gast

Gwelet ivez : Gast

Brezhoneg

Etimologiezh

Dont a rafe ar ger gast eus ar ger henvrezhonek gast, a gaver ivez e kembraeg.

• E brezhoneg e talveze moarvat, evel e kembraeg, evit al loen, parez ar c'hi, a-raok talvezout ivez evit ur plac'h.
• An daou ster zo chomet gant ar ger kembraek, evel er saozneg "bitch".
• E brezhoneg ne dalv nemet evit ur plac'h ken, ha savet eo bet ar ger kiez, diezhomm e kembraeg.

Hervez ar gelennerien Le dû ha le Berre e teufe eus an anv-gwan krennc'hallek gast.

Anv-kadarn

gast /ˈɡast/ benel (liester gisti, gastoù (ral), gasted (ral) - furm vihanaat gastig)

1. Plac'h a gousk gant paotred evit arc'hant. Ur vicher gozh eo, brudet da vezañ an hini goshañ war an douar.
   • Mont da c'hast: mont d'ober ar vicher.
   • Forsañ al leanez da vont da c'hast goude. — (Louis Eunius, 1028.)
   • C'hoari he gastig : mont gant paotred.
   • Mar larez ur ger ken, leanez gast ha laer Ec'h aio ma botez didamant ouzh ho revr. — (Louis Eunius, 571-572.)
2. Kunujenn.
   • It gant ar foelt, gast an Ifern, a lâr dezhi, hag e tremen ivez. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 164.)
   • Na c’hwi, kourtizanez, gant ho lapous bihan,
     C’hwi a zo ur c’hast fall en servij ar re-mañ. — (Fañch an Uhel, Sainte Tryphine et le Roi Arthur, Presses Universitaires de Rennes, Terre de Brume, 2002, p. 110.)
3. (heuliet gant an araogenn a) Ger a dalvez da ziskouez an heug pe an displijadur ouzh un dra bennak.
   • Gast a vicher !
4. (Estlammadell dinerzh) A verk ar souezh, pe un tamm displijadur:
   • Gast! kouezhet eo adarre!

Deveradoù

• ar c'hast (troienn adverb)
• dic'hastadenn
• dic'hastañ
• dic'hastet
• gastad
• gastaj
• gastamzer
• gastaoua
• gastaouaer
• gastaouaerezh
• gastaouiñ
• gaster
• gasterezh
• gastidie
• gastig
• targast

Troioù-lavar

• gast an ampez
• mab gast
• mab ar c'hast
• mab ar gozh c'hast

Gerioù heñvelster

• gagn
• liboudenn
• strouilhenn

-renadenn anv-gwan

• fall-gast

Krennlavarioù

• Kenderv-kompez pa bresti
  Ha mab ar c'hast pa c'houlenni. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 95.)

Troidigezhioù

• afrikaans : prostituut ^(af)
• alamaneg : Hure ^(de) , Prostituierte ^(de) , Dirne ^(de)
• arabeg : عاهرة ^(ar) (zhaahira)
• daneg : prostitueret ^(da)
• esperanteg : prostituitino ^(eo) , amovendistino ^(eo) , putino ^(eo) , ĉiesulino ^(eo) , publikulino ^(eo)
• finneg : prostituoitu ^(fi) , portto ^(fi)
• galleg : prostituée ^(fr)
• gresianeg : πόρνη ^(el) (pórni)
• henhebraeg : זֹנָה^(*) , קָדֵשׁ^(*)
• indonezeg : pelacur ^(id) , kupu-kupu malam ^(id)
• italianeg : prostituta ^(it)
• japaneg : 売春婦 ^(ja) (baishunfu)
• katalaneg : prostituta ^(ca)
• kembraeg : gast ^(cy) , hwren ^(cy) , putain ^(cy)
• koreaneg : 매춘부 ^(ko) (maejunbu)
• latin : meretrix ^(la) , scortum ^(la)
• nederlandeg : prostituee ^(nl) , hoer ^(nl)
• okitaneg : prostituida ^(oc) , prostituïda ^(oc)
• poloneg : prostytutka ^(pl)
• portugaleg : prostituta ^(pt)
• rusianeg : проститутка ^(ru) (prostitútka)
• saozneg : prostitute ^(en) , whore ^(en) , bitch ^(en)
• skoseg : strìopach ^(gd) , siùrsach ^(gd)
• spagnoleg : prostituta ^(es)
• svedeg : prostituerad ^(sv)

Anv-gwan

gast /ˈɡast/

1. Fall.
   • Ober e benn gast : ober e benn fall.

Estlammadell

gast /ˈɡast/

1. Ger eztaolet e-unan pe a-gevret gant gerioù all diwar souezh, fulor, aon, displijadur, ...
   • Ab-Attis… Den ne respont ?… Ha ! gast ! me an hini eo. Prezant ! — (Jakez Riou, Gorsedd-digor, Gwalarn, 1928, p. 34.)
   • O ! gast ! O ! gast ! O ! gast ! — (Youenn Drezen, Youenn vras hag e leue, Skrid ha Skeudenn, 1947, p. 16-17.)
   • Mil c'hast ! Mil c'hast ruz ! Tri mil c'hast !
   • — Gast ar gurun ! eme ur c’hoarier, daoust hag-eñ eo a vefe o tont en-dro ? — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 201.)
2. Kunujenn.
   • Gast vil ! Gast kozh !
   • — Mab gast ! Bastard fall a zo ac’hanout ! amprevan ! — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 97.)
   • — A ! Mab ar c'hast ! Kerzh da glask anezhi neuze en foñs ar stank ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 26.)

Deveradoù

• mil c'hast

Troidigezhioù

• esperanteg : damne ^(eo) , diable ^(eo) , fek ^(eo)
• finneg : vittu ^(fi)
• galleg : putain ^(fr)
• italianeg : porca puttana ^(it)
• nederlandeg : jasses ^(nl)
• saozneg : damn ^(en) , shit ^(en) , fuck ^(en)
• spagnoleg : carajo ^(es) , hostia ^(es) , joder ^(es) , puta ^(es)

Adverb

gast /ˈɡast/

1. En un doare fall.
   • Kaozeal gast : kaozeal fall, vil, drouk, evel ma rafe ur c'hast.
2. Da vat.
   • Chistr fall-gast.
   • - Dont a ri ?- Ya gast !
   • Ya, gast ! Jos al Louarn… An eil, war an trede renk. — (Jakez Riou, Nomenoe oe !, Skrid ha Skeudenn, 1941, p. 99.)
   • Ne vi ket klañv ? - Nann gast !

Henc'halleg

Etimologiezh

Diwar ar verb gaster.

Diwar ur wrizienn latin hag ur wrizienn frankek. Eus an anv-gwan latin vastus hag ar ger henfrankek *wuasti, kar d'ar ger saoznek waste, d'ar ger alamanek Wüste. Kar d'ar verboù portugalek ha spagnolek gastar .

Kembraeg

gast

1. kiez
2. gast