Gabriel García Márquez

Gabriel José de la Concordia García Márquez (uitspraak: ɡaˈβɾjel ɡarˈsia ˈmarkes; 6 Maart 1927 - 17 April 2014) was 'n Colombiaanse novelle-, kortverhaalskrywer en dramaturg, benewens joernalis, minlik bekend as Gabo regdeur Latyns-Amerika. Hy word gesien as een van die mees vername outeurs van die 20ste eeu. Hy is met Nobelprys vir Letterkunde vereer in 1982. Hy het 'n selfgerigde opvoeding nagestreef en het sy regsstudies gestaak vir 'n loopbaan in joernalisme. Reeds vroeg het hy skamele inhibisies getoon in sy kritiek van Colombiaanse en buitelandse politiek. In 1958 is hy getroud met Mercedes Barcha; hulle het twee seuns, Rodrigo en Gonzalo.

Gabriel García Márquez
Gebore	Gabriel José de la Concordia García Márquez 6 Maart 1927 Aracataca, Colombia
Sterf	17 April 2014 Meksikostad, Meksiko
Nasionaliteit	Colombia
Beroep	Digter, dramaturg, literêre kritikus en redakteur
Bekend vir	One Hundred Years of Solitude The Autumn of the Patriarch Love in the Time of Cholera
Eggenoot	Mercedes Barcha Pardo
Kinders	Rodrigo, Gonzalo
Handtekening

Hy het sy loopbaan begin as joernalis, en het vele bekroonde nie-fiksiewerke en kortverhale die lig laat sien, maar is oorwegend bekend om sy novelle, waaronder Cien años de soledad ('n Eeu van Afsondering) in 1967 en El amor en los tiempos del cólera (Liefde in die Tyd van Cholera) van 1985. Die aansienlike lofbetuiging en wye kommersiële sukses van sy werke is deels toeskryfbaar aan sy popularisering van 'n letterkundestyl wat as magiese realisme bestempel word, waarin bonatuurlike elemente en gebeure met andersins gewone en realistiese situasies vervleg word. Sekere van sy werke speel af in 'n fiktiewe gehuggie genaamd Macondo, waarin tipies 'n tema van afsondering geskep word.

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Gabriel García Márquez.