Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σατελερώ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 46°49′1″N 0°32′43″E / 46.81694°N 0.54528°E / 46.81694; 0.54528

Σατελερώ
Οι γέφυρες του Σατελερώ στον ποταμό Βιέν

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήδιαμέρισμα του Σατελερώ, Καντόνιο του Σατελερώ-Νορ, καντόνιο του Σατελερώ-Ουέστ, Καντόνιο του Σατελερώ-Συντ και Βιέν
 • Δήμαρχος του ΣατελερώΖαν-Πιερ Αμπελέν
Ταχυδρομικός κώδικας86100[1]
Κωδικός Κοινότητας86066[2]
Πληθυσμός31.284 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση51,93 km²[4]
Υψόμετρο60 μέτρα, 42 μέτρα[5] και 134 μέτρα[5]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σατελερώ
46°49′1″N 0°32′43″E
Ιστότοποςhttp://www.ville-chatellerault.fr[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Σατελερώ (γαλλικά: Châtellerault‎‎, προφέρεται και Σατελρώ) είναι κοινότητα της κεντρο-δυτικής Γαλλίας, στον νομό Βιέν στην περιοχή της Νέας Ακουιτανίας. Είναι μία από τις δύο υπο-νομαρχίες του νομού. Βρίσκεται στα σύνορα του Πουατού και της Τουραίνης, στις όχθες του ποταμού Βιέν.

Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 32.057 κατοίκους (2016) και είναι το κέντρο αστικής κοινότητας 41.505 κατοίκων (2010) και ευρύτερης αστικής περιοχής 70.145 κατοίκων (2015).

Η πόλη είναι πλούσια σε μνημεία, όπως η γέφυρα Ερρίκου Δ' που ολοκληρώθηκε το 1611, το κάστρο του Ταρζέ και η εκκλησία του αγίου Ιακώβου, πάνω στον δρόμο για το προσκύνημα στο άγιο Ιάκωβο της Κομποστέλα.

Οι κάτοικοι ονομάζονται Σατελρωνταί (ζ). [7]

Η πόλη έλαβε το όνομά της από τον ιδρυτή της, τον υποκόμη Ερώ (Airaud), ο οποίος το 952, κατέστησε την υποκομητεία κληρονομικό φέουδο και έκτισε το κάστρο του σε αυτά τα εδάφη, Castrum Airaldi στα λατινικά. Η συμπροφορά αυτών των δύο λέξεων, Castrum Airaldi, έγινε Castel Airaud, αργότερα Châtel Airaud, έως το σημερινό όνομα της πόλης: Σατελερώ, δηλαδή το κάστρο του Ερώ.

Γεωγραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η γέφυρα Ερρίκου Δ' στον ποταμό Βιέν

Η πόλη Σατελερώ βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού Βιέν, στη διοικητική περιοχή της Νέας Ακουιτανίας.

Είναι δεύτερη πόλη του νομού μετά την πρωτεύουσα Πουατιέ, με 32.057 κατοίκους (2016) και είναι το κέντρο αστικής κοινότητας 41.505 κατοίκων (2010) και ευρύτερης αστικής περιοχής 70.145 κατοίκων (2015)[8].

Η πόλη είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Βιέν και βρίσκεται σε μια αρκετά επίπεδη περιοχή, περίπου 40 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στο σημείο όπου οι παραπόταμοι Κλαιν, Ανβίνι και Οζόν συμβάλουν στον ποταμό Βιέν.

Η έκταση είναι 51,93 χιλιόμετρα και το μεγαλύτερο ύψος της πόλης 134 μέτρα.

Το κάστρο του Ταρζέ, 1450

Το Σατελερώ ιδρύθηκε γύρω στο 952 από τον κόμη Ερώ (Airaud). Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η πόλη αναπτύχθηκε, καθώς αποτελούσε σημαντική στάση στο προσκύνημα στον Άγιο Ιάκωβο της Κομποστέλα. Από τον Μεσαίωνα έως τη Γαλλική Επανάσταση, τρεις γνωστές αριστοκρατικές οικογένειες έφεραν τον τίτλο του υποκόμη του Σατελερώ: οι Λαροσφουκώ, οι Λουζινιάν και από τον 13ο αιώνα ο οίκος των Αρκούρ. Το 1482 η πόλη ενσωματώθηκε στο Γαλλικό βασίλειο.

