Petropavlovska tvrđava
Petropavlovska tvrđava (rus. Petropavlovskaя krepostь) je tvrđava iz ranog 18. veka, oko koje je izrastao istorijski centar grada Sankt Peterburga. Danas se ova tvrđava na ostrvu u reci Nevi pre svega koristi kao prostor za izložbe i muzeje, kao park i turistička atrakcija. Ova tvrđava je jedan od spomenika Sankt Peterburga pod zaštitom UNESKO.
Tvrđavu od drveta je prvi započeo Petar Veliki 1703. Po projektu Domenika Trecinija, kamena tvrđava je izgrađena od 1706. do 1740.[1] Tvrđava je trebala da posluži za odbranu grada u Velikom severnom ratu, ali kod nje nikada nije došlo do ratnih okršaja. Od oko 1720. tvrđava je služila kao baza za gradski garnizon, i kao zatvor za političke ili zatvorenike visokog ranga. Neki od poznatih ljudi koji su tu bili zatočeni su: carević Aleksej, Tadeuš Košćuško, Aleksandar Radiščev, dekabristi, Fjodor Dostojevski, Mihail Bakunjin, Nikolaj Černjiševski i Josip Broz Tito.
Petropavlovska katedrala (sagrađena u periodu 1712-1733), ima zvonik visok 123,2 metra. U njoj su sahranjeni svi ruski carevi od Petra I do Aleksandra III. Zemni ostaci porodice cara Nikolaja II i njihovih pratilaca su sahranjeni u posebnoj kapeli 17. jula 1998. Krajem 2006, zemni ostaci carice Marije Fjodorovne su preneti ovamo iz Danske, da bi bili sahranjeni pored njenog supruga Aleksandra III.
Za vreme Oktobarske revolucije, boljševici su 25. oktobra 1918. iz Petropavlovske tvrđave ispalili tridesetak granata na Zimski dvorac, od kojih je šteta bila minimalna. Sledećeg jutra, boljševici su zauzeli dvorac i zarobljene ministre odveli u tvrđavu. To su bili poslednji zarobljenici u istoriji ove tvrđave. Godine 1924. njen veći deo je pretvoren u muzej. Tvrđava je pretrpela znatnu štetu u nemačkom artiljerijskom bombardovanju u Drugom svetskom ratu.
- ↑ „Peter and Paul Fortress”. Saint-Petersburg.com. Arhivirano iz originala na datum 2011-09-28. Pristupljeno 19. 6. 2009.
- Zvanična internet prezentacija Arhivirano 2009-09-01 na Wayback Machine-u
- Trodimenzionalna panorama Arhivirano 2009-09-17 na Wayback Machine-u
