Νέα Ακουιτανία
Συντεταγμένες: 44°53′N 0°10′E / 44.88°N 0.17°E
| Νέα Ακουιτανία | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Διοικητικές πληροφορίες | |||
| Χώρα |  Γαλλία | ||
| Έδρα | Μπορντώ | ||
| Νομοί | Σαράντ, Σαράντ-Μαριτίμ, Κορέζ, Κρεζ, Δορδόνη, Ζιρόντ, Λαντ, Λοτ-ε-Γκαρόν, Ατλαντικά Πυρηναία, Ντε-Σεβρ, Βιέν και Ωτ-Βιέν | ||
| ISO 3166-2 | FR-NAQ | ||
| Πληθυσμός | 6.069.352[1] | ||
| Έκταση (km²) | km2 | ||
| Τοποθεσία | |||
 | |||
| Συνδέσεις | |||
| δεδομένα () | |||
Η Νέα Ακουιτανία (γαλλικά: Nouvelle Aquitaine, προφέρεται Νουβέλ Ακιτέν) είναι μία από τις 18 διοικητικές περιοχές της Γαλλίας και βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της χώρας. Η περιοχή δημιουργήθηκε την 1 Ιανουαρίου 2016, ως αποτέλεσμα του νόμου σχετικά με την τροποποίηση των περιοχών που ψηφίστηκε το 2014,[2] με τη συγχώνευση τριών περιοχών: Ακουιτανία, Λιμουζέν και Πουατού-Σαράντ. Καλύπτει 84.061 τετραγωνικά χιλιόμετρα, που αντιστοιχεί περίπου στο 1/8 της χώρας και έχει πληθυσμό 5.935.603 κατοίκους.[3]
Είναι η μεγαλύτερη σε έκταση περιοχή στη Γαλλία. Αποτελείται από 12 νομούς και μεγαλύτερη πόλη και έδρα της περιοχής είναι το Μπορντώ, που μαζί με τα προάστια και την ευρύτερη περιοχή, αποτελεί την έβδομη μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή της Γαλλίας. Η περιοχή διαθέτει 25 μεγάλα αστικά κέντρα, μεταξύ των οποίων τα μεγαλύτερα μετά το Μπορντώ είναι η Μπαγιόν, η Λιμόζ, το Πουατιέ, το Πω και η Λα Ροσέλ. Η αύξηση του πληθυσμού, ιδιαίτερα αισθητή στις παράκτιες περιοχές, κάνει την περιοχή μία από τις περισσότερο οικονομικά αναπτυσσόμενες στη Γαλλία. Η νέα περιοχή ξεπερνά την Ιλ-ντ-Φρανς και την Προβηγκία-Άλπεις-Κυανή Ακτή σε δημογραφικό δυναμισμό.
Ιστορικά, είναι ο «έμμεσος διάδοχος» της μεσαιωνικής Ακουιτανίας και εκτείνεται σε μεγάλο τμήμα του Δουκάτου της Ακουιτανίας.
Τοπωνύμιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τη μεταρρύθμιση του 2014, η περιοχή ονομάστηκε προσωρινά «Ακουιτανία-Λιμουζέν-Πουατού-Σαράντ», παραθέτοντας αλφαβητικά τις τρεις πρώην περιοχές από τις οποίες αποτελούνταν, σε αναμονή του ορισμού νέου ονόματος μέσω σχετικού διατάγματος του Συμβουλίου του Κράτους, κατόπιν σχετικής προτάσεως του περιφερειακού συμβουλίου της συγχωνευθείσης διοικητικής περιοχής.[4]
Τον Δεκέμβριο 2014, μια ηλεκτρονική διαβούλευση που διοργανώθηκε από την εφημερίδα Sud Ouest έδειξε ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων επιθυμούσε το όνομα «Aκουιτανία» για τη νέα περιοχή. Στην πραγματικότητα, η πρώην περιοχή Ακουιτανία, δεν κάλυπτε παρά μόνο ένα μικρό μέρος της αρχαίας ρωμαϊκής επαρχίας της Ακουιτανίας. Επίσης, το Βασίλειο της Aκουιτανίας, από το 781, ήταν πολύ μεγαλύτερο, δεδομένου ότι περιλάμβανε εδάφη από τον Λίγηρα έως τα Πυρηναία και από τον Ατλαντικό ωκεανό έως ανατολικά της Ωβέρνης. Από το τέλος του 11ου αιώνα, το Δουκάτο της Ακουιτανίας περιελάμβανε το Πουατού, το Ανγκουμουά, τη Σαιντόνζ, το Λιμουζέν, το Περιγκόρ, το Μπορντελέ και τη Γασκώνη.[5] Αυτό το παλαιό δουκάτο αντιστοιχούσε περίπου στη νέα περιοχή. Επομένως, το όνομα «Aκουιτανία» θα ήταν κατάλληλο από ιστορική άποψη για να ορίσει αυτή τη νέα περιοχή.
