Médée
Za ostale upotrebe, v. Medeja (razvrstavanje).
| Médée | |
|---|---|
| Opće informacije | |
| Autor | Jean Anouilh |
| Datum pisanja | 1946. |
| Žanr | tragedija |
| Činovi | jedan čin |
| Jezik | francuski jezik |
| Datum izdavanja | 1946. |
| Izdavač | Éditions de la Table Ronde |
| Informacije o premijeri | |
| Premijera | 2. studenog 1948. Hamburger Kammerspiele  Hamburg, Zapadna Njemačka |
| Režiser | Robert Michal |
| Lica | |
| |
Médée (srpskohrvatski: Medeja) je jednočinka Jeana Anouilha iz 1946. godine, ukupno treća od pet njegovih drama koje predstavljaju moderne interpretacije starogrčkih mitova i drama pet Anouilhovih drama (ostale su bile Eurydice, Antigone, Tu étais si gentil quand tu étais petit i Œdipe ou le Roi boiteux). Medeja je praizvedena 2. studenog 1948. godine u Hamburgu u režiji Roberta Michala, dok je svoju francusku premijeru imala 28. ožujka 1953. u Théâtre de l'Atelier; tu je izvedbu režirao André Barsacq, kojemu je to bila posljednja suradnja s Anouilhom.
Kao i u slučaju ranijih obrada, Anouilh je iskoristio osnovnu priču klasičnog mita (i Euripidove istoimene tragedije) te ju obradio na moderan način, koristeći brojne anakronizme, ali i moderne teme. Radnja drame smještena je deset godina nakon što je Medeja izdala svog oca i ubila svog brata zbog Jazona te nakon što je potonji pronašao zlatno runo. U novim okolnostima, Jazon napušta Medeju i planira se oženiti s kćerkom kralja Kreonta, što Medeja ne prihvaća najbolje. Tragedija završava Medejinom smrću, odnosno njezinim samospaljivanjem pred očima Jazona, koji bespomoćno gleda.
Jedan od značajnijih anakronizama iz Anouilhove verzije je činjenica da Medeja živi u prikolici, dok je drama značajna i po tematskoj analizi odnosa između muškaraca i žena, što je izrazito moderan kontekst kojega je Anouilh ubacio u svoje djelo.
Za razliku od Euridike i Antigone, Medeja je bila znatno manje uspješna. Uz činjenicu da je francuska premijera uslijedila gotovo pet godina nakon praizvedbe, drama je izvedena samo 35 puta. Među razlozima njezina neuspjeha često se navode loša izvedba glavne glumice, Michèle Alfe, koja je zamijenila Monelle Valentin, inicijalno određenu za naslovnu ulogu, ali i sama priroda djela, odnosno činjenica da se radi o klasičnoj tragediji bez autorovog uobičajenog ironičnog elementa.
Drama je premijerno tiskana 1946. godine kao posljednje djelo iz niza "novih crnih komada", što ih je objedinila Éditions de la Table Ronde. Ovom dramom zaključen je niz "crnih drama", koji je ostao možda najznačajniji u sklopu Anouilhovog opusa.
