Jump to content

Aleksandr Solzhenitsyn

Gikan sa Bikol Sentral na Wikipedia, an talingkas na ensiklopedya
Aleksandr Solzhenitsyn
Solzhenitsyn kan Pebrero 1974
Katutubong ngaranАлександр Исаевич Солженицын
Minundagan(1918-12-11)11 Desyembre 1918
Kislovodsk, Terek Oblast
Kagadanan3 Agosto 2008(2008-08-03) (edad 89)
Moscow, Rusya
Kasibotan
  • Nobelista
  • parasurat prosa
  • historyador
Pagkahimanwâ
Alma materRostov State University
Bantog na gibo
Mga bantog na gawad
Agoms
Mga akì

Lagdâ
Website
solzhenitsyn.ru

Si Aleksandr Isayevich Solzhenitsyn[2][3][4] US: /ˌsl-, -ˈnt-/ SOHL-, -⁠NEET-;[3][4][5] Russian: Александр Исаевич Солженицын, IPA: [ɐlʲɪkˈsandr ɪˈsajɪvʲɪtɕ səlʐɨˈnʲitsɨn].}} (11 December 1918 – 3 August 2008)[6][7] sarong Rusong nobelista. Saro sa pinakabantogan na disidenteng Sobyet, si Solzhenitsyn hayag hayag na kritiko kan komunismo asin naghingowa na mapataas an pagkagamiaw kan kinaban sa mga pang'aapi politikal kan Unyon Sobyet, partikularmente an sistema Gulag.

Si Solzhenitsyn namundag sa sarong pamilyang nakikipangutiil sa kampanya Sobyet kontra relihiyon kan mga 1920 asin nagdanay na lipotok na mga kaapil sa Simbahan nin Rusong Ortodoxo. Kan siya hubin pa totoo, si Solzhenitsyn nawara na an pagtubod sa Kristyanismo asin nagin posikit na paratubod sa ateismo asin sa Marxismo; ngapit sa saiyang buhay luwayluway na siyang nagin nagkikiling sa mga pagtubod kan Kristiyanong Ortodoxong Sirangan huli kan saiyang mapait na eksperensya sa preso asin sa laog kan kampo Gulag. Kan siya nagseserbi komo kapitan sa Pulang Hokbo durante kan Ikaduwang Gerang Pankinaban, si Solzhenitsyn inarestro kan SMERSH asin pigsentensyahan na itapok walong taon sa Gulag asin dangan ikaag sa destierro internal huli lang sa pagtuyaw niya sa lider Sobyet na si Joseph Stalin sa sarong surat na pribado man ngani.

Resulta kan inaapod na Pagluluwag sa panahon Khrushchev, si Solzhenitsyn pinalibre asin pinawa'ran sala. Kan siya buminalik sa pagtubod Kristyanismo na kan saiyang pagkaniaki, nagturuhok siya sa pagsurat nin mga nobela manongod sa mga inhustisiya sa Unyon Sobyet asin dapit kan saiyang mga eksperensya. Saiyang ipinagpublikar an enot an nobela, One Day in the Life of Ivan Denisovich kan 1962, na may pagtutugot an lider Sobyet na si Nikita Khrushchev, na ini dapit sa mga pang'aaping Stalinista. An ultimong obra ni Solzhenitsyn na nalagda sa laog kan Unyon Sobyet iyo an Matryona's Place kan 1963.

Mga obrang napalagda asin mga diskurso

[baguhon | baguhon an source]


  1. "Solzhenitsyn Flies Home, Vowing Moral Involvement ...". The New York Times. 27 May 1994. Retrieved 29 May 2014.
  2. "Solzhenitsyn, Alexander". Lexico UK English Dictionary. Oxford University Press. n.d. Retrieved 27 August 2019. 
  3. 3.0 3.1 "Solzhenitsyn". Collins English Dictionary. HarperCollins. Retrieved 27 August 2019. 
  4. 4.0 4.1 "Solzhenitsyn, Alexander". Longman Dictionary of Contemporary English. Longman. Retrieved 27 August 2019. 
  5. "Solzhenitsyn". The American Heritage Dictionary of the English Language (5th ed.). HarperCollins. Retrieved 27 August 2019. 
  6. "The Nobel Prize in Literature 1970". NobelPrize.org. 
  7. Christopher Hitchens (4 August 2008). "Alexander Solzhenitsyn, 1918–2008". Slate Magazine. 
  8. Aleksandr Solzhenitsyn (10 December 1974). "Banquet Speech". Nobel prize. Retrieved 23 August 2012. 
  9. Solzhenitsyn 1976a, preface.
  10. "Solzhenitsyn breaks last taboo of the revolution". The Guardian (London). 25 January 2003. https://www.theguardian.com/world/2003/jan/25/russia.books. 
  11. Solzhenitsyn, Aleksandr I (1–7 January 2003), Chukovskaya, Lydia, ed., "200 Years Together", Orthodoxy Today (interview), archived from the original on 5 March 2005, retrieved 13 March 2004  Unknown parameter |url-status= ignored (help)