Ακρωτήριο

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ακρωτήριο (αποσαφήνιση).

Το ακρωτήριο Φονιάς στο βορειοδυτικό άκρο της Κέρκυρας

Ως γεωγραφικός όρος, Ακρωτήριο ονομάζεται το τμήμα (απόληξη) της ξηράς που εισχωρεί στη θάλασσα. Ανάλογα της μορφής αυτής της απόληξης χαρακτηρίζεται αυτή ως ακρωτήριο, άκρα, γλώσσα ή κεφαλή.

• Ακρωτήριο συνήθως λέγεται η μεγάλη και ψηλή προεξοχή που σχηματίζουν κατά την προέκτασή τους βουνά (όρη) ή λόφοι δηλαδή οι ακρώρειες αυτών. Η ακτή του ακρωτηρίου είναι είτε απόκρημνη, είτε ομαλή, απαραίτητα όμως ψηλή και ευδιάκριτη από μεγάλη απόσταση. Στη ναυτική γλώσσα τα μεγάλα και απότομα ακρωτήρια ονομάζονται Κάβοι. Το πρόθεμα κάβο- προέρχεται από τη Γενουάτικη (Φραγκολεβαντίνικη) γλώσσα cavo, ιταλικά capo.

• Άκρα συνήθως λέγεται η μικρή χαμηλή προς τη θάλασσα προεξοχή της ξηράς που μπορεί να είναι είτε βραχώδης, είτε ομαλή καθώς επίσης και κάθε προεξοχή που δείχνει σαν ακρωτήριο. Η βραχώδης χαμηλή άκρα λέγεται κοινώς και «καβάκι» ή αν είναι χαμηλή και αμμώδης απόληξη της παραλίας, τότε λέγεται χαρακτηριστικά «πούντα», εκ της ισπανικής ταυτόσημης.

• Γλώσσα συνήθως λέγεται πολύ χαμηλή αμμώδης προεξοχή ξηράς που δεν παρουσιάζει καμία ανύψωση ακτής. Η γλώσσα συνήθως αναχωρεί από αμμώδη επίσης ακτή. Η γλώσσα χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, αφού δεν εντοπίζεται εύκολα ακόμα και από το ραντάρ.

• Τέλος, Κεφαλή συνήθως λέγεται η απότομη ανύψωση του τέρματος της ακτής του Ακρωτηρίου ή της Άκρας που συνδέεται με την υπόλοιπη ακτή με χαμηλή λωρίδα γης.