Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ξιφίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ξιφίας
Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων:
33.9–0Ma
Πρώιμο Ολιγόκαινο μέχρι Σήμερα[1]

Κατάσταση διατήρησης

Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1) [2]
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Ακτινοπτερύγιοι (Actinopterygii)
Τάξη: Περκόμορφα (Perciformes)
Οικογένεια: Ξιφίδες (Xiphidae)
Γένος: Ξιφίας (Xiphias)
Διώνυμο
Xiphias gladius (Ξιφίας το ξίφος)
Linnaeus, 1758

Ο ξιφίας, κοινώς ξιφιός, (επιστημονικό όνομα Xiphias gladius - Ξιφίας το ξίφος) είναι μεγάλο μεταναστευτικό αρπακτικό ψάρι, του οποίου το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι η μακριά και επίπεδη επέκταση της άνω σιαγόνας, η οποία μοιάζει με ξίφος, εξ ου και η ονομασία του. Ο ξιφίας έχει μεγάλο επίμηκες και στρογγυλό σώμα και χάνει όλα τα δόντια και τα λέπια του μέχρι την ενηλικίωση. Μπορεί να ζήσει κοντά στην ακτή. Το μήκος του φτάνει τα 4-4,5 μέτρα, ενώ έχουν καταγραφεί και ξιφίες που το βάρος τους ήταν λίγο μεγαλύτερο από μισό τόνο. Ένας ξιφίας που πιάστηκε στη Χιλή το 1953 είχε βάρος 536,15 κιλά.

Είναι το μοναδικό μέλος της οικογένειας των Ξιφιδών.

Κατά τη διάρκεια του κυνηγιού ο ξιφίας βασίζεται στη μεγάλη ταχύτητα (80 χλμ/ώρα) και την ευκινησία του, ενώ χρησιμοποιεί το ξίφος για να τραυματίσει εχθρούς ή θηράματα, τόσο με εφόρμηση (κάθετα ως λόγχη) όσο και θεριστικά (δεξιά-αριστερά ως δρεπάνι) μέσα σε κοπάδι ψαριών. Ο ξιφίας είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των τόνων. Ένας από τους λίγους φυσικούς εχθρούς του ξιφία είναι ο καρχαρίας μάκο, ο οποίος μπορεί να κυνηγήσει τον ξιφία επειδή είναι αρκετά μεγάλος και γρήγορος, αλλά δεν βγαίνει πάντα νικητής, καθώς ο ξιφίας μπορεί να τον τραυματίσει θανάσιμα.

Σκελετός ξιφία

Μοναδικός πραγματικός εχθρός του ξιφία είναι μικρά θαλάσσια παράσιτα που γαντζώνονται πάνω του και τον βασανίζουν. Στις περιπτώσεις αυτές πλησιάζει τις ακτές και τρίβεται με μανία στα βράχια, οπότε και καθίσταται πολύ επικίνδυνος. Το 1959 σημειώθηκε περίπτωση στην Άπω Ανατολή, όταν στην προσπάθεια ενός ψαρά να καμακώσει ξιφία που τριβόταν σε βράχο, ο ξιφίας πετάχτηκε στον αέρα και κατά την πτώση του έστρεψε το ξίφος του κατά του ψαρά, τον οποίο και διαπέρασε, σκοτώνοντάς τον.
Παλαιότερα, τον Αύγουστο του 1725, το αγγλικό ιστιοφόρο πολεμικό "Λεοπάρδαλη" κατά την επιστροφή του από την Τζαμάικα, παραλλάσσοντας ακρωτήριο δέχθηκε επίθεση από ξιφία στα ύφαλά του, στα οποία έμεινε καρφωμένο τμήμα ξίφους του μήκους 22 εκατοστών.

  1. Sepkoski, Jack (2002). «A compendium of fossil marine animal genera». Bulletins of American Paleontology 364: 560. 
  2. Safina (1996). Xiphias gladius. 2006. IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. www.iucnredlist.org. Ανακτήθηκε 12 May 2006.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]