Tore de Leandro

	Tore de Leandro
	;
Epònemo	Leandro (it)
Dati
Sorte	Faro, atrasion turìstega, edifegà, punto di riferimento (it) , restorante e Monumento
Costrusion	1110
Intervallo luminosità (it)	bianco: 14 nmi; roso: 11 nmi
Altezza focale (it)	11 m
Caratteristica della luce di un faro (it)	Fl WR 3s
Light sector (en)	bianco: 000°-030°; roso: 030°-000°
Pozision
	Istanbul
Pozision	Salacak (en)
Bagnà da	Bosforo (it)
	41°01′16″N 29°00′15″E
Atività
Infiołasion	Museum Directorate of Galata Mevlevi Lodge (en)
Ligo web	kizkulesi.gov.tr

Ła tore de Leandro (in Turco: Kız Kulesi, sign. "Tore de ła toza") ła se cata so un picoło izołoto situà a l'ingreso sud de'l Bosforo, 200 m a'l łargo de ła costa aziàtega a Scutari, ad Istanbul, Turchia.

Storia

Ła ze stà costruìa in łenjo da l’Inperador Bizantin Alessio I inte'l 1110 par zbarar l’ingreso de'l Bosforo co na caena de fero tendesta intrà ła tore médema e n’altra tore ponesta so ła spiagia de'l cuartier de Manganae, a Costantinòpołi.

Durando el sedio de Costantinòpoli de'l 1453, che'l ga portà a ła concuista de ła sità, ła tore ła gera presidiada da na guanizon bizantina a'l comando de'l venesian Gabriele Trevisano. El forte el ga rezistìo a serti asalti otomani, a i cuałi el ze stà consenjà daspò ła preza de ła sità.

Ła ze stà po’ sojeto de numarozi restauri da parte de i otomani, fin cuando inte’l 1763 ła ze stada costruìa in piera. Ła ze ciamada Tore de Leandro parchè asosiada eroneamente a'l mito de Ero e Leandro, che invese el ga avùo come teatro i visini Dardanelli.

Inte’l 1858, Joseph Lister el studia łe càuze de ła coagułasion de'l sangue e l'infiamasion. Łe só descoverte łe porta a l'inplemento de antisetizi in sała oparatoria, co conseguente całamento de'l taso de mortałità de i intarventi chirùrzeghi.

Inte'l XIX sècoło, ła conosenza fiziołòzega ła ga scomisià a crésar a un ritmo rapido, in partegołar inte’l 1838, grasie a ła teoria cełułar de Matthias Schleiden e Theodor Schwann, inte ła cuała A se aferma par ła prima volta che i organismi i ze costituìi da unidà ciamàe cełe. Łe descoverte de Claude Bernard (1813-1878) łe ga portà a'l conseto de milieu interieur (anbiente interno), che'l sarà drioman reciapà e definìo "omeostazi" da'l fiziòłogo meregan Walter B. Cannon inte'l 1929. Co omeostazi, Cannon el intendeva "el mantenjimento de stati stasionari inte’l corpo e i procesi fiziołòzeghi co cui i ze regołài."[14] In altre parołe, ła capasità de l'organizmo de regołar l'anbiente interno. Va osarvà che, William Beaumont el ze stà el primo meregan a utiłizar l’aplegasion pràtega de ła fiziołozìa.

I fiziòłozi de'l XIX sècoło cofà Michael Foster, Max Verworn, e Alfred Binet, so ła baze de łe idèe de Haeckel, i ełabora el conseto de fiziołozìa zenarałe, na siensa unifegada che ła studia łe cełułe,[15] rebatezada biołozìa cełułar ‘ntel 900. Inte'l XX sècoło, i biòłozi i taca intaresarse a i organizmi difarenti da i èsari umani, e nase i canpi de ła fiziołozìa conparada ed ecofiziołozìa.[16] Pì de resente, ła fiziołozìa evołutiva ła ze devenjesta na soto-disiplina destinta.

Note

Bibliografia

(DE) Wolfgang Müller-Wiener, Bildlexikon zur Topographie Istanbuls: Byzantion, Konstantinupolis, Istanbul bis zum Beginn d. 17 Jh, Tübingen, Wasmuth, 1977, ISBN 978-3-8030-1022-3.

Altri projeti

Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Tore de Leandro
Scholia el detien schemi gràfeghi so Tore de Leandro

Linganbi foresti

Sito ufisałekizkulesi.gov.tr.
(EN) Tore de LeandroStructurae.

Controło de autorità	VIAF (EN) 241204359 · LCCN (EN) sh2006008572 · GND (DE) 4495865-1 · WorldCat Identities (EN) 241204359