Andrea della Robbia
| Andrea della Robbia | |
|---|---|
| renesansa | |
 | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 20. oktobar 1435. |
| Smrt | 4. august 1525. |
| Nacionalnost | Talijan |
| Opus | |
| Polje | skulptura |
| Praksa | Toskana, Firenca |
Andrea della Robbia punim imenom Andrea di Marco di Simone della Robbia (Firenca, 20. oktobar 1435. - Firenca, 4. august 1525.), bio je firentinski renesansni skulptor, nećak Luce della Robbije. On je nakon ujakove smrti 1482. uspješno nastavio voditi porodičnu bottegu.[1]
Kao i Luca i Andrea je školovan za klesara i skulptora i obradu mramora[1], ali se prebacio na terakotu koja je bila specijalnost te bottege.
,_ascensione,_san_bartolomeo_a_ripoli,_sagrestia.JPG)
Nastavio je izrađivati polikromne figurativne reljefe u glaziranoj terakoti, često unoseći naturalističke elemente u svoje likove. U kasnijim radovima napušta polikromiju, i ograničava se na dvije boje, bijele figure na plavoj pozadini.[2]
Njegovo najpoznatije djelo su 10 medaljona sa figurama polugolih putta (dječica) na fasadi Brunelleschijeve Ospedale degli Innocenti u Firenci (oko 1463.).[1] Andrein interes za narativnu skulpturu doveo ga je do toga da iz Lukinih reljefa razvije vlastite velikih dimenzija. Posao je išao jako dobro, tako da Andrejinih reljefa u terakoti ima po brojnim talijanskim crkvama i po muzejima širom svijeta.[1]
Među njima se ističu reljef raspeće za franjevačku crkvu u Verni i oni za Santa Croce u Firenci.
Razvoj njegova stila između 1475. - 1522. relativno se lako da pratiti, uz pomoć niza datiranih ili dokumentiranih djela. Brojni manji reljefi postoje u nekoliko verzija (i više komada), jer ih je izrađivala i prodavala Bottega della Robbia.[1]
Nakon negove smrti posao su nastavili njegovi sinovi Giovanni (1469-1529) i Girolamo (1488-1566), koji je jedno vrijeme radio djelovao u Francuskoj.[2]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Andrea della Robbia” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 20. 12. 2018.
- ↑ 2,0 2,1 „Robbia, Andrea Della” (hrvatski). Hrvatska enciklopedija LZMH. Pristupljeno 21. 12. 2018.
- Andrea della Robbia (en)