Mont d’an endalc’had

gedal

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger gallek "guetter"
Savet diwar ged hag -al.

Verb

gedal /ˈɡeːdal/

  1. spiañ
    Ma c'hazh, 'm eus aon, zo o c'hedal ul logodenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 173.)
  2. gortoz
    • Ya ! suroc'h eo gedal. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 68.)
    N' az pefe ken neuze nemet ar marv da c'hedal. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 184.)
  3. chom da c'hedal