Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άλαν Άλντα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλαν Άλντα
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Alan Alda (Αγγλικά)
Γέννηση28 Ιανουαρίου 1936 (1936-01-28) (88 ετών)
Μανχάταν[1][2][3]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Φόρνταμ, Archbishop Stepinac High School[4] και Bellarmine-Jefferson High School[5]
Ιδιότηταηθοποιός[6], ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός ταινιών, σκηνοθέτης κινηματογράφου, σεναριογράφος, συγγραφέας, σκηνοθέτης τηλεόρασης[7], σκηνοθέτης[8] και κωμικός
ΣύζυγοςΑρλέν Άλντα (από 1957)
ΤέκναΜπεατρίς Άλντα, Ελίζαμπεθ Άλντα και Ιβ Άλντα
ΓονείςΡόμπερτ Άλντα
ΑδέλφιαΆντονι Άλντα
ΒραβεύσειςΒραβείο της Ένωσης Αμερικανών Σκηνοθετών (1976)[9], Carl Sagan Award for Public Understanding of Science (1998), John Willis Award for Lifetime Achievement (2013)[10], Παγκόσμιο θεατρικό βραβείο (1964)[10], NAS Public Welfare Medal (2016)[11], μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών (2006)[12], Βραβείο της Ένωσης Αμερικανών Σκηνοθετών (1981)[9], Βραβείο της Ένωσης Αμερικανών Σκηνοθετών (1982)[9], Χρυσές Σφαίρες (1975), Χρυσές Σφαίρες (1976), Χρυσές Σφαίρες (1980), Χρυσές Σφαίρες (1981), Χρυσές Σφαίρες (1982), Χρυσές Σφαίρες (1983), James T. Grady-James H. Stack Award for Interpreting Chemistry (2014), Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Κωμική Σειρά (1974), Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Κωμική Σειρά (1982), βραβείο Έμμυ ζώνης υψηλής τηλεθέασης για εξαιρετικό πρωταγωνιστή σε δραματική σειρά (2006), Primetime Emmy Award for Outstanding Writing for a Comedy Series (1979), Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης εξαιρετικής σκηνοθεσίας για κωμική σειρά (1977) και μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης (2021)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Άλαν Άλντα (αγγλικά: Alan Alda, 28 Ιανουαρίου 1936 - ) είναι Αμερικανός ηθοποιός.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1936 στο Μπρονξ ως Αλφόνσο Τζόζεφ Ντ'Αμπρούτσο και έχει ιταλική και ιρλανδική καταγωγή.[13] Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Φόρνταμ.

Έγινε γνωστός από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην τηλεοπτική σειρά M*A*S*H, για την οποία κέρδισε έξι Χρυσές Σφαίρες[14] και πέντε Βραβεία Έμμυ. Στη συνέχεια, εμφανίστηκε στις σειρές 30 Rock, The Blacklist και Η δυτική πτέρυγα, για την οποία κέρδισε ακόμη ένα βραβείο Emmy.[15] Στον κινηματογράφο, έχει συμμετάσχει στις ταινίες Απιστίες και αμαρτίες και Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν του Γούντι Άλεν, Η γέφυρα των κατασκόπων του Στίβεν Σπίλμπεργκ, καθώς και στις Καλιφόρνια Οτέλ, Αυτό που θέλουν οι γυναίκες και Ιστορία γάμου. Το 2004 έπαιξε στην ταινία Ιπτάμενος Κροίσος και προτάθηκε για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.[16] Στην πορεία του στο θέατρο, έχει προταθεί τρεις φορές για Βραβείο Τόνυ.[17]

Τα πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

O Αλφόνσο Τζόζεφ Ντ'Αμπρούτσο γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1936, στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.[18] Πέρασε τα παιδικά του χρόνια ταξιδεύοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους γονείς του λόγω της δουλειάς του πατέρα του.[19] Ο πατέρας του, Ρόμπερτ Άλντα (πραγματικό όνομα: Αλφόνσο Τζουζέπε Τζοβάνι Ρομπέρτο Ντ'Αμπρούτσο), ήταν ηθοποιός και τραγουδιστής; και η μητέρα του, Τζόαν Μπράουν, ήταν νοικοκυρά και πρώην νικήτρια σε διαγωνισμούς ομορφιάς.[20] Ο πατέρας του ήταν ιταλικής καταγωγής (το Αμπρούτσο είναι μια περιφέρεια της Ιταλίας) και η μητέρα ιρλανδικής καταγωγής.[21]

Όταν ο Άλντα ήταν επτά ετών, προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα. Για την καταπολέμηση της ασθένειας, οι γονείς του του χορήγησαν μια επώδυνη θεραπευτική αγωγή με εφαρμογή καυτών μάλλινων κουβερτών στα άκρα του και τέντωμα των μυών του. Ο Άλντα φοίτησε στο Λύκειο Archbishop Stepinac της Νέας Υόρκης.[22] Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Φόρνταμ στο Μπρονξ, όπου ήταν μέλος του σταθμού του FM radio, WFUV. Σπούδασε επίσης έναν χρόνο στο Παρίσι, έπαιξε σε μια παράσταση στη Ρώμη και έπαιξε μαζί με τον πατέρα του στην τηλεόραση στο Άμστερνταμ.

Το 1956, ο Άλντα έλαβε πτυχίο Bachelor of Arts. Στον Στρατό, υπηρέτησε έξι μήνες στο Φορτ Μπένινγκ.[23] Παρά ορισμένες εσφαλμένες αναφορές ότι ο Άλντα υπηρετούσε τότε στην Κορέα,[24] ο ίδιος έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν υπηρέτησε εκεί, αλλά στο Φορτ Μπένινγκ με έναν χρόνο εφεδρεία στη Νέα Υόρκη.[25] Σε μια συνέντευξη το 2013, αστειεύτηκε ότι ήταν υπεύθυνος σεσ ένα στρατιωτικό αντίσκηνοε ένα στρατιωτικό αντίσκηνο.[26]

Ο ετεροθαλής αδερφός του Άλντα, Άντονι Άλντα, γεννήθηκε το 1956 και έγινε επίσης ηθοποιός.

