Tren de levitación magnética
| Tren de levitación magnética | |
|---|---|
categoría de tren (es)  | |
| tren | |
 | |
 |
El tresporte de levitación magnética, o tipu maglev (del inglés magnetic levitation), ye un sistema de tresporte qu'inclúi la suspensión, guía y propulsión de vehículos, principalmente trenes, utilizando un gran númberu d'imanes pa la sustentación y la propulsión a base de la levitación magnética.
Esti métodu tien la ventaya de ser más rápidu, silenciosu y nidiu que los sistemes de tresporte públicu sobre ruedes convencionales. La teunoloxía de levitación magnética tien el potencial de superar 6440 km/h (4000 mph) si realizar nun túnel al vacíu.[1] Cuando nun s'utiliza un túnel al vaciu, el consumu d'enerxía necesariu pa la levitación nun suel representar una gran parte del total, una y bones la mayoría del consumu d'enerxía emplegar pa superar la resistencia del aire, al igual que con cualesquier otru tren d'alta velocidá.
La mayor velocidá llograda hasta agora foi de 603 km/h na ruta Yamanashi el 21 d'abril de 2015.[2] Unos díes antes llegó a algamar los 590 km/h,[3] el 16 d'abril de 2015, na mesma ruta, siendo 15 km/h más rápidu que'l récor de velocidá del TGV convencional.
Desenvolvimientu
[editar | editar la fonte]A finales de los años cuarenta, l'inxenieru llétricu británicu Eric Laithwaite, profesor del Imperial College de Londres, desenvolvió'l primer modelu funcional a tamañu real d'un motor d'inducción llinial. Foi nomáu profesor d'inxeniería llétrica pesada nel Imperial College en 1964, onde siguió desenvolviendo'l so modelu.[4] Los motores lliniales nun precisen contautu físicu ente'l vehículu y la pista, polo que se convirtieron nuna parte corriente de los sistemes avanzaos de tresporte nes décades de los sesenta y setenta.
El motor llinial yera aparente pal usu nos sistemes maglev. A entamos de los setenta, Laithwaite afayó una nueva disposición d'imanes, el "rio magnéticu", que dexaron a un solu motor llinial producir emburrie vertical y horizontal coles mesmes, lo que dexó a los sistemes maglev ser construyíos con un solu conxuntu d'imanes.
El primer tresporte qu'incorporó la teunoloxía maglev foi llamáu cenciellamente "MAGLEV" y foi inauguráu per primer vegada en 1984 cerca de Birmingham, Inglaterra. Operó nuna seición de monorraíl alzada a 600m del suelu ente'l Aeropuertu de Birmingham y la Estación Internacional de Trenes de Birmingham, algamando velocidaes de 42 km/h. El sistema foi clausuráu en 1995 por cuenta de problemes de fiabilidá.
Historia
[editar | editar la fonte]
Primeres patentes
[editar | editar la fonte]Otorgar patentes de tresportes d'alta velocidá a dellos inventores en diverses partes del mundu: Hermann Kemper (Alemaña)[5] Les primeres patentes d'Estaos Xuníos pa un tren propulsado por un motor llinial fueron daes al inventor Alfred Zehden (Alemaña). L'inventor llograría les patentes US patent (782312) (21 de xunu de 1902) y la US patent (RE12700) (2 d'agostu de 1907). Eses patentes seríen citaes depués polos llibros Electromagnetic apparatus generating a gliding magnetic field (Aparatos electromagnéticos que xeneren campu magnético esnidiosu), de Jean Delassus, Air cushion supported, omni.
Hamburgu, Alemaña (1979)
[editar | editar la fonte]Transrapid 05 foi'l primer tren d'alta velocidá (maglev) con propulsión de estator llargu patentáu pa tresporte de pasaxeros. Instalar en Hamburgu en 1979 pa la Esposición de Tresporte Internacional (International Transportation Exhibition– IVA 79), sobre una vía de 908 metros. Hubo tantu interés que tuvo funcionando mientres tres meses dempués de concluyir la Esposición, llegando a tresportar 50.000 pasaxeros. Foi reensamblado en Kassel en 1980.
Birmingham, Inglaterra (1984-1985)
[editar | editar la fonte]El primer maglev de baxa velocidá totalmente automatizado foi'l que circuló dende l'Aeropuertu internacional de Birmingam hasta la Estación de trenes internacional de Birmingam ente 1984 y 1985.
Carauterístiques
[editar | editar la fonte]L'ausencia de contautu físicu ente'l carril y el tren fai que la única resfregón sía col aire, y esta amenórgase al mínimu pola so forma aerodinámica. Los trenes maglev pueden viaxar a bien altes velocidaes, con un consumu d'enerxía alzáu pa caltener y controlar la polaridá de los imanes y con un baxu nivel de ruiu (una ventaya sobre'l sistema competidor llamáu aerotrén), pudiéndose llegar a algamar 650 km/h, anque'l máximu probáu nesti tren ye de 603 km/h. Estes altes velocidaes faen que los maglev puedan llegar a convertise en competidores direutos del tresporte aereu.
