Idi na sadržaj

Fosfor-pentahlorid

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Fosfor-pentahlorid
Općenito
Hemijski spojFosfor-pentahlorid
Druga imenaPentahlorofosforan
IUPAC jme: Fosfor pentahlorid
Fpsfor(V)hlorid
Molekularna formulaPCl5
CAS registarski broj10026-13-8
SMILESClP(Cl)(Cl)(Cl)Cl
InChI1/Cl5P/c1-6(2,3,4)5
Kratki opisBezbojni kristali, opor, neprijatnog mirisa
Osobine1
Molarna masa208,239
Gustoća2,1 g/cm3
Tačka topljenja160,5
Tačka ključanja166,8
Pritisak pare1,11 kPa (80 °C)
4.58 kPa (100 °C)[1]
RastvorljivostRazgrađuje se; rastvorljiv u CS2, hlorougljicima, benzenu
Dipolni moment0 D
Rizičnost
NFPA 704
0
3
2
 
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.
Ampula fosfor-pentahlorida

Fosfor-pentahlorid je hemijski spoj, koji ima sumarnu formulu PCl5 i molekulsku masu od 208,239 Da. To je jedan od najvažnijih fosfornih hlorida, a ostali su fosfor-trihlorid (PCl3) i fosfor-oksitrihlorid (POCl3). PCl5 služi u reakciji hloriranja reagensa. To je bezbojna čvrsta tvar, koja je osjetljiva na vodu i vlagu, a komercijalni uzorci mogu biti žućkasti i kontaminirani hlorovodikom.

Struktura

[uredi | uredi izvor]

Strukture fosfor-hlorida su uvijek u skladu sa VSEPR teorijom. Struktura PCl5 zavisi od njegove okoline. Gasni i rastopljeni PCl5 je neutralna molekula sa trigonalnom dvopiramidnom (D3h) simetrijom. Hipervalentna priroda ove vrst (kao i kod PCl
6
) može se objasniti uključivanjem nevezanih MO-ova (teorija molekulskih orbitala) ili resonanse (teorija valencijske veze). Ova trigonalna bipiramidna struktura se javlja u nepolarnim otapalima, kao što su ugljik-disulfid(CS2) i ugljik-tetrahlorid(CCl4).[2] In the solid state PCl5 is ionic, formulated PCl+
4
PCl
6
.[3]

U rastvorima sa polarnom otapalima PCl5 podliježr "autoionizaciji".[4] Razblaženi rastvor disocira prema slijedećoj ravnoteži:

PCl5 [PCl+
4
]Cl.

Na višim koncentracijama, preovladava druga ravnoteža:

2 PCl5 [PCl+
4
][PCl6]

Kation PCl+
4
i anion PCl
6
su tetraedrni, odnosno oktahedarni. Nekada se mislilo da PCl5 u rastvoru formira dimernu strukturu, P2Cl10, ali to nije podržano nalazimaRaman spektroskopije measurements.

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Šablon:Nist
  2. ^ D. E. C. Corbridge (1995). Phosphorus: an outline of its chemistry, biochemistry, and uses. Elsevier Science Ltd. ISBN 0-444-89307-5.
  3. ^ Arnold F. Holleman; Egon Wiber; Nils Wiberg (2001). Inorganic Chemistry. Academic Press. ISBN 978-0-12-352651-9.
  4. ^ Suter, R. W.; Knachel, H. C.; Petro, V. P.; Howatson, J. H.; S. G. Shore, S. G. (1978). "Nature of Phosphorus(V) Chloride in Ionizing and Nonionizing Solvents". J. Am. Chem. Soc. 95 (5): 1474–1479. doi:10.1021/ja00786a021. Nepoznati parametar |lastauthoramp= zanemaren (prijedlog zamjene: |name-list-style=) (pomoć)CS1 održavanje: više imena: authors list (link)

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]