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1958–1971: Ντεμπούτο στο Μπρόντγουεϊ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Άλντα τη δεκαετία του 1960

Ο Άλντα ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του 1950 με μια αυτοσχεδιαστική κωμικής επιθεώρηση που σκηνοθέτησε ο Πολ Σιλς. Αργότερα, εντάχθηκε στην αυτοσχεδιαστική ομάδα Second City στο Σικάγο. Έγινε μέλος του θιάσου Cleveland Play House μεταξύ 1958-1959 με υποτροφία από το Ίδρυμα Φορντ, εμφανιζόμενος σε παραστάσεις όπως To Dorothy a Son, Heaven Come Wednesday, Monique και Job.[27] Το 1958, εμφανίστηκεστο The Phil Silvers Show.

Ο Άλντα υποδύθηκε τον Τσάρλι στο έργο του 1961 του Όσι Ντέιβις Purlie Victorious στο Μπρόντγουεϊ. Στην παγκόσμια πρεμιέρα, τον Νοέμβριο του 1964, στο ANTA Playhouse της θεατρικής εκδοχής του Η τροτέζα και ο πρωτάρης (The Owl and the Pussycat), έπαιξε τον Φίλιξ δίπλα στην ηθοποιό/τραγουδίστρια Νταϊάνα Σαντς,[28] μια Αφροαμερικανή ηθοποιό, και το φιλί τους επί σκηνής προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.[29] Συνέχισε να παίζει τον ρόλο του Φίλιξ τη σεζόν 1964–65. Το 1966, πρωταγωνίστησε στο μιούζικαλ The Apple Tree στο Μπρόντγουεϊ με την Μπάρμπαρα Χάρις και ήταν υποψήφιος για Βραβείο Τόνυ Α' ανδρικού ρόλου σε μιούζικαλ για αυτόν τον ρόλο.

Ο Άλντα ήταν μέρος του καστ της αμερικανικής τηλεοπτικής έκδοσης του That Was The Week That Was, που προβλήθηκε από τις 10 Ιανουαρίου 1964 έως τον Μάιο του 1965. Έκανε το ντεμπούτο του στο Χόλιγουντ στο Gone Are the Days!, μια κινηματογραφική εκδοχή του θεατρικού έργου Purlie Victorious. Ακολούθησαν κι άλλοι κινηματογραφικοί ρόλοι, όπως η ερμηνεία του ως συγγραφέας και ηθοποιός Τζορτζ Πλίμπτον στην ταινία Paper Lion (1968), το Ο θαλασσόλυκος της χήρας (1969), και το αποκρυφιστικό θρίλερ Χορεύοντας με το Διάβολο με τις ηθοποιούς Ζακλίν Μπισέ και Μπάρμπαρα Πάρκινς. Την ίδια περίοδο, ο Άλντα εμφανιζόταν συχνά στα τηλεπαιχνίδια What's My Line? (1968) και I've Got a Secret (1972). Ο Άλντα έγραψε αρκετά από τα διηγήματα και τα ποιήματα που εμφανίζονται στην τηλεοπτική εκπομπή του Μάριο Τόμας Free to Be... You and Me.

Το καστ του M*A*S*H το 1974 με τον Άλντα στο τιμόνι

1972–1983: M*A*S*H και αναγνώριση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του 1972, ο Άλντα πέρασε από ακρόαση και επιλέχθηκε να παίξει τον Χόκαϊ Πιρς στην τηλεοπτική μεταφορά της ταινίας του 1970 M*A*S*H. Ήταν υποψήφιος για 21 Βραβεία Έμμυ και κέρδισε πέντε. Συμμετείχε στη συγγραφή 19 επεισοδίων, μεταξύ των οποίων και το διάρκειας 2 1/2 ωρών φινάλε της σειράς του 1983, το οποίο ήταν και το 32ο επεισόδιο που σκηνοθέτησε. Παραμένει το μοναδικό επεισόδιο με τις περισσότερες προβολές από οποιαδήποτε τηλεοπτική σειρά αμερικανικού δικτύου. Ήταν η μόνη σειρά στην οποία ο Άλντα εμφανίστηκε σε όλα τα (256) επεισόδια.[30]

Ο Άλντα πήγαινε από το Λος Άντζελες στο σπίτι του στο Νιου Τζέρσεϊ κάθε Σαββατοκύριακο επί 11 χρόνια ενώ πρωταγωνιστούσε στο M*A*S*H.[31] Η γυναίκα του και οι κόρες του ζούσαν στο Νιου Τζέρσεϊ και δεν ήθελε να μετακομίσει η οικογένειά του στο Λος Άντζελες, αρχικά επειδή δεν ήξερε πόσο θα διαρκούσε η εκπομπή. Ο πατέρας του, Ρόμπερτ Άλντα και ο ετεροθαλής αδερφός του, Άντονι Άλντα, εμφανίστηκαν μαζί στο 20ό επεισόδιο του όγδοου κύκλου του M*A*S*H. Ο Robert είχε εμφανιστεί και στον τρίτο κύκλο.

Στους πρώτους πέντε κύκλους, η σειρά ήταν σε μεγάλο βαθμό μια παραδοσιακή «στρατιωτική κωμωδίας» στο πρότυπο εκπομπών όπως το McHale's Navy με τον Έρνεστ Μποργκνάιν.

