Luar is Galician for moonlight; lubre is a magical forest in which the Celtic druids cast their spells.
Biography
During its career, this musical group has spread Galician music and culture. The band became famous worldwide after Mike Oldfield took interest in their music. Oldfield fell in love with their song "O son do ar" (The sound of the air, composed by Bieito Romero). Oldfield's cover is on his Voyager album, entitled "Song of the Sun". In 1992 he offered help in their worldwide tour. Their tour together was called Tubular Bells 3. Now it is one of the most famous groups from Galicia. Their first singer Rosa Cedrón is also featured with Mike Oldfield in some songs from his live concert at Horse Guards Parade, near St James's Park, London. Rosa Cedrón left the band in 2005 and Sara Vidal became the new singer. In 2010, the group's leader, Bieito Romero, said the group was "fully fit".
Luar na Lubre - Memoria da Noite (subtitulada en castellano)
Canción extraída del DVD Un bosque de Música, con subtítulos en castellano
published: 21 Jun 2009
O SON DO AR - Luar Na Lubre
Composta por Bieito Romero é unha das cancións máis emblemáticas do grupo galego Luar Na Lubre.
published: 04 Jan 2008
Luar Na Lubre - Romeiro Ao Lonxe (Con Diana Navarro)
Letra: Xúlio Cuba
Música: Tradicional inglesa
Arranxos: Luar na Lubre
No cabo do mundo, como o dito popular proclama, a San Andrés de Teixido vai de morto o que non foi de vivo. Os peregrinos comparten o camiño con animais, que son as almas dos que non puideron cumprir en vida a peregrinación, polo que non poden recibir maltrato ningún. Os romeiros adoitaban levar unha longa camisa branca con reberetes formando ondas e nalgúns puntos do camiño depositaban pedras que ían facendo medrar milladoiros. Arredor da ermida os veciños aínda seguen a facer os "sanandreses", fermosa artesanía de miga de pan endurecida no forno e coloreada, con imaxes do santo na súa barca de pedra. No adro medra a herba de namorar, á que lle atribúen propiedades casamenteiras. Na canción peregrina o corvo mariño...
published: 16 Apr 2009
Luar na Lubre - Canteixere (Galician Folk Music)
Here is some good music from a great Galician folk band, along with a few pictures.
published: 17 Jun 2011
Luar Na Lubre - Canto De Andar (Camiños da fin da terra)
http://www.espacioblog.com/forestman/post/2007/12/09/lugares-con-encanto-cabo-ortegal
CABO ORTEGAL (Cariño, La Coruña)
MÚSICA: Canto De Andar (Luar Na Lubre - Camiños da fin da terra) - 2007
Canción inspirada en las antiguas cantigas galaico-portuguesas y en las tradiciones musicales bárdicas del Atlántico. ...Y seguiremos por siempre en las tierras
del otro lado, caminando cara al mar mayor.
Amence paseniño nas terras do solpor
As brétemas esváense coas raiolas do sol
Meu amor, meu amor, imos cara o maior
Miña amada, meu ben, imos polas terras do alén
Acariña o silencio e escoita o corazón
Que moitos dos teus soños latexan ao seu son
É tempo de camiño andar e de non esquecer
Que o futuro que ha de vir é o que has de facer
E o sol vai silandeiro deitándose no ...
published: 09 Dec 2007
Luar Na Lubre - Canto de Andar
Video gravado e editado por Ana Ruiz – Anne de Mannieve do concerto no Teatro Colón de A Coruña o 26 de xaneiro.
published: 27 Feb 2024
Tu Gitana - Luar Na Lubre
Tema emblemático de esta agrupación, ahora en la bella voz de Sara Vidal...
published: 31 Oct 2009
Luar na lubre Chove en Santiago
published: 02 Sep 2009
LUAR NA LUBRE Camariñas
LUAR NA LUBRE, uno de los grupos de música celta más escuchados en España, celebró su XV aniversario en 2010 con un álbum que contenía, entre otros, el tema CAMARIÑAS (nombre de una ría y de un pueblo pesquero de la "Costa da Morte" gallega).
