Αργώ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Αργώ κατά την ελληνική μυθολογία, ήταν το πλοίο στο οποίο επιβιβάστηκαν οι Αργοναύτες με σκοπό να μεταβούν στην Κολχίδα και να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας. Πήρε το όνομα της από τον κατασκευαστή της Άργο, υιό του Φρίξου κι της Χαλκιόπης.
Ναυπήγηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ναυπήγηση της Αργούς έγινε, σύμφωνα με τον μύθο, μετά από αίτημα του αρχηγού της εκστρατείας Ιάσονα, από τον Άργο και τα αδέρφια του, Κυτίσουρο, Μέλανα καιΦρόντιδα. Ως τόπος της ναυπήγησης αναφέρονται οι Παγασές, θεσαλλικό επίνειο που απείχε απόσταση είκοσι σταδίων από την Ιωλκό. Ο βασιλιάς της Ιωλκού, Πελίας, πρόσταξε τον Άργο να μην καρφώσει στέρεα το πλοίο, ούτως ώστε στην πρώτη τρικυμιά να βυθιστεί. Ο Άργος, όμως, αγνόησε την εντολή του Πελία κτίζοντας ένα πλοίο άψογο, κατασκευαστικά, ενώ συμμετείχε και ο ίδιος στην εκστρατεία.
Πέρα από την πλέον διαδεδομένη εκδοχή, με βάση την οποία η Αργώ ναυπηγήθηκε από το υιό του Φρίξου, η κατασκευή της αποδίδεται, επίσης, στον Άργο, ήρωα του Άργους ή και στον Άργο από τις Θεσπιές. Διασώζεται ακόμη μύθος, που φέρει ως κατασκευαστή του πλοίου τον Ηρακλή, ο οποίος επέλεξε το όνομα για να τιμήσει τον ευνοούμενο του, Άργο.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αργώ περιγράφεται ως το γρηγορότερο και το πλέον στέρεο σκάφος της εποχής του. Επιπλέον, ήταν εξαιρετικά ελαφρύ, ώστε να παρέχει τη δυνατότητα μεταφοράς του στη στεριά από το πλήρωμά του. Κάποιες, περισσότερο λεπτομερείς, πηγές προσδιορίζουν το μήκος του πλοίου στα 50 έως 60 μέτρα (μακρά ναυς). Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Τίφυς.
Αναφέρεται, επίσης, ότι η θεά Αθηνά (ή η Ήρα) τοποθέτησε στην πλώρη του ένα κλαδί από τη δωδωναία Δρυ. Αυτό είχε μαντικές ιδιότητες, μιλούσε με ανθρώπινη λαλιά και προειδοποιούσε τους Αργοναύτες για τους αναμενόμενους κινδύνους. Η χωρητικότητα του σκάφους αποτελεί ένα θέμα, στο οποίο παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των διαφόρων αφηγήσεων. Κάποιες πηγές αναφέρουν θέσεις για εξήντα κωπηλάτες, άλλες για πενήντα (πεντηκοντήρης) και άλλες για λιγότερους.
Μετά την Αργοναυτική εκστρατεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά το πέρας της εκστρατείας, οι Αργοναύτες αφιέρωσαν το πλοίο τους στο ναό του Ποσειδώνα στον Ισθμό. Με βάση το μύθο, η Αργώ συνδέεται και με το τέλος του Ιάσoνα. Σε μεγάλη ηλικία, ο Ιάσων, έπειτα από υπόδειξη της Μήδειας, κάθισε στην πρύμνη της Αργούς για να αναπαυθεί. Σε αυτή τη θέση βρήκε τραγικό θάνατο εξαιτίας της πτώσης ενός ιστίου (καταρτιού) του πλοίου, στο οποίο ήταν πλέον έντονα τα σημάδια του χρόνου.
Η Αργώ μεταφέρθηκε αργότερα στον ουρανό και μετασχηματίσθηκε στον ομώνυμο αστερισμό.
Υπήρχε, μάλιστα, μία παράδοση,πως τμήμα του πλοίου μεταφέρθηκε στη Ρώμη και εκτίθετο μέχρι το 100 μ.Χ.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- * Ρισπέν, Ζαν (1953). Μαρινάτος, Σπύρος, επιμ. Ελληνική μυθολογία. Β΄. Μτφρ. Τετενές, Νίκος. Αθήνα: εκδόσεις Δαρεμάς.
- Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια Γιοβάννη, έκδοση 1979,τόμος 3.
- Εγκυκλοπαίδεια των Παιδιών, Χάρη Πάτση, 1971, τόμος 2.