήταν τεταμένες με τον πρώτο να έχει εκδιώξει στο παρελθόν τον Μπρους από τους Bond's band λόγω έντονων αντιπαραθέσεων, οι οποίες έφθασαν στο σημείο ο Μπέηκερ να του επιτεθεί με μαχαίρι.[2]

Με σκοπό τη δημιουργία συγκροτήματος με τον Κλάπτον στην κιθάρα, ο Μπέηκερ και ο Μπρους παραμέρισαν τις διαφορές τους και ξεκίνησαν να κάνουν πρόβες για τα πρώτα τους τραγούδια. Στις 29 Ιουλίου του 1966, το νέο συγκρότημα, με την ονομασία Cream, έδωσε την πρώτη του συναυλία σε κλαμπ του Μάντσεστερ και δύο ημέρες αργότερα έπαιξαν στο φεστιβάλ Τζαζ και Μπλουζ του Γουίντσορ.[3][4] Στις 9 Δεκεμβρίου του 1966, κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος, με τίτλο Fresh Cream, ανεβαίνοντας στο βρετανικό Top-10.[5] Η πρώτη πλευρά του δίσκου περιείχε δικές τους συνθέσεις, μεταξύ αυτών και την επιτυχία I Feel Free,[6] ενώ στη δεύτερη πλευρά είχε διασκευές σε τραγούδια του Ρόμπερτ Τζόνσον, του Muddy Waters και του Skip James.[7]

Οι Cream ζωντανά το 1968

Τον Μάρτιο του 1967, οι Cream επισκέφθηκαν για πρώτη φορά τις Ηνωμένες Πολιτείες, για να παίξουν εννέα συναυλίες στη Νέα Υόρκη.[8] Το Νοέμβριο του 1967, κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος του συγκροτήματος με τίτλο Disraeli Gears, το οποίο ανέβηκε στο # 5 στα βρετανικά τσαρτ και το # 4 στα αντίστοιχα αμερικανικά,[9] ενώ περιείχε και τις επιτυχίες Strange Brew και Sunshine of Your Love.[10][11] Τον Αύγουστο του 1967, περιόδευσαν για πρώτη φορά ως πρώτο όνομα στις Ηνωμένες Πολιτείες, με το set list τους να περιέχει κομμάτια τα οποία έφθαναν μέχρι και τα είκοσι λεπτά.[12]

Τον Ιούλιο του 1968, κυκλοφόρησε το τρίτο άλμπουμ του συγκροτήματος, το διπλό Wheels of Fire, το οποίο ανέβηκε στην κορυφή των αμερικανικών τσαρτ και στο # 3 στη Μεγάλη Βρετανία,[13] ενώ περιείχε τις μεγάλες επιτυχίες White Room και Crossroads.[14][15] Στο συγκεκριμένο δίσκο, περιέχονταν οι διασκευές στο Born Under a Bad Sign του Booker T. Jones, το Spoonful του Willie Dixon και το Crossroad Blues του Ρόμπερτ Τζόνσον με το συντομευμένο όνομα, Crossroads.[16]

Μετά την κυκλοφορία του Wheels of Fire, τα μέλη του συγκροτήματος αποφάσισαν να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους. Στις 4 Οκτωβρίου του 1968, ξεκίνησαν την τελευταία τους περιοδεία από το Όκλαντ της Καλιφόρνια, η οποία τελείωσε ακριβώς ένα μήνα αργότερα, στο Ρόουντ Άιλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας, τις συναυλίες τους άνοιξαν οι Deep Purple, οι Taste του Ρόρι Γκάλαχερ και οι Yes.[17] Λίγο πριν, το μάνατζμεντ του συγκροτήματος του είχε πείσει να ηχογραφήσουν ένα τελευταίο άλμπουμ, με τίτλο Goodbye, το οποίο κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα και ανέβηκε στο # 1 των βρετανικών τσαρτ,[18][19] ενώ περιείχε και την επιτυχία Badge.[20] Οι Cream έδωσαν τις δύο τελευταίες τους συναυλίες στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, στις 25 και 26 Νοεμβρίου του 1968.[21]

Το 1993, οι Cream επανενώθηκαν για μία εμφάνιση, στην τελετή ένταξης τους στο Rock and Roll Hall of Fame, συναυλία κατά την οποία έπαιξαν τα κομμάτια Sunshine of Your Love, Crossroads και Born Under a Bad Sign.[22]

Τον Μάιο του 2005, οι Cream πραγματοποίησαν τη δεύτερη και τελευταία επανένωση τους για τέσσερις συναυλίες στο Royal Albert Hall, τα εισιτήρια των οποίων είχαν εξαντληθεί μέσα σε λιγότερο από μία ώρα.[23] Ηχογραφήσεις των συναυλιών αυτών, υπάρχουν στο διπλό άλμπουμ Royal Albert Hall London May 2-3-5-6, 2005.[24] Παράλληλα έδωσαν τρεις συναυλίες στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης τον Οκτώβριο του ίδιου έτους πριν διαλυθούν οριστικά το 2006.