Con este emocionante y bellísimo tema he querido hacer un homenaje a Galicia, la de tierra adentro y la atlántica. Espero que os guste. Con Galicia siempre en el corazón.
GENI
Letra: Xúlio Cuba
Música: Tradicional inglesa
Arranxos: Luar na Lubre
No cabo do mundo, como o dito popular proclama, a San Andrés de Teixido vai de morto ...
Letra: Xúlio Cuba
Música: Tradicional inglesa
Arranxos: Luar na Lubre
No cabo do mundo, como o dito popular proclama, a San Andrés de Teixido vai de morto o que non foi de vivo. Os peregrinos comparten o camiño con animais, que son as almas dos que non puideron cumprir en vida a peregrinación, polo que non poden recibir maltrato ningún. Os romeiros adoitaban levar unha longa camisa branca con reberetes formando ondas e nalgúns puntos do camiño depositaban pedras que ían facendo medrar milladoiros. Arredor da ermida os veciños aínda seguen a facer os "sanandreses", fermosa artesanía de miga de pan endurecida no forno e coloreada, con imaxes do santo na súa barca de pedra. No adro medra a herba de namorar, á que lle atribúen propiedades casamenteiras. Na canción peregrina o corvo mariño, o mascato e o lagarto das silvas -vistoso exemplar con cabeza de intensa cor azul-, neste espacio que desperta as ansias de amor e paz e a irmandade entre vivos, morota, animais, plantas e augas.
Romeiro hei de ir lonxe ao San Andrés
con herbiñas de namorar,
dareille a quen alén mar está
o aloumiño do meu amor.
Hei de vestir a camisa de liño
que ela teceo para min
con herbiñas de namorar;
anda o lagarto azul e souril
a acaroar mapoulas bermellas,
nacidas de fusís,
co aloumiño do meu amor,
alleo á guerra e ao seu tambor.
Morto ou vivo hei volver á terra
que ela andou canda min
con herbiñas de namorar;
chouta o mascato polo cantil
a vela-lo adro familiar,
ala lonxe, na fin,
co aloumiño do meu amor.
Cabo do mundo, ó pé dun aguillón
doeme a guerra ruín
entre herbiñas de namorar;
corvo mariño voa xentil
o amilladoiro a levantar
e pan santo a colorir
co aloumiño do meu amor.
Romeiro hei de ir lonxe ao San Andrés
con herbiñas de namorar,
dareille a quen alén mar está
o aloumiño do meu amor.
Letra: Xúlio Cuba
Música: Tradicional inglesa
Arranxos: Luar na Lubre
No cabo do mundo, como o dito popular proclama, a San Andrés de Teixido vai de morto o que non foi de vivo. Os peregrinos comparten o camiño con animais, que son as almas dos que non puideron cumprir en vida a peregrinación, polo que non poden recibir maltrato ningún. Os romeiros adoitaban levar unha longa camisa branca con reberetes formando ondas e nalgúns puntos do camiño depositaban pedras que ían facendo medrar milladoiros. Arredor da ermida os veciños aínda seguen a facer os "sanandreses", fermosa artesanía de miga de pan endurecida no forno e coloreada, con imaxes do santo na súa barca de pedra. No adro medra a herba de namorar, á que lle atribúen propiedades casamenteiras. Na canción peregrina o corvo mariño, o mascato e o lagarto das silvas -vistoso exemplar con cabeza de intensa cor azul-, neste espacio que desperta as ansias de amor e paz e a irmandade entre vivos, morota, animais, plantas e augas.
Romeiro hei de ir lonxe ao San Andrés
con herbiñas de namorar,
dareille a quen alén mar está
o aloumiño do meu amor.
Hei de vestir a camisa de liño
que ela teceo para min
con herbiñas de namorar;
anda o lagarto azul e souril
a acaroar mapoulas bermellas,
nacidas de fusís,
co aloumiño do meu amor,
alleo á guerra e ao seu tambor.
