Magnezijum perhlorat
Izgled
Magnezijum-perhlorat | |||
---|---|---|---|
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 10034-81-8 | ||
PubChem[1][2] | 24840 | ||
ChemSpider[3] | 23223 | ||
MeSH | |||
RTECS registarski broj toksičnosti | SC8925000 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | Mg(ClO4)2 | ||
Molarna masa | 223.205 g/mol | ||
Gustina | 2,60 g/cm3 | ||
Tačka topljenja |
251 °C | ||
Tačka ključanja |
razlaže se | ||
Rastvorljivost u vodi | 99 g/100 g | ||
Opasnost | |||
Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) | External MSDS | ||
| |||
Infobox references |
Magnezijum perhlorat ima molekulsku formulu Mg(ClO4)2.[4][5] Sastoji se od jednog atoma magnezijuma i dve hloratne grupe. On se raspada na 250 °C. Toplota stvaranja je -568,90 kJ mol−1.
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
- ↑ Holleman A. F., Wiberg E. (2001). Inorganic Chemistry (1st edition izd.). San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.