Αρκετές διαβουλεύσεις οργανώθηκαν στο διαδίκτυο την άνοιξη του 2016. Τον Μάρτιο, μια ηλεκτρονική δημοσκόπηση από την εφημερίδα La Nouvelle République έδινε το προβάδισμα στο όνομα «Μεγάλη Ακουιτανία» (44%) έναντι του «Νοτιο-δυτικού Ατλαντικού» (42% ). Συγχρόνως, μια παρόμοια διαδικτυακή έρευνα που διεξήχθη από το France 3 Limousin, έδειξε επίσης μεγάλο προβάδισμα του ονόματος «Μεγάλη Aκουιτανία» (30,26%), ακολουθούμενο από το «Νοτιο-δυτικός Ατλαντικός» (23,78%) και την «Ακουιτανία» (15,01%) στην τρίτη θέση. [6] Τον Απρίλιο 2016, η εφημερίδα Sud Ouest ανέφερε τα πρώτα αποτελέσματα της διαβούλευσης που πραγματοποιήθηκε από την περιοχή στην επίσημη ιστοσελίδα της, όπου προηγούνταν η ονομασία «Ακουιτανία» και τα παράγωγά της.
Μετά από αρκετούς μήνες, η αρμόδια για την ονομασία επιτροπή πρότεινε την ονομασία «Νέα Ακουιτανία» θεωρώντας το «Μεγάλη Ακουιτανία» ότι «μετέδιδε ένα αίσθημα υπεροψίας»[7]. Η ονομασία «Νέα Ακουιτανία» εγκρίθηκε τελικά από την Ολομέλεια του Περιφερειακού Συμβουλίου στις 27 Ιουνίου 2016 [8] και επικυρώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας στις 13 Σεπτεμβρίου 2016.[9]
Μεταφράστηκε στις τρεις τοπικές γλώσσες ως Nòva Aquitània στα Οξιτανική γλώσσα, Akitania Berria στη Βασκική γλώσσα και Novéle-Aguiéne στη γλώσσα όιλ.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με έκταση 84.061 τετραγωνικά χιλιόμετρα, [10]η Νέα Ακουιτανία είναι η μεγαλύτερη διοικητική περιοχή στη Γαλλία (ηπειρωτική και υπερπόντια).
Συνορεύει με τέσσερις άλλες γαλλικές περιοχές: την περιοχή του Λίγηρα στα βορειοδυτικά, τη Σαντρ-Βαλ ντε Λουάρ (Κέντρο-Κοιλάδα του Λίγηρα) στα βόρεια, την Ωβέρνη-Ρον-Αλπ ανατολικά και την Οξιτανία στα νοτιοανατολικά. Συνορεύει επίσης με τρεις αυτόνομες ισπανικές κοινότητες, την Αραγωνία, τη Ναβάρρα και τη Χώρα των Βάσκων στα νότια και προς τα δυτικά βρέχεται από τον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό (Βισκαϊκός Κόλπος).
Διαρρέεται από πέντε μεγάλους ποταμούς: τον Λίγηρα, τον Σαράντ, τον Γαρούνα τον Ντορντόνι και τον Αντούρ καθώς και από πολλούς παραπόταμους που καθιστούν εύφορα τα εδάφη και συμβάλουν στην ανάπτυξη των αγροτικών καλλιεργειών.
