Γλυπτοθήκη του Μονάχου
Συντεταγμένες: 48°8′47.602″N 11°33′56.934″E / 48.14655611°N 11.56581500°E
| Γλυπτοθήκη του Μονάχου | |
|---|---|
| Glyptothek | |
 | |
 | |
| Είδος | εθνικό μουσείο, glyptotheque, μουσείο τέχνης[1], μουσείο και μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς |
| Αρχιτεκτονική | Ελληνική αναβίωση |
| Διεύθυνση | Königsplatz 3 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°8′48″N 11°33′57″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Μόναχο |
| Χώρα | Γερμανία[2] |
| Έναρξη κατασκευής | 1830 |
| Ολοκλήρωση | 1816 |
| Αρχιτέκτονας | Λέο φον Κλέντσε |
| Προστασία | Μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στη Βαυαρία[3] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η γλυπτοθήκη του Μονάχου είναι αρχαιολογικό μουσείο στο Μόναχο της Γερμανίας, το οποίο αρχικά δημιουργήθηκε από τον Βαυαρό βασιλιά Λουδοβίκο Α´ ώστε να στεγάσει τη συλλογή αρχαιοτήτων του με ελληνικά και ρωμαϊκά γλυπτά. Ο αρχιτέκτονας του κτηρίου ήταν ο Λέο φον Κλέντσε ο οποίος το σχεδίασε βάσει της νεοκλασικής τεχνοτροπίας. Η κατασκευή του οικοδομήματος ξεκίνησε το 1816 και ολοκληρώθηκε το 1830.[4] Σήμερα το μουσείο αποτελεί μέρος της περιοχής μουσείων του Κούνσταρεαλ (Kunstareal).[5][6][7]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η γλυπτοθήκη υπήρξε ένα από τα έργα των οποίων την κατασκευή παρήγγειλε ο Λουδοβίκος Α´, ανάμεσα στα οποία ήταν και το γειτονικό κτήριο του Κένιχσπλατς (Königsplatz) στο οποίο βρίσκεται η κρατική αρχαιολογική συλλογή Μονάχου με ελληνικές και ρωμαϊκές αρχαιότητες.[5]
Κατά την περίοδο μεταξύ 1806 και 1830, έτος κατά το οποίο λειτούργησε για πρώτη φορά το μουσείο, ο Λουδοβίκος είχε συγκεντρώσει μια αξιοσημείωτη συλλογή αρχαίων γλυπτών, η οποία περιελάμβανε την Μέδουσα του Ροντανίνι, τον Φαύνο του Μπαρμπερίνι και τα γλυπτά από τον ναό της Αφαίας στην Αίγινα.[6][7]
Το κτήριο χτίστηκε αρχικά εξ ολοκλήρου από μάρμαρο, ωστόσο κατά τη διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου υπέστη περιορισμένες φθορές, και οι τοιχογραφίες του δεν διασώζονταν πλέον όταν το μουσείο επαναλειτούργησε το 1972. Το μουσείο σχεδιάστηκε κατά τα πρότυπα της κλασικής ελληνορωμαϊκής τεχνοτροπίας. Η στοά έχει Ιωνικό ρυθμό και οι εξωτερικοί τοίχοι διακοσμούνται περιμετρικά από ανάγλυφα και 18 αρχαία γλυπτά ελληνικής και ρωμαϊκής κατασκευής. Στο κτήριο υπάρχουν 13 αίθουσες οι οποίες βρίσκονται περιμετρικά του εσωτερικού αίθριου ενώ σε όλους τους χώρους του υπάρχει πλήθος γλυπτικών διακοσμήσεων και πινάκων.[5][7]
Συλλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχαϊκή περίοδος (700 - 490 π.Χ.)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ανάμεσα στα πλέον διάσημα εκθέματα της συλλογής είναι:[7]
- ο Κούρος του Μονάχου (540 π.Χ.),
- ο Κούρος της Τενέας (560 π.Χ.),
- και τα γλυπτά του ναού της Αφαίας στην Αίγινα (510-480 π.Χ.).
Σε σχέση με τα γλυπτά της Αίγινας υπάρχουν 2 ομάδες παρόμοιων γλυπτών, και θεωρείται πως με την καταστροφή του ναού κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου ο ναός ξανακτίστηκε και ξαναδιακοσμήθηκε, ωστόσο τα παλαιότερα γλυπτά παρέμειναν θαμμένα στην ίδια τοποθεσία.