Ο Άλντα (κέντρο αριστερά) ως Χόκαϊ Πιρς στο M*A*S*H, 1972

Καθώς οι αρχικοί συγγραφείς εγκατέλειπαν σταδιακά την εκπομπή, ο Άλντα απέκτησε αυξανόμενο έλεγχο και στους τελευταίους κύκλους είχε γίνει παραγωγός και δημιουργικός σύμβουλος. Το M*A*S*H διατήρησε την κωμική του βάση, αλλά σταδιακά πήρε πιο σοβαρό τόνο, θίγοντας ανοιχτά πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Ο ίδιος ο Άλντα, σε συνέντευξή του το 2016 είπε: "Δεν μου αρέσει να γράφω πολιτικά μηνύματα. Δεν μου αρέσουν τα έργα που έχουν πολιτικά μηνύματα. Δεν νομίζω ότι είμαι υπεύθυνος γι' αυτό".[32]

Ο Άλντα και οι συμπρωταγωνιστές του Γουέιν Ρότζερς και Μακλίν Στίβενσον συνεργάστηκαν καλά στη διάρκεια των τριών πρώτων κύκλων, αλλά με την πάροδο του χρόνου αναπτύχθηκαν εντάσεις, καθώς ο ρόλος του Άλντα απέκτησε περισσότερη δημοτικότητα και διέλυσε την αρχική «ισότιμη» θέση των χαρακτήρων τους. Οι Ρότζερς και Στίβενσον αποχώρησαν από την εκπομπή στο τέλος του τρίτου κύκλου.[33] Αναμένοντας τον τέταρτο κύκλο, ο Άλντα και οι παραγωγοί αναζήτησαν αντικαταστάτη για τον ρόλο του συνταγματάρχη Μπλέικ. Ο βετεράνος ηθοποιός Χάρι Μόργκαν, ο οποίος ήταν θαυμαστής της σειράς, εντάχθηκε στο καστ ως συνταγματάρχης Σέρμαν Τ. Πότερ και συνέχισε ως ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές της σειράς.[34] Ο Μάικ Φαρέλ προστέθηκε ως ο νέος συγκάτοικος του Χόκαϊ στη σκηνή.

Στην αυτοβιογραφία του (1981), ο Τζάκι Κούπερ, ο οποίος σκηνοθέτησε αρκετά από τα πρώτα επεισόδια του M*A*S*H, έγραψε ότι ο Άλντα είχε πολλή εχθρότητα και ότι οι δυο τους μετά βίας μιλούσαν μέχρι που έφυγε ο Κούπερ από τη σειρά.[35] Όσο έπαιζε στο M*A*S*H, ο Άλντα έκανε πολλές εμφανίσεις σε τηλεπαιχνίδια, κυρίως στο The $10.000 Pyramid και στο What's My Line. Επίσης, έγραψε και πρωταγωνίστησε στον ομώνυμο ρόλο της πολιτικής δραματικής ταινίας του 1979 Η αποπλάνηση του Τζο Τίναν. Τα αγαπημένα του επεισόδια του M*A*S*H είναι το "Dear Sigmund" και το "In Love and War".[36] Το 1996, ο Άλντα κατατάχθηκε στην 41η θέση του καταλόγου με τους 50 καλύτερους τηλεοπτικούς αστέρες όλων των εποχών του TV Guide.[37]

1984–1999: Φτασμένος ηθοποιός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Άλαν και Ρόμπερτ Άλντα το 1975

Η εξέχουσα θέση του Άλντα στο M*A*S*H τού παρείχε μια πλατφόρμα για να μιλήσει ανοιχτά για πολιτικά θέματα. Υπήρξε σθεναρός υποστηρικτής των δικαιωμάτων των γυναικών και του φεμινιστικού κινήματος.[38][39] Συμπροέδρευσε, μαζί με την πρώην πρώτη κυρία Μπέτι Φορντ, στην εκστρατεία Equal Rights Amendment Countdown. Το 1976, η εφημερίδα The Boston Globe τον ονόμασε «φεμινιστικό είδωλο» για τον ακτιβισμό του υπέρ της τροπολογίας για ίσα δικαιώματα.

Alda in 1979

Κατά τη συνέχιση του M*A*S*H τη δεκαετία του 1980, ο Άλντα ξεκίνησε μια επιτυχημένη καριέρα ως συγγραφέας και σκηνοθέτης. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον παραγωγό Μάρτιν Μπρέγκμαν σε διάφορες ταινίες, πρώτα στη Universal Pictures το 1983 και μετά στην Lorimar Motion Pictures το 1986.[40] Το 1988, ο Άλντα πρωταγωνίστησε δίπλα στην Αν Μάργκρετ στην κωμωδία A New Life. Εμφανίστηκε επίσης συχνά σε ταινίες του Γούντι Άλεν, ξεκινώντας από το Απιστίες και αμαρτίες (1989).

Ο γάμος της Μπέτσι (1990) είναι η τελευταία σκηνοθεσία του Άλντα μέχρι σήμερα. Ήταν πέντε φορές γκεστ σταρ στη σειρά Στην εντατική, παίζοντας τον μέντορα του δρα Κένι Γουίβερ, Γκάμπριελ Λόρενς. Σε μεταγενέστερα επεισόδια, αποκαλύφθηκε ότι ο Λόρενς βρισκόταν στα αρχικά στάδια της νόσου Αλτσχάιμερ. Ο Άλντα έπαιξε επίσης τον συμπρωταγωνιστικό ρόλο του δρα Ρόμπερτ Γκάλο στην τηλεταινία του 1993 Και η ζωή συνεχίζεται. Συνέχισε να εμφανίζεται στις ταινίες του φίλου του, Γούντι Άλεν, όπως Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν (1993) και Όλοι λένε σ' αγαπώ (1996). Όταν ρωτήθηκε για τη δικαστική διαμάχη του Άλεν το 2019,οη Άλντα δήλωσε: «Θα δούλευα ξανά μαζί του αν με ήθελε. Δεν είμαι ικανός να τον κρίνω...».[41]