Morto ou vivo hei volver á terra
que ela andou canda min
con herbiñas de namorar;
chouta o mascato polo cantil
a vela-lo adro familiar,
ala lonxe, na fin,
co aloumiño do meu amor.
Cabo do mundo, ó pé dun aguillón
doeme a guerra ruín
entre herbiñas de namorar;
corvo mariño voa xentil
o amilladoiro a levantar
e pan santo a colorir
co aloumiño do meu amor.
Romeiro hei de ir lonxe ao San Andrés
con herbiñas de namorar,
dareille a quen alén mar está
o aloumiño do meu amor.
http://www.espacioblog.com/forestman/post/2007/12/09/lugares-con-encanto-cabo-ortegal
CABO ORTEGAL (Cariño, La Coruña)
MÚSICA: Canto De Andar (Luar Na Lub...
http://www.espacioblog.com/forestman/post/2007/12/09/lugares-con-encanto-cabo-ortegal
CABO ORTEGAL (Cariño, La Coruña)
MÚSICA: Canto De Andar (Luar Na Lubre - Camiños da fin da terra) - 2007
Canción inspirada en las antiguas cantigas galaico-portuguesas y en las tradiciones musicales bárdicas del Atlántico. ...Y seguiremos por siempre en las tierras
del otro lado, caminando cara al mar mayor.
Amence paseniño nas terras do solpor
As brétemas esváense coas raiolas do sol
Meu amor, meu amor, imos cara o maior
Miña amada, meu ben, imos polas terras do alén
Acariña o silencio e escoita o corazón
Que moitos dos teus soños latexan ao seu son
É tempo de camiño andar e de non esquecer
Que o futuro que ha de vir é o que has de facer
E o sol vai silandeiro deitándose no mare
Facéndonos pequenos con tanta inmensidade
http://www.espacioblog.com/forestman/post/2007/12/09/lugares-con-encanto-cabo-ortegal
CABO ORTEGAL (Cariño, La Coruña)
MÚSICA: Canto De Andar (Luar Na Lubre - Camiños da fin da terra) - 2007
Canción inspirada en las antiguas cantigas galaico-portuguesas y en las tradiciones musicales bárdicas del Atlántico. ...Y seguiremos por siempre en las tierras
del otro lado, caminando cara al mar mayor.
Amence paseniño nas terras do solpor
As brétemas esváense coas raiolas do sol
Meu amor, meu amor, imos cara o maior
Miña amada, meu ben, imos polas terras do alén
Acariña o silencio e escoita o corazón
Que moitos dos teus soños latexan ao seu son
É tempo de camiño andar e de non esquecer
Que o futuro que ha de vir é o que has de facer
E o sol vai silandeiro deitándose no mare
Facéndonos pequenos con tanta inmensidade
LUAR NA LUBRE, uno de los grupos de música celta más escuchados en España, celebró su XV aniversario en 2010 con un álbum que contenía, entre otros, el tema CA...
LUAR NA LUBRE, uno de los grupos de música celta más escuchados en España, celebró su XV aniversario en 2010 con un álbum que contenía, entre otros, el tema CAMARIÑAS (nombre de una ría y de un pueblo pesquero de la "Costa da Morte" gallega).
Con este emocionante y bellísimo tema he querido hacer un homenaje a Galicia, la de tierra adentro y la atlántica. Espero que os guste. Con Galicia siempre en el corazón.
GENI
LUAR NA LUBRE, uno de los grupos de música celta más escuchados en España, celebró su XV aniversario en 2010 con un álbum que contenía, entre otros, el tema CAMARIÑAS (nombre de una ría y de un pueblo pesquero de la "Costa da Morte" gallega).
Con este emocionante y bellísimo tema he querido hacer un homenaje a Galicia, la de tierra adentro y la atlántica. Espero que os guste. Con Galicia siempre en el corazón.
