(194) Прокна
Выгляд
(194) Прокна | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | К. Г. Ф. Петэрс |
Месца выяўлення | Клінтан |
Дата выяўлення | 21 сакавіка 1879 |
Эпанім | Прокна |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | A879 FA[1] |
Арбітальныя характарыстыкі | |
JD 2456000.5 |
|
Эксцэнтрысітэт (e) | 0,23565 |
Вялікая паўвось (a) |
391,68 млн км (2,61822 а.а.) |
Перыгелій (q) |
299,381 млн км (2,00124 а.а.) |
Афелій (Q) |
483,98 млн км (3,2352 а.а.) |
Перыяд абарачэння (P) | 1 547,418 сут (4,237 г) |
Сярэдняя арбітальная скорасць | 18,149 км/с |
Схіленне (i) | 18,487° |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 159,470° |
Аргумент перыгелія (ω) | 163,067° |
Сярэдняя анамалія (M) | 250,125° |
Фізічныя характарыстыкі | |
Дыяметр | 168,42 км |
Маса | 5×1018 кг |
Шчыльнасць | 1,998 г/см³ |
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0471 м/с² |
2-я касмічная скорасць | 0,0891 км/с |
Перыяд вярчэння | 15,67 гад |
Спектральны клас | C |
Абсалютная зорная велічыня | 7,68m |
Альбеда | 0,0528 |
Сярэдняя тэмпература паверхні | 172 К (−101 °C) |
(194) Прокна (стар.-грэч.: Πρόκνη) — гэта адзін з найбуйнейшых астэроідаў галоўнага пояса, паверхня якога складаецца з простых вугляродных злучэнняў. Ён быў адкрыты 21 сакавіка 1879 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у Клінтане, ЗША і названы ў гонар Прокны, сёястры Філамены і жонкі Тэрэя, валадара фракійскага племя адрысаў у старажытнагрэчаскай міфалогіі[2].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 32. — ISBN 3-540-00238-3.