Ο Άλντα έπαιξε τον βραβευμένο με Νόμπελ φυσικό Ρίτσαρντ Φίλιπς Φάινμαν στο έργο QED, το οποίο είχε μόνο έναν άλλο χαρακτήρα. Αν και ο Πίτερ Παρνέλ έγραψε το έργο, ο Άλντα έκανε την παραγωγή και αποτέλεσσε την έμπνευση για τη δημιουργία του. Από την φθινοπωρινή σεζόν του 1993 μέχρι το τέλος της εκπομπής το 2005, ο Άλντα ήταν παρουσιαστής στη σειρά Scientific American Frontiers, η οποία ξεκίνησε στο PBS το 1990.[42] Το 1995, πρωταγωνίστησε ως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών στην πολιτική σάτιρα/κωμωδία του Μάικλ Μουρ Καναδικό μπέικον. Εκείνη την εποχή, κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο Άλντα σκεφτόταν να θέσει υποψηφιότητα για τη Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών στο Νιου Τζέρσεϊ, αλλά τις διέψευσε. Το 1996, ο Άλντα έπαιξε τον Χένρι Φορντ, ιδρυτή της Ford Motor Company στο Camping With Henry and Tom και εμφανίστηκε στην κωμωδία, Φλερτάροντας τις συμφορές. Το 1997, ο Άλντα έπαιξε τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Άλβιν Τζόρνταν στο Φόνος στο Λευκό Οίκο. Το 1999, ο Άλντα υποδύθηκε τον δρα Γκάμπριελ Λόρενς στο πρόγραμμα του NBC Στην εντατική για πέντε επεισόδια και ήταν υποψήφιος για Βραβεία Έμμυ καλύτερου γκεστ ρόλου σε δραματική σειρά.[43]

Ο Άλντα στα Βραβεία Έμμυ του 1994

Ο Άλντα πρωταγωνίστησε στην αρχική παραγωγή του Μπρόντγουεϊ του έργου Art, που έκανε πρεμιέρα την 1η Μαρτίου 1998, στο θέατρο Μπέρναρντ Μπ. Τζέικομπς. Το έργο κέρδισε Βραβείο Τόνυ καλύτερου θεατρικού έργου.

2000–σήμερα: Η δυτική πτέρυγα και άλλοι ρόλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 2004, ο Άλντα ήταν τακτικό μέλος του καστ στην εκπομπή του NBC Η δυτική πτέρυγα, υποδυόμενος τον ρεπουμπλικανό γερουσιαστή των ΗΠΑ και υποψήφιο για την προεδρία Άρνολντ Βίνικ, μέχρι το τέλος της σειράς τον Μάιο του

2006.

Τον Αύγουστο του 2006, ο Άλντα κέρδισε Βραβείο Έμμυ για την ερμηνεία του Βίνικ στον τελευταίο κύκλος της Δυτικής πτέρυγας. Εμφανίστηκε συνολικά σε 28 επεισόδια κατά τη διάρκεια του έκτου και έβδομου κύκλου της σειράς. Ο Άλντα ήταν σοβαρός υποψήφιος, μαζί με τον Σίντνεϊ Πουατιέ, για τον ρόλο του προέδρου Τζοσάια Μπάρτλετ, προτού τελικά επιλεγεί για τον ρόλο ο Μάρτιν Σιν. Το 2004, ο Άλντα υποδύθηκε τον συντηρητικό γερουσιαστή του Μέιν Όουεν Μπρούστερ στη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε Ιπτάμενος κροίσος, στην οποία συμπρωταγωνίστησε με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Ο Άλντα έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ για αυτόν τον ρόλο το 2005. Ο Άλντα συμμετείχε επίσης στη ρομαντική κομεντί του 2000 Αυτό που θέλουν οι γυναίκες, ως διευθύνων σύμβουλος της διαφημιστικής εταιρείας όπου εργάζονταν οι κύριοι χαρακτήρες.

Στις αρχές του 2005, ο Άλντα πρωταγωνίστησε στη βραβευμένη με Τόνυ θεατρική παράσταση Glengarry Glen Ross του Ντέιβιντ Μάμετ, για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για Tony Α' Ανδρικού Ρόλου σε θεατρικό έργο χάνοντας από τον συμπρωταγωνιστή του Λιβ Σράιμπερ. Καθ' όλη τη διάρκεια του 2009 και του 2010, εμφανίστηκε σε τρία επεισόδια του 30 Rock ως Μίλτον Γκριν δίπλα στον Άλεκ Μπάλντουιν. Τον Ιανουάριο του 2010, ο Άλντα παρουσίασε το The Human Spark, μια σειρά τριών επεισοδίων που μεταδόθηκε αρχικά από το PBS και είχε θέμα τη φύση της ανθρώπινης μοναδικότητας και πρόσφατες μελέτες για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.[44] Το 2006, ο Άλντα συνέβαλε με τη φωνή του στο ακουστικό βιβλίο του Μαξ Μπρουκς World War Z.

Ο Άλντα επέστρεψε στο Μπρόντγουεϊ τον Νοέμβριο του 2014, παίζοντας τον ρόλο του Άντριου Μέικπις στο Love Letters στο Θέατρο Brooks Atkinson μαζί με την Κάντις Μπέργκεν.[45] Το 2015, ο Άλντα εμφανίστηκε ως δικηγόρος Τόμας Γουότερς, δίπλα στον Τομ Χανκς στη δραματική ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ με θέμα τον Ψυχρό Πόλεμοο Η γέφυρα των κατασκόπων, που ήταν υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Το 2016, ο Άλντα επαινέθηκε από τους κριτικούς για την ερμηνεία του στη διαδικτυακή σειρά Horace and Pete οξύθυμος θείος Πιτ. Ο κριτικός Σαμ Άνταμς περιέγραψε τον ρόλο αυτό ως «τον καλύτερό του ρόλο εδώ και χρόνια».[46]

Από το 2018 έως το 2020, ο Άλντα υποδύθηκε τον ψυχίατρο δρα Άρθουρ Άμιοτ στη σειρά Ρέι Ντόνοβαν. Επανέλαβε αυτόν τον ρόλο στην τηλεταινία Ray Donovan: The Movie (2022). Το 2019, ο Άλντα εμφανίστηκε στη δέκατη τρίτη ταινία του Νόα Μπάουμπαχ Ιστορία γάμου ως δικηγόρος που εκπροσωπεί έναν σκηνοθέτη (Άνταμ Ντράιβερ) στο διαζύγιό του. Σε μια συνέντευξη στην εφημερίδα The Wall Street Journal, ο Άλντα μίλησε για τις επιπτώσεις της ασθένειάς του, κυρίως τη νόσο του Πάρκινσον, και άλλα σχετικά θέματα. Δήλωσε "Έχω μια τρεμούλα. Δεν είναι μέρος του σεναρίου, οπότε δεν ήθελα να αποσπά την προσοχή αν ο Νόα πίστευε ότι θα αποσπούσε την προσοχή".[47] Ο Άλντα έχει λάβει ευρεία αναγνώριση για την ερμηνεία του.

Φιλανθρωπικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άλντα έχει εκτεταμένο φιλανθρωπικό έργο. Βοήθησε στην αφήγηση του τηλεοπτικού αφιερώματος Fighting for Life, παραγωγής του 2005 του παιδιατρικού νοσοκομείου St. Jude.[48] Μαζί με τη σύζυγό του, Αρλίν, είναι στενοί φίλοι της Μάρλο Τόμας, η οποία είναι πολύ ενεργή στη συγκέντρωση χρημάτων για το νοσοκομείο που ίδρυσε ο πατέρας της, Ντάνι Τόμας. Το τηλεοπτικό αφιέρωμα παρουσίαζε έναν από τους έξι ασθενείς που νοσηλεύονται με παιδικό καρκίνο στο νοσοκομείο. Ο Άλντα και η Μάρλο Τόμας είχαν συνεργαστεί στις αρχές της δεκαετίας του 1970 σε ένα παιδικό άλμπουμ με τίτλο Free to Be You and Me, στο οποίο συμμετείχαν και αρκετοί άλλοι γνωστοί ηθοποιοί. Αυτό το έργο παραμένει ένα από τα πρώτα δημόσια σημάδια της υποστήριξής του στα δικαιώματα των γυναικών. Ο Άλντα ήταν μέλος της επιτροπής για το Διεθνές Έτος Γυναικών.[49]

Επικοινωνία της επιστήμης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για 14 χρόνια, ο Άλντα παρουσίαζε το Scientific American Frontiers, μια τηλεοπτική εκπομπή με θέματα αιχμής στην επιστήμη και την τεχνολογία.[42] Το 2010 έγινε επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Stony Brook.[50] Το 2009, ίδρυσε το του Alan Alda Center for Communicating Science του πανεπιστημίου. Συνεχίζει ως μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου του.[51] Είναι επίσης μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου του Future of Life Institute.[52] Υπηρετεί στο διοικητικό συμβούλιο του World Science Festival και είναι κριτής στο Math-O-Vision.

Ο Άλντα έχει έντονο ενδιαφέρον για την κοσμολογία και συμμετείχε στην κάλυψη από το BBC του ανοίγματος του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων, στο CERN της Γενεύης, τον Σεπτέμβριο του 2008.[53]

Ο Άλντα θέλησε να χρησιμοποιήσει την τεχνογνωσία του στην υποκριτική και την επικοινωνία για να βοηθήσει τους επιστήμονες να επικοινωνούν πιο αποτελεσματικά με το κοινό.[54] Το 2014 ο Άλντα τιμήθηκε με το βραβείο James T. Grady-James H. Stack της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας για την ερμηνεία της χημείας στο κοινό και για το έργο του στην επικοινωνία της επιστήμης.[55] Του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Δημόσιας Πρόνοιας της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών το 2016 «για την εξαιρετική εφαρμογή των δεξιοτήτων που εξέλιξε ως ηθοποιός στην επικοινωνία της επιστήμης στην τηλεόραση και το θέατρο και διδάσκοντας σε επιστήμονες καινοτόμες τεχνικές που τους επιτρέπουν να πουν τις ιστορίες τους στο κοινό».

Το 2011 ο Άλντα έγραψε το Radiance: The Passion of Marie Curie,[56] ένα εκτενές θεατρικό έργο με θέμα την επαγγελματική και προσωπική ζωή της Μαρία Κιουρί κατά την περίοδο μεταξύ των βραβείων Νόμπελ για φυσικής και χημείας, από το 1903 έως το 1911.

Στις 18 Φεβρουαρίου 2021, έλαβε το νεοσύστατο βραβείο Distinguished Kavli Science Communicator του Ιδρύματος Kavli για το πρωτοποριακό του έργο στην επικοινωνία της επιστήμης.[57]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1956, ενώ φοιτούσε στο Φόρνταμ, ο Άλντα γνώρισε την Αρλίν Βάις, η οποία πήγαινε στο Κολέγιο Χάντερ. Ήρθαν κοντά στο δείπνο ενός κοινού φίλου, όταν μια τούρτα έπεσε κατά λάθος στο πάτωμα της κουζίνας, και ήταν οι μόνοι δύο καλεσμένοι που δεν δίστασαν να τη φάνε.[58] Μίλησε για το περιστατικό λέγοντας "Πράγματι φάγαμε το κέικ με ρούμι από το πάτωμα και έκτοτε γίναμε αχώριστοι. Αλλά με είχε συνεπάρει και νωρίτερα, όταν την άκουσα στην άκρη του τραπεζιού να γελάει με τα αστεία μου».[59] Ένα χρόνο μετά την αποφοίτησή του, στις 15 Μαρτίου, παντρεύτηκαν. Απέκτησαν τρεις κόρες: την Εύα, την Ελίζαμπεθ και τη Μπίατρις. Δύο από τα οκτώ εγγόνια του είναι ηθοποιοί. Η Αρλίν τον αποκαλεί μερικές φορές "Φόνζι" από το βαφτιστικό του όνομα "Αλφόνσο". Το ζεύγος Άλντα ήταν επί μακρόν κάτοικοι της Λεόνια του Νιου Τζέρσεϊ.[60]

