Рамсэс II
Рамсэс II | |
фараон | |
---|---|
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся | каля 1303 да н. э. |
Памёр | 1213 да н. э., |
Пахаваны | |
Нашчадкі | Merneptah[d], Ramesses[d], Meryatum[d], Khaemweset[d], Henuttawy[d], Ramesses-Meryamun-Nebweben[d], Meritamen[d], Bintanath[d], Nebettawy[d], Pareherwenemef[d], Meryamun[d], Amun-her-khepeshef[d], Baketmut[d], Henutmire[d], Bintanath[d], Horherouenemef[d], Takhat[d], Amenemopet[d], Merytre[d] і Setepenre[d] |
Дынастыя | XIX дынастыя[d] |
Сужэнец | Nefertari[d], Isetnofret[d], Maathorneferure[d], Bintanath[d], Henutmire[d], Nebettawy[d], Merytre[d] і Meritamen[d] |
Бацька | Сэці I[d] |
Маці | Туя[d] |
Рамсэ́с II Вялі́кі — фараон Старажытнага Эгіпту, які кіраваў прыблізна ў 1289—1222 гадох да н. э., з XIX дынастыі эгіпецкіх фараонаў. Сын Сэты I і царыцы Туі. Ён часьцяком разглядаецца як найвялікшы, самы вядомы й магутны фараон эгіпецкай імпэрыі[1]. Ягоныя пераемнікі, а пазьней эгіпцяне звалі яго «вялікі продак». Рамсэс II правёў некалькі вайсковых экспэдыцыяў у Леванце, а таксама аднавіў эгіпецкую ўладу над Ханаанам. Ён таксама ўзначальваў экспэдыцыі на поўдзень, у Нубію. Яму пераважна прысвойваўся ганаровы тытул А-нахту, гэта значыць «Пераможца». Помнікі і папірусы нярэдка называюць яго і народнай мянушкай Сэсу.
Ва ўзросьце чатырнаццаці гадоў, Рамсэс быў прызначаны прынцам-рэгентам свайго бацькі Сэты I[1]. Быў пахаваны ў магільніцы ў Даліне цароў[2], аднак ягонае цела было пазьней перавезена ў каралеўскі пахавальны комплекс Дэйр эль-Бахры, дзе было знойдзена ў 1881 годзе, і ў цяперашні час экспануецца ў Каірскім музэі. На пачатку свайго кіраваньня Рамсэс быў засяроджаны на будаўніцтве гарадоў, храмаў і помнікаў.
XIX дынастыя | ||
Папярэднік: Сэты I |
фараон Эгіпту каля 1279—1212 да н. э. |
Пераемнік: Мэрнэптах |
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |