Магнус Эрыксан

Магнус Эрыксан
Магнус Эрыксан
	шведск.: Magnus Eriksson
	; Пячатка Магнуса Эрыксана
манарх Швецыі
	6 ліпеня 1319 — 15 лютага 1364
Папярэднік	Біргер Магнусан
Пераемнік	Альбрэхт Мекленбургскі[d]
манарх Нарвегіі[d]
	1319 — 1355
Папярэднік	Хокан V Святы[d]
Пераемнік	Хокан Магнусан
Нараджэнне	май 1316; Нарвегія;
Смерць	1 снежня 1374[…] (58 гадоў); Бёмлу[d], Хордалан, Нарвегія;
Месца пахавання	Варнхемскі кляштар[d];
Род	Фолькунгі
Бацька	Эрык Магнусан[d]
Маці	Інгеборга Нарвежская
Жонка	Бланка Намюрская
Дзеці	Эрык XII і Хокан Магнусан
Веравызнанне	хрысціянства
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Магнус Эрыксан (шведск.: Magnus Eriksson; 1316 — 1 снежня 1374) — шведскі кароль у 1319-63 (фармальна да 1371), нарвежскі кароль у 1319-55.

Біяграфія

Вёў няўдалую вайну з Ноўгарадам (1348-51). Выдаў першы агульнашведскі звод законаў (Ландслаг). Умацаванне каралеўскай улады пры Магнусе Эрыксане выклікала супраціўленне буйных феадалаў і царквы. У ходзе барацьбы з імі і іх стаўленікам Альбрэхтам Мекленбургскім Магнус Эрыксан пазбавіўся шведскага прастолу (нарвежскую карону перадаў яшчэ раней сыну Хокану).

Зноскі

↑ Magnus Eriksson — 1917.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q379406"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1724971"></a>
↑ Magnus II Eriksson // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

[_4d824c02edd7c754-1] Magnus Eriksson — 1917.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q379406"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1724971"></a>

[_c83803d337d13234-2] Magnus II Eriksson // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_795575f5d3c2cc3f-3] (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

[1]

[2]

[3]

Папярэднік: Біргір I Магнусан	Кароль Швецыі 1319—1362	Пераемнік: Хокан Магнусан
Папярэднік: Хокан V Святы	Кароль Нарвегіі 1319—1343	Пераемнік: Хокан Магнусан

Манархі Швецыі
дынастыя Мунсё	Б’ёрн Жалезнабокі Эрык Б’ёрнсан Эрык Рэфілсан Анунд Упсальскі Б’ёрн з Хогі Эрык Анундсан (да 882) Б’ёрн Эрыксан (882—932) Олаф Б’ёрнсан (970—975) Эрык VI Сегерсель (Пераможны) (970—995) Олаф Шатконунг (995—1022) Анунд Якаб (1022—1050) Эмунд Стары (1050—1060)
дынастыя Стэнкіляў	Стэнкіль (1060—1066) Хальстэн (1066 — 1080-я) Інгэ I Старэйшы (1080-я — 1110-я) Блот-Свен (1084—1087) Філіп Хальстэнсан/Інгэ II Малодшы (1118 — 1120-я) Рагнвальд Дурны (1125—1126) Магнус I Моцны (1126—1130) Магнус II Хенрыксен (1160—1161)
Кіраванне Сверкераў і Эрыкаў	Сверкер Старэйшы (1130—1156) Эрык Святы (1156—1160) Карл Сверкерсан (1160—1167) Кнут I Эрыксан (1167—1196) Сверкер Малодшы Карлсан (1196—1208) Эрык X Кнутсан (1208—1216) Юхан I Сверкерсан (1216—1222) Эрык Эрыксан Шапялявы (ці Кульгавы) (1222—1229) Кнут II Хольмгерсан Доўгі (1229—1234) Эрык Эрыксан Шапялявы (ці Кульгавы) (1234—1249)
дынастыя Фолькунгаў	Біргер Ярль, рэгент (1248—1266) Вальдэмар I Біргерсан (1250—1275) Магнус I Ладулас (1275—1290) Біргер Магнусан (1290—1319) Магнус Эрыксан (1319—1363) Эрык XII (1356—1359)
дынастыя Мекленбургаў	Альбрэхт Мекленбургскі (1363—1389)
Каралі і намеснікі Кальмарскай уніі	Маргарыта I Дацкая (1389—1412) Эрык Памеранскі (1412—1439) Энгельбрэкт Энгельбрэктсан, рэгент (1435—1436) Карл VIII Кнутсан, рэгент (1438—1440) Крыстафер III Баварскі (1440—1448) Карл VIII Кнутсан (1448—1457, 1464—1465, 1467—1470) Крысціян I Дацкі (1457—1464) Стэн Стурэ Старэйшы, рэгент (1470—1497) Ганс (Юхан II) (1497—1501) Стэн Стурэ Старэйшы, другі раз рэгент (1501—1503) Свантэ Нільсан, рэгент (1504—1511) Стэн Стурэ Малодшы, рэгент (1512—1520) Крысціян II (1520—1523)
дынастыя Васа	Густаў I Ваза (1523—1560) Эрык XIV (1560—1568) Юхан III (1568—1592) Жыгімонт (1592—1599) Карл IX (1599—1611; рэгент да 1604) Густаў II Адольф (1611—1632) Крысціна (1632—1654; рэгенцтва, 1632—1644)
Пфальц-Цвейбрукенская дынастыя	Карл X Густаў (1654—1660) Карл XI (1660—1697; рэгенцтва, 1660—1672) Карл XII (1697—1718) Ульрыка Элеанора (1719—1720)
Гесэнская дынастыя	Фрэдрык I (1720—1751)
Гольштэйн-Готарпская дынастыя	Адольф Фрэдрык (1751—1771) Густаў III (1771—1792) Густаў IV Адольф (1792—1809; рэгенцтва, 1792—1796) Карл XIII (1809—1818)
дынастыя Бернадотаў	Карл XIV Юхан (1818—1844) Оскар I (1844—1859) Карл XV (1859—1872) Оскар II (1872—1907) Густаў V (1907—1950) Густаў VI (1950—1973) Карл XVI Густаў (з 1973)