идиш
Appearance
[edit]
идиш И
[edit]Морфологик ва синтактик хусусиятлари
[edit]и-диш
Айтилиши
[edit]Этимологияси
[edit]ИДИСҲ 'нарса солиб қўйиш буюми’. Тухум сола— диган и д и ш н и олмабман. Бу от қадимги туркий тилдаги ’йиғ-’ маъносини англатган иди- феълидан (ДС, 203) -ш қўшимчаси билан ясалган (ПДП, 379; Девон, И, 92; ДС, 203); иди- + ш = идиш; шунга кўра асли 'нарсаларни йиғинггириб солиш буюми’ маъносини билдирган.
Ўзбек тилининг этимологик луғати (И-жилд) маълумотларидан фойдаланилган; қ. Адабиётлар рўйхати.
Маъновий хусусиятлари
[edit]Маъноси
[edit]- Нарса солиш (солиб қўйиш) учун ишлатиладиган уй-рўзғор ёки хўжа-лик буюми. ◆ Дон идиш. Сув идиш. Тунука идиш. Чинни идиш, м ◆ Унинг икки кўзи бир дўкондаги катта идишларга солинган қанд-ларда эди. П. Турсун, „Ўқитувчи“ . ◆ Полвон бит-та тухум, иккита хурмо, ярим мисқол седана, беш дона бўтакўз, бир қошиқ асални то-пиб, бир пиёла сув билан мис идишда қайна-тишга буюрди. А. Қаҳҳор, „Кўр кўзнинг очи-лиши“ .
Синонимлари
[edit]Антонимлари
[edit]идиш ИИ
[edit]Морфологик ва синтактик хусусиятлари
[edit]и-диш
Айтилиши
[edit]Этимологияси
[edit]нем. йиидиш — яҳудийларга оид, алоқадор
Маъновий хусусиятлари
[edit]Маъноси
[edit]Ҳинд-европа тиллари оила-сидаги герман тиллари гуруҳига мансуб, европалик яҳудийларнинг алоқа-аралашу-вида қўлланувчи тил.
Синонимлари
[edit]Антонимлари
[edit]ИДИШ. Ўзбек тилининг изоҳли луғати (2022) маълумотларидан фойдаланилган; қ.Адабиётлар рўйхати.