Σουμπάουα
Συντεταγμένες: 8°47′S 118°5′E / 8.783°S 118.083°E
| Sumbawa | |
|---|---|
 Χάρτης της Σουμπάουα | |
| Γεωγραφία | |
| Τοποθεσία | Νοτιοανατολική Ασία |
| Αρχιπέλαγος | Μικρές Σούνδες |
| Έκταση | 15.448 km² |
| Υψόμετρο | 2.722 μ |
| Υψηλότερη κορυφή | Ταμπόρα |
| Χώρα | |
| Επαρχία | Δυτική Νούσα Τενγκάρα |
| Μεγαλύτερη πόλη | Μπίμα |
| Δημογραφικά | |
| Πληθυσμός | 1.330.000 (απογραφής 2010) |
| Πυκνότητα | 86 /χλμ2 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Σουμπάουα (ινδονησιακά: Sumbawa) είναι νησί της Ινδονησίας. Βρίσκεται στο κέντρο των μικρών Σουνδών, ανάμεσα στα νησιά Λομπόκ στα δυτικά και Φλόρες στα ανατολικά. Η Σούμπα βρίσκεται νοτιοανατολικά του νησιού. Ανήκει στην επαρχία Δυτική Νούσα Τενγκάρα μαζί με το Λομπόκ και μεγαλύτερη πόλη του νησιού είναι η Μπίμα, με 142.443 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2010. Η κύρια απασχόληση των κατοίκων του νησιού είναι η γεωργία, ενώ ο τουρισμός είναι πολύ περιορισμένος και είναι επικεντρωμένος στο σέρφιν[1].
Με έκταση 15.448 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η Σουμπάουα είναι το 57ο μεγαλύτερο νησί στη Γη. Έχει ακανόνιστο ανάγλυφο όπου δεσπόζουν ενεργά και σβηστά ηφαίστεια. Το ψηλότερο από αυτά, το όρος Ταμπόρα είναι γνωστό για την κολοσσιαία έκρηξή του το 1815, η οποία ισοπέδωσε την κορυφή του και υπολογίζεται ότι σκότωσε 70.000 άτομα παγκοσμίως.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το νησί μέχρι τον 17ο αιώνα βρισκόταν στη σφαίρα επηροής των μουσουλμάνων της Ιάβας. Το 1625 το νησί κατακτήθηκε από το λαό Μακασσάρ, Σουλαουέζι, οι οποίοι εξισλάμισαν τους ηγέτες της Σουμπάουα. Σύντομα οι ηγέτες της δυτικής Σουμπάουας ήλεγχαν το Λομπόκ, γεγονός που τους έφερε σε αντιπαράθεση με τους κατοίκους του Μπαλί. Οι αντιπαραθέσεις συνεχίστηκαν τον 18ο αιώνα και μέχρι το 1815, όταν η κολοσσιαία έκρηξη του Ταμπόρα σκότωσε χιλιάδες κατοίκους του νησιού και η στάχτη κατέστρεψε τις καλλιέργειες. Το ίδιο το ηφαίστειο από τα 4.300 μέτρα ύψος που είχε μειώθηκε στα 2.722 εξαιτίας της έκρηξης. Η επανεγκατάσταση ανθρώπων στο νησί έγινε στα μέσα του 19ου αιώνα με μικρούς πληθυσμούς από διάφορες εθνικές ομάδες. Οι Ολλανδοί άρχισαν να ελέγχουν το νησί τις αρχές του 20ου αιώνα ώστε να αντιμετώπισουν το ενδεχόμενο πολέμου ανάμεσα στους Σουλτάνους του νησιού. Οι Σουλτάνοι έχασαν τις εξουσίες τους με την ανεξαρτησία της Ινδονησίας. Υπολείμματων του Σουλτανάτων είναι τα παλάτια στην Μπίμα και στο Μπεσάρ.[2]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το νησί έχει μήκος 275 χιλιόμετρα. Στο νησί κυριαρχούν τα υψίπεδα, οι διαβρωμένοι λόφοι και οι ηφαιστειακές οροσειρές. Οι κόλποι Τελούκ Σαλέχ και Τελούκ Μπίμα εισχωρούν στη βόρεια ακτογραμμή του νησιού. Ο κόλπος Σαλέχ είναι ο μεγαλύτερος και χωρίζει το νησί σε δυτική και ανατολική Σουμπάουα οι οποίες ενώνονται με τον ισθμό Σαλέχ. Βόρεια του κόλπου εκτείνεται μια χερσόνησος που καταλήγει στο όρος Ταμπόρα. Το ηφαίστειο με ύψος 2722 μέτρα είναι περίπου 900 μέτρα ψηλότερο από κάθε άλλη κορυφή του νησιού.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Sumbawa Indonesia.travel. Ανακτήθηκε την 17 Σεπτεμβρίου 2012
- ↑ Ryan Ver Berkmoes (2010). Indonesia. Lonely Planet. σελ. 516. ISBN 1741048303. Unknown parameter
|publication=ignored (βοήθεια) - ↑ Koentjaraningrat (2007). Villages in Indonesia. Equinox Publishing. σελίδες 30–31. ISBN 9793780517.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sumbawa στο Wikimedia Commons