Η Νέα Ακουιτανία έχει μια μεγάλη θαλάσσια ακτογραμμή περίπου 720 χιλιομέτρων [11] στον Ατλαντικό Ωκεανό. Στο ύψος του νομού Σαράντ βρίσκονται τα νησιά Ιλ-ντε-Ρε, Ολερόν, Ιλ-ντ-Εξ και Ιλ-Μαντάμ καθώς και ο κόλπος της Αρκασόν. Κατά μήκος της ακτής υπάρχουν γνωστά παραθαλάσσια θέρετρα, όπως η Αρκασόν, το Μπιαρίτς ή το Ρουαγιάν. Η ακτογραμμή, σχεδόν ευθύγραμμη, δημιουργεί ψηλούς αμμόλοφους (αμμόλοφος του Πιλά).
Η Νέα Ακουιτανία έχει πολλά δάση, το μεγαλύτερο από αυτά είναι ο δρυμός των Λαντ, που καλύπτει σχεδόν ένα εκατομμύριο εκτάρια [12] (έχει σχεδόν 950.000 θαλάσσια πεύκα), καθιστώντας το ένα από τα μεγαλύτερα δάση στη Δυτική Ευρώπη. Υπάρχουν επίσης μεγάλες λίμνες.
Ο ακραίος νότος της περιοχής έχει ορεινό χαρακτήρα με την παρουσία των Πυρηναίων. Επίσης, στα δυτικά, οι νομοί Κρεζ, Κορέζ και Ωτ-Βιέν είναι ορεινοί, ανήκοντας στον κεντρικό ορεινό όγκο Μασίφ Σαντράλ με υψηλά οροπέδια και θέα στις καταπράσινες κοιλάδες και τα δάση από βελανιδιές και καστανιές.
Νομοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Νέα Ακουιτανία περιλαμβάνει 12 από τους 101 νομούς της Γαλλίας:
| Κωδ. | Έμβλημα | Νομός | Πρωτεύουσα | ISO | Πληθυσμός
1 Ιανουαρίου 2016 |
Έκταση
(km²) |
Πυκνότητα
(Κάτοικ./km²) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 16 | 
|
Σαράντ | Ανγκουλέμ | FR-16 | 353.288 | 5.956 | 59 |
| 17 | 
|
Σαράντ-Μαριτίμ | Λα Ροσέλ | FR-17 | 642.191 | 6.864 | 94 |
| 19 | 
|
Κορέζ | Τυλ | FR-19 | 241.535 | 5.856 | 41 |
| 23 | 
|
Κρεζ | Γκερέ | FR-23 | 119.502 | 5.565 | 21 |
| 24 | 
|
Δορδόνη | Περιγκέ | FR-24 | 414.789 | 9.060 | 46 |
| 33 | 
|
Ζιρόντ | Μπορντώ | FR-33 | 1.566.679 | 9.974 | 157 |
| 40 | 
|
Λαντ | Μον-ντε-Μαρσάν | FR-40 | 405.010 | 9.243 | 44 |
| 47 | 
|
Λοτ-ε-Γκαρόν | Αζέν | FR-47 | 332.833 | 5.361 | 62 |
| 64 | 
|
Ατλαντικά Πυρηναία | Πω | FR-64 | 673.986 | 7.643 | 88 |
| 79 | 
|
Ντε-Σεβρ | Νιόρ | FR-79 | 374.743 | 5.999 | 62 |
| 86 | 
|
Βιέν | Πουατιέ | FR-86 | 436.069 | 6.990 | 62 |
| 87 | 
|
Ωτ-Βιέν | Λιμόζ | FR-87 | 374.978 | 5.519 | 68 |
| Σύνολο | 5.935.603 | 84.030 | 71 | ||||
Πόλεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι πιο πυκνοκατοικημένες πόλεις της περιοχής είναι:
| Πόλη | Πληθυσμός
(Απογραφή: 2016) |
Νομός |
|---|---|---|
| Μπορντώ | 252.040 | Ζιρόντ |
| Λιμόζ | 132.660 | Ωτ-Βιέν |
| Πουατιέ | 87.961 | Βιέν |
| Πω | 77.251 | Ατλαντικά Πυρηναία |
| Λα Ροσέλ | 75.736 | Σαράντ-Μαριτίμ |
| Μερινιάκ | 70.317 | Ζιρόντ |
| Πεσάκ | 61.859 | Ζιρόντ |
| Νιόρ | 59.005 | Ντε Σεβρ |
| Μπαγιόν | 50.589 | Ατλαντικά Πυρηναία |
| Μπριβ-λα-Γκαγιάρντ | 47.004 | Κορέζ |
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η οικονομία της Νέας Ακουιτανίας βασίζεται στη γεωργία (δημητριακά, αραβόσιτος και κυρίως αμπελοκαλλιέργεια -αμπελώνες του Μπορντώ και του Κονιάκ-), στον τουρισμό, στην ισχυρή αεροναυπηγική βιομηχανία, στην ψηφιακή οικονομία και σχεδιασμό, στην παραχημική και φαρμακευτική βιομηχανία, στον χρηματοπιστωτικό τομέα (το Νιόρ είναι το τέταρτο μεγαλύτερο χρηματοοικονομικό κέντρο αμοιβαίων ασφαλιστικών εταιρειών στη Γαλλία) και στη βιομηχανική κεραμική (Λιμόζ). Επίσης, πολλές εταιρείες που ειδικεύονται στο σέρφινγκ και συναφή αθλήματα δραστηριοποιούνται κατά μήκος της ακτογραμμής.