Κλασική περίοδος (490 – 323 π.Χ.)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα εκθέματα περιλαμβάνουν:[7]
- την προτομή του Ομήρου (460 π.Χ.),
- το άγαλμα του Διομήδη με Παλλάδιο (430 π.Χ.),
- την Μέδουσα του Ροντανίνι (440 π.Χ.),
- την ταφική στήλη της Μνησαρέτης (380 π.Χ.),
- το άγαλμα της Ειρήνης και του Πλούτου (370 π.Χ.),
- την Αφροδίτη της Κνίδου
- μια απεικόνιση του Πλάτωνα (348 π.Χ.),
- τον Αλέξανδρο του Ροντανίνι (338 π.Χ.)
- το άγαλμα του Ιλιονέα (320 π.Χ.).
Ελληνιστική περίοδος (323 – 146 π.Χ.)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πιό διάσημο γλυπτό το οποίο διαθέτει το μουσείο από την ελληνιστική περίοδο είναι ο Φαύνος του Μπαρμπερίνι (220 π.Χ.). Άλλα αξιοσημείωτα εκθέματα είναι:[7]
- τα ρωμαϊκά αντίγραφα παλαιότερων ελληνικών όπως το αγόρι με τη χήνα (250 π.Χ.) και η μεθυσμένη γυναίκα (200 π.Χ.)
- το άγαλμα του Ώρου
- το άγαλμα της Ίσιδος
Ρωμαϊκή περίοδος (150 - 550 π.Χ.)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη γλυπτοθήκη υπάρχει μια μεγάλη συλλογή από ρωμαϊκές προτομές, με την πλέον διάσημη να είναι αυτή του πρώτου Ρωμαίου αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου (40 π.Χ.). Άλλα διάσημα εκθέματα της συλλογής είναι:[7]
- η προτομή του Νέρωνα (65 π.Χ.),
- η προτομή του Σεπτίμου Σεβήρου (200) και της συζύγου του Ιουλίας Δόμνας (195)
- η προτομή του Σύλλα
- η προτομή του Μάρκου Αυρήλιου
- το άγαλμα του Δομιτιανού σε αφηρωισμένη μορφή (70/80 π.Χ.)
- το άγαλμα του Απόλλωνα με κιθάρα (1ος / 2ος αιώνας μ.Χ.)
Υπάρχουν επίσης αρκετές ρωμαϊκές σαρκοφάγοι και μωσαϊκά, καθώς και πλήθος ανάγλυφων από τον 1ο έως και τον 3ο αιώνα.
Έκθεση φωτογραφιών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Όψη από το εσωτερικό του μουσείου, φωτογραφία του 1900 -
Λεπτομέρεια των γλυπτών του ναού της Αφαίας -
-
Προτομή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 1985. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 1985. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ geodaten
.bayern .de /denkmal _static _data /externe _denkmalliste /pdf /denkmalliste _merge _162000 .pdf. - ↑ «Glyptothek | museum, Munich, Germany». Encyclopedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Wünsche, Raimund. «Glyptothek, Munich: Masterpieces of Greek and Roman Sculpture».
- ↑ 6,0 6,1 muenchen.de. «Glyptothek». Die Glyptothek am Köngsplatz in München zeigt Statuen und Büsten aus der Antike. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Ohly, Dieter. «The Munich Glyptothek: Greek and Roman Sculpture ; a Brief Guide».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα ελληνικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Στη γλυπτοθήκη του Μονάχου - LIFO, 13.10.2013
- Οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου στη Γλυπτοθήκη Μονάχου - Η Καθημερινή, 21.07.2012
- Οι κλεμμένοι «Αιγινήτες» στο Μόναχο - Το Βήμα, 20.3.2011
- Συμβολική διαμαρτυρία για τους Αιγινίτες της Αφαιάς - Aegina's Light
Ξενόγλωσσοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- (Αγγλικά) Επίσημος ιστότοπος Αρχειοθετήθηκε 2019-04-18 στο Wayback Machine.
- (Γερμανικά) Τηλεοπτικό αφιέρωμα
- (Αγγλικά) Φωτογραφικό υλικό