Στη νεότερη εποχή, η πόλη απέκτησε εθνική σημασία μέσω των εργαστηρίων οπλουργίας της (από τον 16ο αιώνα) και αργότερα του εργοστασίου της εθνικής παραγωγής όπλων, το οποίο λειτουργούσε από το 1819 έως το 1968.[9]

Το Σατελερώ είναι σημαντικό οικονομικό, βιομηχανικό και διοικητικό κέντρο, παρά το κλείσιμο το 1968 του εργοστασίου όπλων, που λειτουργούσε από το 1819, και της σχολής Αξιωματικών το 2009 που είχαν συμβάλει στην ευημερία του. Η πόλη τώρα ειδικεύεται σε κλάδους υψηλής τεχνολογίας (αεροδιαστημική και αυτοκινητοβιομηχανία) και έχει επίσης ανεπτυγμένο τον τριτογενή τομέα (εμπόριο, υπηρεσίες, διοίκηση, εκπαιδευτικά ιδρύματα).

Σήμερα, το Σατελερώ είναι μία από τις κύριες βιομηχανικές περιοχές του βόρειου τμήματος της Νέας Ακουιτανίας: είναι η έδρα εταιρειών που ειδικεύονται στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας και της αεροναυπηγικής. Από το 1982, έχει αναπτυχθεί μια υπερσύγχρονη βιομηχανία κυρίως σε ηλεκτρονικά συστήματα, αεροσκάφη και κινητήρες πυραύλων.

Η πόλη διοργανώνει διάφορες εκδηλώσεις, όπως:

  • Διαγωνισμούς και διεθνείς συναντήσεις με αερόστατα.
  • Επίσης, από το 1994 φιλοξενεί το Jazzellerault,[10] ένα ετήσιο φεστιβάλ τζαζ που πραγματοποιείται τον Ιούνιο.
  • Το Euro Model's, ετήσια έκθεση μοντελισμού, με μοντέλα αεροσκαφών, αυτοκινήτων, σκαφών και τρένων.[11]

Τουρισμός-Αξιοθέατα και εκδηλώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το παλιό εργοστάσιο όπλων
Το σπίτι του Ρενέ Ντεκάρτ

Το Σατελερώ έχει πολλά ιστορικά μνημεία, τα σημαντικότερα από τα οποία είναι:

  • Το παλιό εργοστάσιο όπλων, με το Μουσείο αυτοκινήτου, μοτοσικλέτας και ποδηλάτου και τους δύο πύργους.
  • Το μέγαρο Συλί, ένα αρχοντικό του 17ου αιώνα που χτίστηκε με το πλεονάζον υλικό από την κατασκευή της γέφυρας Ερρίκου Δ'. Στεγάζει από το 1986 το Μουσείο Σατελερώ. Οι εξαιρετικά ποικίλες συλλογές του αφορούν κυρίως την ιστορία της πόλης και περιλαμβάνουν έργα ζωγραφικής, γλυπτά από τοπικούς καλλιτέχνες κ.α.
  • Η οικία του φιλοσόφου Ρενέ Ντεκάρτ, ένα όμορφο αρχοντικό όπου πέρασε την παιδική του ηλικία. Χτισμένο στην αρχή της Αναγέννησης, αυτό το κτίριο είναι χαρακτηριστικό των αρχοντικών αυτής της εποχής. Βρίσκεται στον εμπορικό άξονα της πόλης. Το παλιό κολέγιο, που βρίσκεται μπροστά από το σπίτι, φιλοξένησε τον Ντεκάρ για λίγα χρόνια.
  • Η γέφυρα Ερρίκου Δ', παραγγελία της Αικατερίνης των Μεδίκων για να αντικαταστήσει μια ξύλινη γέφυρα. Κατασκευάστηκε από το 1575 έως το 1611.
  • Η γέφυρα Καμίγ-ντε-Ογκ, η πρώτη γέφυρα οπλισμένου σκυροδέματος στη Γαλλία, που χτίστηκε το 1899 κατά τη διάρκεια της θητείας του δημάρχου Καμίλ ντε Χοζ.
  • Η γέφυρα του Εστρέ, γέφυρα πάνω στον ποταμό Ανβίνι, στον δρόμο από το Παρίσι για το Μπορντώ, κατασκευάστηκε μεταξύ 1728 και 1732. Η γέφυρα αποκαταστάθηκε και επεκτάθηκε το 1933. Το 1975, συντηρήθηκε με σύγχρονα τεχνικά μέσα.
  • Το κάστρο του Ταρζέ, 4 χιλιόμετρα έξω από την πόλη, κτίσμα του 1450.
  • Η εκκλησία του αγίου Ιακώβου.
  • Το Futuroscope, μια έκθεση, χώρος αναψυχής και θεαμάτων με έμφαση στα πολυμέσα, περίπου 25 χιλιόμετρα νότια της πόλης.
  1. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  2. (Γαλλικά) Code INSEE.
  3. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  4. 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement.ign.fr/83edtfdyqte031y0ra49d2e3/telechargement/inspire/RGC-2015-01$RGC2015/file/RGC2015.7z.
  6. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2023.
  7. . «habitants.fr». 
  8. . «insee.fr». 
  9. . «chatellerault». 
  10. . «festival-jazzellerault». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2019. 
  11. . «milinfo». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]