Το 2006, οι Cream βραβεύτηκαν με το Grammy Lifetime Achievement Award, ως αναγνώριση για την προσφορά τους στη μοντέρνα μουσική.[25]

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Cream το 1968

Άλμπουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Εξώφυλλο Άλμπουμ Η.Π.Α.[26] Αγγλία[27] Γερμανία[28] Καναδάς[29] Επίπεδο βράβευσης Η.Π.Α.[30]
1966
Fresh Cream 39 6 - - Χρυσός
1967
Disraeli Gears 4 5 - 10 Πλατινένιος
1968
Wheels of Fire 1 3 15 1 Χρυσός
1969
Goodbye 2 1 9 5 Χρυσός
1969
Best of Cream
(συλλογή)		 3 6 29 6 Χρυσός
1970
Live Cream
(Live)		 15 4 30 13
1972
Live Cream Volume II
(Live)		 27 15 - 30
1983
Strange Brew: The Very Best of Cream
(συλλογή)		 - - - - Πλατινένιος
2005
Royal Albert Hall London May 2-3-5-6, 2005
(Live)		 59 61 11 -

Σινγκλ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Σινγκλ Η.Π.Α.[26] Αγγλία[27] Γερμανία[28] Καναδάς[29] Αυστραλία[31] Άλμπουμ
1966 Wrapping Paper - 34 - - - -
1966 I Feel Free - 11 - 27 - Fresh Cream
1967 Strange Brew - 17 - - - Disraeli Gears
1968 Sunshine of Your Love 5 25 - 3 22 Disraeli Gears
1968 Anyone for Tennis 64 40 - 37 - -
1968 White Room 6 28 28 2 1 Wheels of Fire
1969 Crossroads 28 - - 13 - Wheels of Fire
1969 Badge 60 18 29 49 38 Goodbye

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Eric Clapton leaves the Yardbirds - Mar 13, 1965 - HISTORY.com
  2. ↑ Ginger Baker On Firing Jack Bruce, The Origins Of Cream - Forbes[νεκρός σύνδεσμος]
  3. ↑ «30 July 1966 - Cream - Where's Eric!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2017. 
  4. ↑ sixth national jazz and blues festival. windsor 1966
  5. ↑ BBC - Music - Review of Cream - Fresh Cream
  6. ↑ I Feel Free by Cream Songfacts
  7. ↑ Fresh Cream - Cream | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  8. ↑ «First US show for Cream and The Who that most fans don't know about!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2017. 
  9. ↑ Disraeli Gears - Rolling Stone
  10. ↑ Strange Brew by Cream Songfacts
  11. ↑ Sunshine Of Your Love by Cream Songfacts
  12. ↑ 1967 - Cream[νεκρός σύνδεσμος]
  13. ↑ 45 Years Ago: Cream's 'Wheels of Fire' Album Released
  14. ↑ White Room by Cream Songfacts
  15. ↑ Crossroads by Cream Songfacts
  16. ↑ Wheels of Fire - Cream | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  17. ↑ 47 Years Ago: A Bad Concert Review Signals the End of Cream
  18. ↑ Goodbye - Rolling Stone
  19. ↑ When Cream Said 'Goodbye' - Ultimate Classic Rock
  20. ↑ Badge by Cream Songfacts
  21. ↑ The Story of Cream's Initial Farewell Concert - Ultimate Classic Rock
  22. ↑ «32 Rock and Roll Hall of Fame Reunions That Actually Happened». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2017. 
  23. ↑ Cream, Royal Albert Hall, London | Music | The Guardian
  24. ↑ Royal Albert Hall: London May 2-3-5-6 2005 - Cream
  25. ↑ Jack Bruce: Cream Lifetime Achievement Award Acceptance - Grammy
  26. ↑ 26,0 26,1 «Cream - Chart history | Billboard». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2017. 
  27. ↑ 27,0 27,1 «ChartArchive - Cream - Best Of Cream». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2013. 
  28. ↑ 28,0 28,1 Charts.de, Cream[νεκρός σύνδεσμος]
  29. ↑ 29,0 29,1 Canadian RPM Charts
  30. ↑ Gold & Platinum - RIAA
  31. ↑ Kent, David (2005). Australian Chart Book 1940–1969. Australian Chart Book Limited. ISBN 0-646-44439-5. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Cream&oldid=10712784"