Como inconveniente destaca l'altu costu de les llinies, lo que llindó'l so usu comercial. Esti altu costu derivar de dellos factores importantes: el primeru y principal ye'l peraltu costu de la infraestructura necesaria pa la vía y el sistema llétricu, y otru non menos relevante ye l'altu consumu enerxéticu.
Otros percorríos tán n'estudiu, principalmente en China y Xapón. N'Alemaña refugóse pel momento la construcción de llinies maglev pa pasaxeros por causa del so oneroso costu de construcción y caltenimientu.
Operación comercial
[editar | editar la fonte]Operaciones formalmente actives
[editar | editar la fonte]La primer operación comercial del maglev foi del tipu «transportapersonas». Abiertu oficialmente en 1984 en Birmingham, Inglaterra, operaba nuna seición elevada de 600 metros sobre una pista de monorriel, ente'l Aeropuertu internacional de Birmingam y la Estación Internacional de Ferrocarril de Birmingham. Viaxaba a una velocidá, de 42 km/h, hasta que'l sistema foi cerráu temporalmente en 1995 pa correxir problemes de diseñu.
La máxima velocidá demostrada d'un maglev real n'operación comercial ye la llograda pol tren alemán Transrapid instaláu en Xangai, China, que tresporta pasaxeros a lo llargo de 30 km en tan solo 7 minutos y 20 segundos, consiguiendo rutinariamente una velocidá punta máxima de 431 km/h y una media de 250 km/h nel trayeutu. El trayeutu ente Shanghai y l'aeropuertu construyóse como un segmentu inicial (initial operating segment).
Esisten otres llinies comerciales operatives en Xapón, como la llinia Linimo construyida para ExpoAichi. Dellos proyeutos de maglev tán siendo estudiaos tocantes a la so rentabilidá. En Xapón, na pista de pruebes de Yamanashi, la teunoloxía actual de los maglev ta madura, pero los costos y otros problemes crean dificultaes pal so desenvolvimientu y implementación, polo que se ta intentando desenvolver teunoloxíes alternatives pa resolver estes dificultaes.
Hyperloop
[editar | editar la fonte]El 29 de xunetu de 2017, la empresa estauxunidense Hyperloop realizó'l segundu ensayu de la so concepción de la levitación magnética col tren d'alta velocidá Hyperloop One XP-1. La conclusión publicada pola empresa foi que taría llistu pa empecipiar la fase de comercialización, previendo inaugurar el so primer serviciu en 2021. Esti tren nació como unu más de los proyeutos d'Elon Musk anque con posterioridá'l creador de la compañía d'automóviles Tesla y de SpaceX solo caltendría venceyos accesorios al proyeutu. El tren algamó, na segunda prueba, una velocidá de 310 km/h pero los inxenieros envaloren posible superar los 1000 km/h en poco tiempu.[6]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Trans-Atlantic MagLev - (n'inglés) - Consultáu'l 2009-08-10
- ↑ Un tren xaponés maglev bati récor de velocidá, con 603 km/h. EuropaPress. 21 d'abril de 2015. https://www.europapress.es/ciencia/laboratorio/noticia-video-tren-japones-maglev-bate-record-velocidá-603-km-20150421103300.html. Consultáu'l 21 d'abril de 2015
- ↑ Un nuevu tren xaponés llegó a 590 quilómetros per hora y batió el récor de velocidá. Clarín. 16 d'abril de 2015. http://www.clarin.com/sociedad/tren-maglev-record_0_1340266319.html.
- ↑ Radford, Tim (10 d'ochobre de 1999) (n'inglés). Nasa takes up escurre pioneered by Briton. The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/uk/1999/oct/11/timradford. Consultáu'l 1 de setiembre de 2017.
- ↑ US patent (3736880), 21 de xineru de 1972. Páxina 10 Columna 1 Llinia 15 a Páxina 10 Columna 2 Llinia 25.
- ↑ [1]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Transrapid
- Shanghai Maglev
- Aerotrén
- Monorriel
- Tren d'alta velocidá
- Motor llinial
- Catapulta electromagnética
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Tren de levitación magnética.- International Maglev Board
- Maglev
- Esplicación gráfica
- El futuru de los viaxes, lo construímos güei (con video sobre Transrapid 09)
- Urban Maglev Archiváu 2014-01-10 en Wayback Machine
- Applied Levitation Archiváu 2010-05-04 en Wayback Machine
- Maglev Net - Maglev News & Information
- The International Maglev Board Maglev professional's info plattform for all maglev transport systems and related technologies.
- Transrapid
- The UK Ultraspeed Project
- Japanese Railway Technical Research Institute (RTRI)
- Magnetic Levitation nel Open Directory Project.
- AMLEV MDS System
- Magnetic Levitation for Transportation Archiváu 2010-05-08 en Wayback Machine
- News of Brazil's Maglev project (in Portuguese)
- Maglev Trains (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). Audiu slideshow from the National High Magnetic Field Laboratory discusses magnetic levitation, the Meissner Effect, magnetic flux trapping and superconductivity
- High speed switching system (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- tren-magnetico/ Proyeutu pa faer un tren de levitación magnética pa Feria de Ciencies Escolar
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q160047- Multimedia: Magnetic levitation trains