Μετά την Ιλ-ντε-Φρανς, η Νέα Ακουιτανία είναι η πρώτη γαλλική περιοχή στην έρευνα και την καινοτομία, με πέντε πανεπιστήμια (Μπορντώ, Λα Ροσέλ, Λιμόζ, Πουατιέ και Πω) και αρκετές Ανώτερες σχολές. Όσον αφορά τον αγροτικό τομέα, θεωρείται η γεωργική έκταση της Ευρώπης με το μεγαλύτερο κύκλο εργασιών.
Ο τουρισμός συνεισφέρει πολύ στην οικονομία της περιοχής, καθώς έχει πολλά αξιοθέατα παγκόσμιας φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορικά μνημεία που τα επισκέπτονται εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Στις ακτές του Ατλαντικού βρίσκονται τρία ιστορικά παραθεριστικά θέρετρα, οι πόλεις Αρκασόν, Μπιαρίτς και Ρουαγιάν. Υπάρχουν επίσης πολλά χιονοδρομικά κέντρα, όπως τα Γκουρέτ και Σομπόρ.
Είναι η πέμπτη γαλλική περιοχή στη δημιουργία επιχειρήσεων (σε όλους τους τομείς).
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν το 56 π.Χ. η περιοχή της Ακουιτανίας κατακτήθηκε από τον Ιούλιο Καίσαρα και αποτέλεσε τμήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η περιοχή εκτεινόταν μεταξύ των Πυρηναίων, του ποταμού Γαρούνα και του Ατλαντικού ωκεανού. Ο Οκταβιανός Αύγουστος την επέκτεινε έως νότια του ποταμού Λίγηρα και αποτελούσε, ως Ακουιτανική Γαλατία (Gallia Aquitania), το ένα τέταρτο της Γαλατίας. Στις αρχές του 5ου αιώνα η ευρύτερη περιοχή κατακτήθηκε από τους Βησιγότθους, οι οποίοι το 507 αποκρούσθηκαν από τους Φράγκους και αποτέλεσε τμήμα του φραγκικού βασιλείου. Το 732 η περιοχή δέχτηκε επίθεση μουσουλμάνων, οι οποίοι εκδιώχθηκαν οριστικά από τον Κάρολο Μαρτέλο μετά τη μάχη του Πουατιέ.
Τον 9ο αιώνα οι τοπικοί άρχοντες διαχωρίστηκαν από το Φραγκικό στέμμα, και έτσι γεννήθηκε σταδιακά το δουκάτο της Ακουιτανίας με μεγάλη αυτονομία των δουκών από την κεντρική εξουσία. Το 1137, το δουκάτο περιήλθε στην κόρη του τελευταίου δούκα, την Ελεονώρα της Ακουιτανίας, η οποία παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο Ζ' και σε δεύτερο, τον βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκο Β'. Από τον δεύτερο γάμο της Ελεονώρας η περιοχή της Ακουιτανίας περιήλθε στην κατοχή των βασιλέων της Αγγλίας της δυναστείας των Πλανταγενετών. Αργότερα, η επιδίωξη της Γαλλίας ν΄ απομακρύνει τους Άγγλους από την περιοχή, ήταν μία από τις αιτίες που οδήγησαν στον Εκατονταετή Πόλεμο (1337 - 1453), κατά τη διάρκεια του οποίου η περιοχή, και όχι μόνο, αποτέλεσε το μήλο της έριδος ανάμεσα στις δύο χώρες. Η ανακατάληψη της Ακουιτανίας, όπως και της Γασκώνης, από τους Γάλλους έγινε το 1453. Από τότε και μέχρι σήμερα, η περιοχή ενσωματώθηκε με το βασίλειο της Γαλλίας.