Στο Things I Heard while Talking to Myself, ο Άλντα αναφέρει ότι μεγάλωσε ως καθολικός και τελικά συνειδητοποίησε ότι είχε αρχίσει να σκέφτεται σαν αγνωστικιστής ή άθεος. Ενώ δηλώνει ότι εξακολουθεί να προσεύχεται περιστασιακά, είπε ότι θέλει να βρει νόημα σε αυτήν τη ζωή παρά να ανησυχεί για την επόμενη.[61] Δηλώνει ότι όταν μιλάει με τον Θεό έρχεται συχνά σε στιγμές φόβου και όχι από αίσθηση πίστης.[61] Επιπλέον, δεν του αρέσει να τον χαρακτηρίζουν αγνωστικιστή, δηλώνοντας σε μια συνέντευξη ότι παραείναι πομπώδης λέξη γι' αυτόν.[62] Υποστηρίζει ότι δεν είναι πιστός και διερωτάται γιατί οι άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ τους άλλους που έχουν πεποιθήσεις διαφορετικές από τις δικές τους.[62]

Στις 31 Ιουλίου 2018, ο Άλντα εμφανίστηκε στην εκπομπή This Morning του CBS και ανακοίνωσε ότι έπασχε από νόσο του Πάρκινσον επί τρία χρόνια.[63]

Απομνημονεύματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2005, ο Άλντα δημοσίευσε τα πρώτα του απομνημονεύματα με τίτλο Never Have Your Dog Stuffed: and Other Things I've Learned[31] (Μη βαλσαμώσετε ποτέ τον σκύλο σας: και άλλα πράγματα που έχω μάθει). Μεταξύ άλλων, μιλάει για τα προβλήματα της μητέρας του με τη σχιζοφρένεια. Ο τίτλος προέρχεται από ένα περιστατικό στην παιδική του ηλικία, όταν ο Άλντα ήταν στενοχωρημένος για τον θάνατο του σκύλου του και ο πατέρας του έβαλε να βαλσαμώσουν το ζώο. Ο Άλντα τρομοκρατήθηκε με το αποτέλεσμα και συμπέρανε ότι μερικές φορές πρέπει να δεχόμαστε τα πράγματα όπως είναι, αντί να προσπαθούμε απεγνωσμένα και μάταια να τα αλλάξουμε.

Τα δεύτερα απομνημονεύματά του, με τίτλο Things I Heard while Talking to Myself (2008),[64] συνδυάζουν συμβουλές από δημόσιες ομιλίες που έχει δώσει με προσωπικές αναμνήσεις για τη ζωή και τις πεποιθήσεις του.

Τα τρίτα απομνημονεύματά του, με τίτλο If I Understood You, Would I Have This Look on My Face? My Adventures in the Art and Science of Relating and Communicating (2017),[65] είναι μια καταγραφή της προσπάθειάς του να μάθει να επικοινωνεί καλύτερα και να διδάξει τους άλλους να κάνουν το ίδιο.

Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1963 Gone Are the Days! Τσάρλι Κοτσιπί
1968 Paper Lion Τζορτζ Πλίμπτον
1969 The Extraordinary Seaman Ο θαλασσόλυκος της χήρας Μόρτον Κριμ
1970 Jenny Τζένη Ντελάνο
The Moonshine War Καθάρματα του υποκόσμου Τζον Γ. Μάρτιν
1971 The Mephisto Waltz Χορεύοντας με το Διάβολο Μάιλς Κράλκσον
1972 To Kill a Clown Έβελιν Ρίτσι
1978 Same Time, Next Year Κάθε χρόνο τέτοια μέρα Τζορτζ Πίτερς
California Suite Καλιφόρνια Οτέλ Μπιλ Γουόρεν
1979 The Seduction of Joe Tynan Η αποπλάνηση του Τζο Τίναν Τζο Τίναν
1981 The Four Seasons Τζακ Μπάροουζ
1986 Sweet Liberty Γλυκιά ελευθερία Μάικλ Μπέργκες
1988 A New Life Στιβ Τζιαρντίνο
1989 Crimes and Misdemeanors Απιστίες και αμαρτίες Λέστερ
1990 Betsy's Wedding Ο γάμος της Μπέτσι Έντι Χόπερ
1992 Whispers in the Dark Καυτοί ψίθυροι Λίο Γκριν
1993 Manhattan Murder Mystery Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν Τεντ
1994 White Mile Φόνος στο άγριο ποτάμι Νταν Κάτλερ
1995 Canadian Bacon Καναδικό μπέικον πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
1996 Flirting with Disaster Φλερτάροντας τις συμφορές Ρίτσαρντ Σλίτστινγκ
Everyone Says I Love You Όλοι λένε σ' αγαπώ Μπομπ Ντάντριτζ
1997 Murder at 1600 Φόνος στο Λευκό Οίκο Άλβιν Τζόρνταν
Mad City Κέβιν Χολάντερ
1998 The Object of My Affection Αίσθημα μετ' εμποδίων Σίντνεϊ Μίλερ
1999 Keepers of the Frame Άλαν Άλντα
2000 What Women Want Αυτό που θέλουν οι γυναίκες Νταν Γουοναμέικερ
2004 The Aviator Ιπτάμενος Κροίσος Όουεν Μπρούστερ
2007 Resurrecting the Champ Η αναβίωση ενός θρύλου Ραλφ Μετς
2008 Diminished Capacity Ευτυχώς δεν θυμάμαι θείος Ρόλι Ζερμπς
Flash of Genius Γκρέγκορι Λόσον
Nothing but the Truth Και μόνο την αλήθεια Άλμπερτ Μπέρσαϊντ
2011 Tower Heist Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη Άρθουρ Σο
2012 Wanderlust Από γιάπηδες χίπηδες Κάρβιν Γουίγκινς
2015 The Longest Ride Αξέχαστη διαδρομή Άιρα Λέβινσον
Bridge of Spies Η γέφυρα των κατασκόπων Τόμας Γουότερς
2019 Marriage Story Ιστορία γάμου Μπερτ Σπιτς

