Follow my blog with Bloglovin

<a href="http://www.bloglovin.com/blog/5800845/?claim=ctkjpjqvmup">Follow my blog with Bloglovin</a>

Sue Bonnets

Hallo meisjes,

Ja meisjes zoals jullie allemaal weten, moeten we verder ongeacht wat er allemaal gebeurd en zelfs voel ik mij een beetje schuldig dat ik hier een post zit te schrijven terwijl de familie van ons blogvriendin Anne het vreselijk moeilijk moeten hebben zonder haar, kunnen we toch niet anders dan gewoon verder gaan en blij zijn met wat we hebben en het vooral koesteren want het kan morgen anders zijn.

 

Weten jullie nog, ik ben ooit ;-) aan een Sue Bonnets quiltje begonnen, kijk hier , en ja hoor het gaat langzaam maar zeker vooruit .

We zijn in september de lessen of de vrije ateliers (zoals ze het noemen) weer begonnen en zo ben ik terug aan mijn Sue Bonnets bezig. Tijdens de laatste atelier in juni had ik de herfst zitten afmaken zodat ik tijdens de vakantie mijn zomerpaneel kon beginnen.  Ik moest het nog helemaal afboorden met een feston steekje ... nog een heel werkje he ;-)  Ik ben er dan ook mee begonnen en vond het eigenlijk heel rustgevend. Ik kon het rustig in de zetel bij de televisie doen, want ik kijk nooit naar tv zonder iets anders te doen (tijdverlies, ken je dat ;-) of lekker buiten maar daar is niet veel van gekomen :-). Die is ondertussen toch helemaal geborduurd en is klaar om te quilten, de zomer is nu in de maak ! Eigenlijk had ik er heel weinig aan gedaan in de vakantie moet ik toegeven en ben ik er nu een beetje spoed achter aan het zetten want binnenkort wil ik de winter doen, die is zo leuk met de kerstboom en de vele accessoires ;-) Hier volgen een paar foto's.

Nog niet geborduurde herfstpaneel

 

 

Geborduurde herfstpaneel klaar om te "sandwichen" en te quilten

 

 



Zomerpaneel (daar moet nog wat aan gedaan worden !)
 

Zo zie je maar, het gaat allemaal niet zo vlug bij mij, vooral omdat ik nog aan het haken bent en miniaturen poppenvitrines wil maken en een crazy quilje maken enz .....  We zijn ook nog borduurlessen/vrije atelier begonnen bij Atelier Salgarollo en hebben al geleerd hoe we roosjes kunnen borduren op een quilt of eender waar je een roosje op wil hebben ;-) Bij mij is dat wel op vrij veel ;-) Volgende vrijdag de tweede les ! Daar laat ik later wel eens foto's zien.

 

Ook nog eens hartelijk welkom aan mijn nieuwe volgers en ik hoop dat jullie het niet te erg vinden maar ik reageer nog de laatste tijd heel weinig op jullie blogs, het neemt mij zoveel energie dat ik dikwijls moet kiezen tussen lezen of een reactie achter laten. Ik vind het ook wel spijtig soms dat er op mijn blog bv 30 mensen hebben gekeken en 7 hebben gereageerd en daarom doe ik altijd mijn best om iets passend te schrijven, maar ik moet het spijtig genoeg beperken.

 

Ik wens jullie allemaal een fijne week verder.

 

Carine xxx

 

 

Met spijt ....

Lieve blogvriendinnen,

 

 

 

We zijn met vele die geschrokken zijn door het (voor ons) toch zo plotse overlijden van Anne. Met pijn in het hart zou ik dan ook graag mijn oprechte medeleven uiten aan haar echtgenoot en naaste familie.

Hoewel ik haar alleen kende van de blogwereld, zal Anne niet gauw vervagen in mijn gedachten. Ze was wat je noemt memorabel in haar zijn.....Warm,  moedig en steeds optimistisch kwam ze naar buiten, hoewel haar ziekte vast en zeker zwaar op haar schouders doorweegde. Haar positieviteit, haar doorzettingsvermogen en geloof doorheen deze oh zo gruwelijke strijd zal me steeds bij blijven.

Ze heeft me eens aangeboden elkaar "in het echt" zoals ze zei te ontmoeten rond de vakantie, door de haast van het leven is dit er echter niet van gekomen met de gedachte dat we nog wel een momentje zouden vinden na het verlof. Plots ging het niet meer, haar ziekte nam weer de bovenhand.  Ik heb nu zoiets van "had ik maar deze kans direct met beide handen gegrepen".  Ik kon mezelf toch niet tegenhouden om haar activiteiten op de voet te volgen. 'Had ze nog iets gepost?'. Het was sterker als mezelf, daardoor was ik namelijk gerustgesteld dat ze nog achter haar computer zat, bezig met wat ze graag deed, en niet in het ziekenhuis strijdend voor haar leven. De laatste weken was het stil .....

 Spijt komt echter te laat, zeg ik altijd tegen mijn kinderen, ik weet niet of ik het nog zomaar gaat zeggen. 

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik haar laatste give away heb mogen ontvangen, zo heb ik toch nog iets tastbaar van haar dat ik zal koesteren. Woorden zijn in deze situatie een weinige troost voor het grote verlies aan haar.....

 

Dag lieve Anne,  ik zal je missen en zal nog heel veel aan je denken.

Ik wens jullie, blogvriendinnen, een mooie zonnige zondag en een liefdevolle week.

Veel liefs,

Carine