Aller au contenu

ô

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : o, O, Ó, ó, Ò, ò, Ô, Ö, ö, õ, Ο, Ő, ő, , , , , , , Ơ, ơ, , , , , , , , , , , , , , , º, Ɔ, ɔ, Ɔ́, ɔ́, Ɔ̀, ɔ̀, Ɔ̂, ɔ̂, Ɔ̌, ɔ̌, Ɔ̃, ɔ̃, Ɔ̣, ɔ̣, Ɔ̧, ɔ̧, ʼǫ, o-, -o, , , , , , 𝐎, 𝐨, 𝑂, 𝑜, 𝑶, 𝒐, 𝒪, , 𝓞, 𝓸, 𝔒, 𝔬, 𝕺, 𝖔, 𝕆, 𝕠, 𝖮, 𝗈, 𝗢, 𝗼, 𝘖, 𝘰, 𝙊, 𝙤.

Scrijha latén

[candjî]

Lete

[candjî]
pitite lete grande lete
ô
U+00F4
Ô
U+00D4

pitit o avou on tchapea.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Mot-usteye

[candjî]
ordinairmint
et poleymint
camaerådreçmint
/hon ô / ôk

ô (nén candjåve)

  1. po-z atôtchî poleymint ene djin k' on voet voltî, dins ene fråze mouwrece, et etou tot seu al fén del fråze.
  2. (dins èn arinnoe) divant li no del djin, ou on prono.
Ratourneures
[candjî]
  1. non, ô, non
  2. åy, ô, åy
Fås amisse
[candjî]

L' eployaedje di "ô" e francès est diferin.

Etimolodjeye 2

[candjî]

Do viebe « ôre »

Codjowa

[candjî]

ô

  1. indicatif prezintrece, prumire djin do singulî.
    • Dj' ô k' i tone.
Ratourneures
[candjî]

dj' ô bén (ki)

Etimolodjeye 1

[candjî]

Mot-fråze

[candjî]

ô (nén candjåve)

  1. hôw.
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Etimolodjeye 2

[candjî]

Mot-fråze

[candjî]

ô (nén candjåve)

  1. o (mostrant li sbarmint).

Etimolodjeye 3

[candjî]

ô

  1. on.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Mot-usteye

[candjî]

ô

  1. vos; ô vos, twè (po-z atôtchî on diè, ene djin, ene sacwè rindowe come ene djin, citêye djusse padrî).
    • Nous sommes à ton service, ô César.
      Nos estans a vosse siervice, ô, vos, Cezår !
    • Ô jeune adolescent, tu rougis devant moi (André Chénier).
      Twè, djonnea el laide ådje, ti rodjixh divant mi.
  2. (dins sacwants fråzes).
    • Ô rage !, ô désespoir ! ô vieillesse ennemie ! (Pierre Corneille)
      Ké raedje ! ké disloujhance ! ké måleur d' esse si vî !