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άλντα έχει λάβει πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων έξι Primetime Βραβεία Έμμυ και έξι Χρυσές Σφαίρες, καθώς και υποψηφιότητες για ένα Όσκαρ, δύο Βραβεία BAFTA, ένα βραβείο Grammy και τρία βραβεία Τόνυ. Εισήχθη στο Television Hall of Fame το 1994 και έλαβε Screen Actors Guild Life Achievement Award το 2018. Έχει επίσης λάβει πολυάριθμα πτυχία ως επίτιμος.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • — (2006). Never Have Your Dog Stuffed. London: Hutchinson. ISBN 978-0-09-179652-5. OCLC 64931144. 
  • — (2007). Things I Overheard While Talking to Myself. New York: Random House. ISBN 978-1-4000-6617-9. OCLC 122309367. 
  • — (2013). Radiance: The Passion of Marie Curie. Samuel French, Inc. ISBN 978-0-573-70060-6. 
  • — (2017). If I Understood You, Would I Have This Look on My Face?. New York: Random House. ISBN 978-0-8129-8914-4. OCLC 970641564. 
  • — (2020). Soldiers of Science: An Interview with Dr. Anthony Fauci. Audible Original. 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ ibdb.com/person.php?id=29524.
  2. ↑ www.aveleyman.com/ActorCredit.aspx?ActorID=165.
  3. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0000257.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2015.
  7. ↑ www.huffingtonpost.com/alan-alda/my-friend-larry-gelbart_b_289175.html.
  8. ↑ (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/81314.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 dga.org/Awards/Explore.aspx.
  10. ↑ 10,0 10,1 www.theatreworldawards.org/past-recipients.html.
  11. ↑ www.nasonline.org/programs/awards/public-welfare-medal.html.
  12. ↑ www.amacad.org/publications/BookofMembers/ChapterA.pdf.
  13. ↑ Palmer, Joanne. «Listening to Alan Alda». jewishstandard.timesofisrael.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  14. ↑ «Alan Alda». gg-proto.ps-pantheon.com. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  15. ↑ «Alan Alda». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  16. ↑ «The 77th Academy Awards - 2005». Oscars.org - Academy of Motion Picture Arts and Sciences (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  17. ↑ Gorman, Steve (28 Ιανουαρίου 2019). «Alan Alda, star of TV's anti-war comedy 'M*A*S*H,' hailed for 60-year career». Reuters (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  18. ↑ Βίντεο στο YouTube
  19. ↑ Άλαν Άλντα, συνέντευξη από τον Τζιαν Γκομέσι, CBC Radio, 28 Μαρτίου 2013. Σε απάντηση στο σχόλιο του Γκομέσι ότι ο Άλντα είχε μεγαλώσει στο Μπρονξ, ο Άλντα είπε, "Όχι, αλλά κατάλαβα ότι διαβάζεις τη Wikipedia."
  20. ↑ Alda, Alan. «Alan Alda TV Legends Συνέντευξη, Μέρος I (13:25-14: 30)». Αρχείο Αμερικανικής Τηλεόρασης. Ίδρυμα Ακαδημίας Τηλεοπτικών Τεχνών και Επιστημών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2014. 
  21. ↑ Berk, Philip. «A question of roots». The Jerusalem Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2012. https://web.archive.org/web/20121105064557/http://www.highbeam.com/doc/1P1-19081701.html. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2007. 
  22. ↑ Δηλώθηκε στις Inside the Actors Studio , 2000
  23. ↑ Alda, Alan (2006). Never Have Your Dog Stuffed. Random House. σελ. 97. ISBN 0812974409. 
  24. ↑ Delach, Brian (6 Μαΐου 2013). /the-scene/Alan-Alda-Gets-Personal-About-the-Day-That-Changed-His-Life--206313811.html «Ο Άλαν Άλντα αποκτά προσωπική σχέση με τη ζωή μετά το MASH». NBC Connecticut. http://www.nbcconnecticut.com/entertainment /the-scene/Alan-Alda-Gets-Personal-About-the-Day-That-Changed-His-Life--206313811.html. 
  25. ↑ Alda, Alan (2006). Never Have Your Dog Stuffed. Random House. σελίδες 97–101. ISBN 0812974409. 
  26. ↑ «Alan Alda Gets Personal About Life Μετά το MASH». 6 Μαΐου 2013. 
  27. ↑ Oldenburg, Chloe (1985). Leaps of Faith: History of the Cleveland Play House, 1915–85. Cleveland. σελ. 85,87. 
  28. ↑ «Strange bedfellows» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2024. 
  29. ↑ «Alan Alda: Talks M*A*S*H and Life Achievements | Συνέντευξη ηθοποιού σε ηθοποιό». YouTube. 
  30. ↑ «Hawkeye Trivia and Quotes». Tv.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2011. 
  31. ↑ 31,0 31,1 Alda, Alan (2006). Never Have Your Dog Stuffed: and Other Things I've Learned. New York: Random House. ISBN 1-4000-6409-0. 
  32. ↑ Maron, Marc (22 Αυγούστου 2016). «WTF Podcast #735 – Alan Alda». WTFPOD.com. WTF Podcast. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2016. 
  33. ↑ «Mclean Stevenson, 'Mash' Star». The Seattle Times. February 17, 1996. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-07. https://web.archive.org/web/20140407064445/http://community.seattletimes.nwsource.com/archive/?date=19960217&slug=2314536. Ανακτήθηκε στις 2024-04-02. 
  34. ↑ Stassel, Stephanie (December 7, 2011). «Harry Morgan dies at 96; star of TV's 'MASH'». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2011/dec/07/local/la-me-harry-morgan-20111115. 
  35. ↑ Jackie Cooper, Please Don't Shoot My Dog, Page 290, William Morrow & Company, 1981
  36. ↑ M*A*S*H: The Martinis & Medicine Collection – Special Features: Disc 1 – "My Favorite MASH"
