lipat
Neuz
Brezhoneg
Verb
lipat /ˈli.pːat/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : lipet) (displegadur)
- Tremen an teod war un dra bennak.
- Ha c'hoazh e lipin ar gaotaer. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 62.)
- lipat ur banne, ur werenn : evañ
- [...], e vo lipet meur a werenn... lavaret kalz diotachoù... met ar c'hiz eo. — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 27.)
- koant da lipat: koant-bras
- lipat e bav : kavout mat ar boued
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Troioù-lavar
- lipat botoù ub :
- lipat e askorn : dispign e vadoù
- lipat e bav : ober chervad
- lipat ar mourroù
- lipat e loa : mervel
- lipat pri : kouezhañ
- lipat revr ub :
- na lipat chadenn ar puñs
- Ne dalv ket ar boan trugarekaat Pa ne vez netra da lipat.
- Ne vez ket ezhomm da drugarekaat Pa ne vez netra da lipat.
- Ar vuoc’h kentañ a ya d’ar prad
A lip ar glizh hag ar yeod mat. — (Gabriel Milin, Furnez ar geiz, euz a Vreiz, Brest, 1868, p. 124.)
Rimadellig
- Doue d'ho pennigo, hag ar c'hazh a lipo.