Ιστορική κληρονομιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή είναι πλούσια, με πολιτιστική κληρονομιά που εκτείνεται σε χιλιάδες χρόνια, από τις πρώτες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις του προϊστορικού ανθρώπου, με αποκορύφωμα το σπήλαιο Λασκώ στην κοιλάδα του ποταμού Βεζέρ, στον νομό Δορδόνη. Γύρω από την περιοχή του χωριού Λεζ Εϊζί ντε Ταγιάκ υπάρχει μια σειρά από προϊστορικές «κατοικίες», κυρίως σπήλαια, τα οποία περιλαμβάνουν ορισμένα από τα πλέον σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα της Μέσης και Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου.
Η ρωμαϊκή κατάκτηση άφησε επίσης ίχνη στην περιοχή, ειδικά στην πόλη Σαιντ, παλιά πρωτεύουσα της γαλατικής φυλής των Σαντώνων και σημαντική πόλη κατά τη ρωμαϊκή εποχή, με την αψίδα του Γερμανικού, την αρένα, τις θέρμες και το υδραγωγείο της πόλης. Πολλά ερείπια ρωμαϊκών μνημείων βρίσκονται διάσπαρτα στην ύπαιθρο και στις πόλεις, όπως το ρωμαϊκό αμφιθέατρο στο Μπορντώ.
Στην περιοχή της Νέας Ακουιτανίας υπάρχουν επίσης πολλά μεσαιωνικά και αναγεννησιακά κάστρα και πύργοι. Η ανάγκη να προστατευθούν από επιθέσεις, και αργότερα να απολαύσουν άνετο περιβάλλον, εξηγεί τον μεγάλο αριθμό τους σε όλη την περιοχή.
Άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι τα μεσαιωνικά χωριά. Δημιουργήθηκαν μεταξύ του 13ου και 14ου αιώνα, οπότε και είχαν ονομαστεί «νέες-πόλεις», και χτίστηκαν σύμφωνα με συγκεκριμένους πολεοδομικούς κανόνες. Βρίσκονται στο νότιο τμήμα της περιοχής, από τον νομό Σαράντ-Μαριτίμ έως τα Ατλαντικά Πυρηναία. Κάποια έχουν παραμείνει πολύ μικρά χωριά, όπως το Μπωμόν-ντυ-Περιγκόρ, το Λαλίντ, το Σαιντ-Φουά-λα-Γκραντ ή το Λαμπαστίντ-ντ'Αρμανιάκ. Άλλα έχουν εξελιχθεί στην πορεία του χρόνου και έγιναν πραγματικές πόλεις, όπως οι κοινότητες Λιμπούρν και Βιλνέβ-συρ-Λοτ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ Le monde. «Χάρτης των 13 νέων περιοχών».
- ↑ insee.fr. «La population néo-aquitaine-2016».
- ↑ . «La carte des régions rn 2015».
- ↑ . «quel-nom-pour-la-nouvelle-region-vous-avez-choisi».
- ↑ . «nom-de-la-nouvelle-grande-region-aquitaine-limousin-poitou-charentes-avez-vous-une-idee-».
- ↑ . «la-nouvelle-grande-region-s-appellera-nouvelle-aquitaine-».
- ↑ . «region-aquitaine-limousin-poitou-charentes-rebaptisee-nouvelle-aquitaine».
- ↑ . «nouvelle-aquitaine-le-nom-de-la-nouvelle-region-valide-par-le-conseil-d-etat».
- ↑ Bruno Delsol (dir.), Direction générale des collectivités locales, Paris, Direction générale des collectivités locales, mai 2016, 113 p.
- ↑ . «Grance3-regions».
- ↑ . «Centre régional de la propriété forestière -Nouvelle-Aquitaine».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
