Bretwalda
Bretwalda, također brytenwalda i bretenanwealda, je staroengleska riječ koja se prvi put spominje u Anglosaksonskoj kronici iz 9. vijeka i označava vladare anglosaksonskih kraljevstava koji su od 5. do 9. vijeka uspostavljali hegemoniju ili sizerenstvo nad drugim anglosaksonskim kraljevstvima. Izraz bretwalda se također pojavljuje u povelji Æthelstana, kralja Engleske.
Za vladare Mercije se općenito smatra da su bili najmoćniji engleski kraljevi od sredine 7. do početka 8. vijeka, ali nijedan od njih u Kronici nije označen titulom bretwalda što se obično tumači anti-mersijskom pristranošću autora Kronike. Anali Walesa su pak gospodare Northumbrije označavali kao "kraljeve Saksonaca" (tj. Engleza) sve do smrti Osred I godine 716.
U Irskoj u 11. i 12. vijeku je riječ Bretwëlde bila jedna kojom se označavao "veliki kralj".
- Ælle od Sussexa (488–cca.514)
- Ceawlin od Wessexa (560–92, umro 593)
- Æthelberht od Kenta (590–616)
- Rædwald od Istočne Anglije (c600–24)
- Edwin od Deire (616–33)
- Oswald od Northumbrije (633–42)
- Oswiu od Northumbrije (642–70)
- Wulfhere od Mercije (658–675)
- Æthelred od Mercije (675–704, u. 716)
- Æthelbald od Mercije (716–757)
- Offa od Mercije (757–796)
- Cœnwulf od Mercije (796–821)
- Egbert od Wessexa (829–39)