GENI
Letra: Xúlio Cuba
Música: Tradicional inglesa
Arranxos: Luar na Lubre
No cabo do mundo, como o dito popular proclama, a San Andrés de Teixido vai de morto o que non foi de vivo. Os peregrinos comparten o camiño con animais, que son as almas dos que non puideron cumprir en vida a peregrinación, polo que non poden recibir maltrato ningún. Os romeiros adoitaban levar unha longa camisa branca con reberetes formando ondas e nalgúns puntos do camiño depositaban pedras que ían facendo medrar milladoiros. Arredor da ermida os veciños aínda seguen a facer os "sanandreses", fermosa artesanía de miga de pan endurecida no forno e coloreada, con imaxes do santo na súa barca de pedra. No adro medra a herba de namorar, á que lle atribúen propiedades casamenteiras. Na canción peregrina o corvo mariño, o mascato e o lagarto das silvas -vistoso exemplar con cabeza de intensa cor azul-, neste espacio que desperta as ansias de amor e paz e a irmandade entre vivos, morota, animais, plantas e augas.
Romeiro hei de ir lonxe ao San Andrés
con herbiñas de namorar,
dareille a quen alén mar está
o aloumiño do meu amor.
Hei de vestir a camisa de liño
que ela teceo para min
con herbiñas de namorar;
anda o lagarto azul e souril
a acaroar mapoulas bermellas,
nacidas de fusís,
co aloumiño do meu amor,
alleo á guerra e ao seu tambor.
Morto ou vivo hei volver á terra
que ela andou canda min
con herbiñas de namorar;
chouta o mascato polo cantil
a vela-lo adro familiar,
ala lonxe, na fin,
co aloumiño do meu amor.
Cabo do mundo, ó pé dun aguillón
doeme a guerra ruín
entre herbiñas de namorar;
corvo mariño voa xentil
o amilladoiro a levantar
e pan santo a colorir
co aloumiño do meu amor.
Romeiro hei de ir lonxe ao San Andrés
con herbiñas de namorar,
dareille a quen alén mar está
o aloumiño do meu amor.
http://www.espacioblog.com/forestman/post/2007/12/09/lugares-con-encanto-cabo-ortegal
CABO ORTEGAL (Cariño, La Coruña)
MÚSICA: Canto De Andar (Luar Na Lubre - Camiños da fin da terra) - 2007
Canción inspirada en las antiguas cantigas galaico-portuguesas y en las tradiciones musicales bárdicas del Atlántico. ...Y seguiremos por siempre en las tierras
del otro lado, caminando cara al mar mayor.
Amence paseniño nas terras do solpor
As brétemas esváense coas raiolas do sol
Meu amor, meu amor, imos cara o maior
Miña amada, meu ben, imos polas terras do alén
Acariña o silencio e escoita o corazón
Que moitos dos teus soños latexan ao seu son
É tempo de camiño andar e de non esquecer
Que o futuro que ha de vir é o que has de facer
E o sol vai silandeiro deitándose no mare
Facéndonos pequenos con tanta inmensidade
LUAR NA LUBRE, uno de los grupos de música celta más escuchados en España, celebró su XV aniversario en 2010 con un álbum que contenía, entre otros, el tema CAMARIÑAS (nombre de una ría y de un pueblo pesquero de la "Costa da Morte" gallega).
Con este emocionante y bellísimo tema he querido hacer un homenaje a Galicia, la de tierra adentro y la atlántica. Espero que os guste. Con Galicia siempre en el corazón.
GENI
Luar is Galician for moonlight; lubre is a magical forest in which the Celtic druids cast their spells.
Biography
During its career, this musical group has spread Galician music and culture. The band became famous worldwide after Mike Oldfield took interest in their music. Oldfield fell in love with their song "O son do ar" (The sound of the air, composed by Bieito Romero). Oldfield's cover is on his Voyager album, entitled "Song of the Sun". In 1992 he offered help in their worldwide tour. Their tour together was called Tubular Bells 3. Now it is one of the most famous groups from Galicia. Their first singer Rosa Cedrón is also featured with Mike Oldfield in some songs from his live concert at Horse Guards Parade, near St James's Park, London. Rosa Cedrón left the band in 2005 and Sara Vidal became the new singer. In 2010, the group's leader, Bieito Romero, said the group was "fully fit".