  37. ↑ «Special Collectors' Issue: 50 Greatest TV Stars of All Time». TV Guide (December 14–20). 1996. 
  38. ↑ Stated on Inside the Actors Studio, 2000
  39. ↑ Hoffman, Jordan (October 15, 2015). «Alan Alda Knows His Feminist History» (στα αγγλικά). Vanity Fair. https://www.vanityfair.com/hollywood/2015/10/alan-alda-feminist. Ανακτήθηκε στις January 7, 2018. 
  40. ↑ «Alda & Bregman In Pact with Lorimar». Variety: σελ. 5. 1986-04-23. 
  41. ↑ Wright, Megh (25 Ιανουαρίου 2019). «Alan Alda Says He'd Work With Woody Allen Again: 'I Don't Know All the Facts'». Vulture. 
  42. ↑ 42,0 42,1 «Episode 1: Bionics». Scientific American Frontiers. Κύκλος 4. Chedd-Angier Production Company. October 13, 1993. PBS. http://www.chedd-angier.com/frontiers/season4.html. 
  43. ↑ «Alan Alda | Television Academy» (στα αγγλικά). Television Academy. http://www.emmys.com/bios/alan-alda. Ανακτήθηκε στις May 31, 2018. 
  44. ↑ «The Human Spark». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2018. 
  45. ↑ «Candice Bergen & Alan Alda Step into A.R. Gurney's Love Letters on Broadway». https://www.broadway.com/buzz/178311/candice-bergen-alan-alda-step-into-ar-gurneys-love-letters-on-broadway/. 
  46. ↑ Adams, Sam (1 Φεβρουαρίου 2016). «Is There More to Louis C.K.'s 'Horace and Pete' Than Its Surprise Release?». IndieWire (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2024. 
  47. ↑ Gamerman, Ellen (November 5, 2019). «In 'Marriage Story,' Alan Alda Lets His Parkinson's Show». https://www.wsj.com/articles/in-marriage-story-alan-alda-lets-his-parkinsons-show-11572974317. 
  48. ↑ «Saint Jude TV – Fighting For Life». Saint Jude Web Site. 1 Δεκεμβρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2007. 
  49. ↑ «4/14/75 – International Women's Year Commission» (PDF). Sheila Weidenfeld Files at the Gerald R. Ford Presidential Library. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. 
  50. ↑ «Alan Alda Joins SOJ Faculty». SUNY Stony Brook School of Journalism. 14 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2020. 
  51. ↑ «Advisory Board: Alan Alda». November 17, 2010. Center For Communicating Science. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2013. 
  52. ↑ Who We Are, Future of Life Institute, http://thefutureoflife.org/, ανακτήθηκε στις April 20, 2014 
  53. ↑ «Big Bang Day: Physics Rocks». BBC Web Site. 10 Σεπτεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2008. 
  54. ↑ «Discovering a Common Language with Alan Alda | The New York Academy of Sciences». www.nyas.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2015. 
  55. ↑ «Alan Alda receives James T. Grady-James H. Stack Award for Interpreting Chemistry | Alan Alda Center for Communicating Science®». Centerforcommunicatingscience.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2016. 
  56. ↑ Rentz, Casey (2 Νοεμβρίου 2011). «Q & A with Alan Alda on Marie Curie». Smithsonian Magazine. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2023. 
  57. ↑ «Alan Alda and the Art of Communicating Science». 
  58. ↑ Brady, Lois Smith (February 13, 2015). «State of the Unions: There's Always Room for Rum Cake». The New York Times. https://www.nytimes.com/2015/02/15/fashion/weddings/theres-always-room-for-rum-cake.html. Ανακτήθηκε στις March 12, 2015. 
  59. ↑ White, Adam. «Alan Alda addresses viral claim he met wife when they both ate a cake off the floor». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-08-20. https://web.archive.org/web/20210820135237/https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/news/alan-alda-wife-cake-b1905941.html. 
  60. ↑ Kolbert, Elizabeth (May 18, 1994). «At Lunch With: Alan Alda; Hawkeye Turns Mean, Sensitively». The New York Times. https://www.nytimes.com/1994/05/18/garden/at-lunch-with-alan-alda-hawkeye-turns-mean-sensitively.html. Ανακτήθηκε στις November 24, 2007. «Ever since M*A*S*H, Alda has split his time between the East Coast, where he has houses in the Hamptons and the West, where he owns a home in the Bel Air section of Los Angeles.» 
  61. ↑ 61,0 61,1 Alda, Alan (4 Σεπτεμβρίου 2007). Things I Overheard While Talking to MyselfΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή (στα Αγγλικά). Random House Publishing Group. ISBN 978-1-58836-648-1. for awhile in my teens. 
  62. ↑ 62,0 62,1 Alda, Alan (2008). «So far, I've changed my mind twice about God». The World Question Center 2008 (Edge Foundation Web Site): 8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-01-02. https://web.archive.org/web/20080102154225/http://www.edge.org/q2008/q08_8.html#alda. Ανακτήθηκε στις January 2, 2008. 
  63. ↑ «Alan Alda reveals he has Parkinson's disease» (στα αγγλικά). CBS News / CBS This Morning. July 31, 2018. https://www.cbsnews.com/news/alan-alda-reveals-parkinsons-diagnosis-today-2018-07-31/. Ανακτήθηκε στις July 31, 2018. 
  64. ↑ Alda, Alan (2008). Things I Overheard While Talking to Myself. Random House Trade Paperbacks – New York. ISBN 978-0-8129-7752-3. 
  65. ↑ Alda, Alan. «If I Understood You, Would I Have This Look on My Face? My Adventures in the Art and Science of Relating and Communicating». Penguin Books. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άλαν_Άλντα&oldid=10863189"