Μετάβαση στο περιεχόμενο

7

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά το έτος. Για τον αριθμό, δείτε: 7 (αριθμός).


Το 7 σε άλλα ημερολόγια
Γρηγοριανό ημερολόγιο7
VII
Ελληνικό αλφάβητοΖ´
Ab urbe condita760
Αρμενικό ημερολόγιοn/a
Κινεζικό ημερολόγιο2703 – 2704
丙寅 – 丁卯
Αιθιοπικό ημερολόγιο-1 – 0
Εβραϊκό ημερολόγιο3767 – 3768
Περσικό ημερολόγιο615 ΠΕ – 614 ΠΕ
Ισλαμικό ημερολόγιο634 ΠΕ – 633 ΠΕ
Ινδουιστικά ημερολόγια
Βικράμ Σαμβάτ62 – 63
Σάκα Σαμβάτάγνωστο
Κάλι Γιούγκα3108 – 3109

Το έτος 7 ήταν ένα κοινό έτος που αρχίζει το Σάββατο στο Ιουλιανό Ημερολόγιο. Εκείνη την εποχή, ήταν γνωστό ως το Έτος της υπατείας των Μέτελλου και Νέρβα (ή, λιγότερο συχνά, το 760 Ab urbe condita). Ο χαρακτηρισμός 7 μ.Χ. για εκείνο το έτος έχει χρησιμοποιηθεί από τις αρχές της μεσαιωνικής περιόδου, όταν το χριστιανικό ημερολόγιο έγινε την εποχή εκείνη η επικρατούσα μέθοδος στην Ευρώπη για την ονομασία των ετών.

Η τρέχουσα σελίδα αφορά το έτος 7 κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο

Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ιλλυρικά φύλα στην Παννονία και τη Δαλματία συνεχίζουν τη Μεγάλη Ιλλυρική Εξέγερση κατά της ρωμαϊκής κυριαρχίας.[1]
  • Ο Πούμπλιος Κουινκτίλιος Βάρος διορίζεται κυβερνήτης της Γερμανίας, επιφορτισμένος με την οργάνωση της Γερμανίας μεταξύ των ποταμών Ρήνου και Έλβα. Πραγματοποιεί απογραφή, επινοεί φόρο τιμής και στρατολογεί στρατιώτες. Όλα αυτά δημιουργούν διχόνοια μεταξύ των γερμανικών φύλων.
  • Ο Άβγαρος της Έδεσσας καθαιρείται βασιλιάς της Οσροηνής.
  • Ξεκινά η κατασκευή του Ναού της Ομόνοιας.
  • Ο Τσάι Γι, Κυβερνήτης του Ντονγκ (σύγχρονο Πουγιάνγκ, Χενάν) ανακηρύσσει τον Λιου Σιν, μαρκήσιο του Γιανγκ Σιάνγκ (σύγχρονο Tai'an, Σαντόνγκ), αυτοκράτορα. Αυτή αποδεικνύεται ότι είναι η μεγαλύτερη από τις εξεγέρσεις εναντίον του αυτοκράτορα Ρούζι του Χαν.
  • Ο Ουάνγκ Μανγκ καταπνίγει την εξέγερση κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ο Τσάι συλλαμβάνεται και εκτελείται ενώ ο Λιου Σιν δραπετεύει.
Παγκόσμιος κατάλογος γεννήσεων το 7 (από τα Wikidata)
Παγκόσμιος κατάλογος θανάτων το 7 (από τα Wikidata)
  1. Radman-Livaja, I., Dizda, M., Archaeological Traces of the Pannonian Revolt 6–9 AD: Evidence and Conjectures, Veröffentlichungen der Altertumskommiion für Westfalen Landschaftsverband Westfalen-Lippe, Band XVIII, p. 49
  2. Velleius, 116.4
  3. Ronald Syme, The Augustan Aristocracy (Oxford: Clarendon Press, 1986), p. 425, citing Velleius, 116.4