Laurens Ham
Laurens Ham (1985) is a lecturer in Modern Dutch Literature, essayist and poet at Utrecht University, the Netherlands. He works on a project ('Veni', funded by the Netherlands Organisation for Scientific Research) about the roles authors have played in Dutch literary (subsidy) policy since the 1960s: as activists, policy officials for the Dutch Foundation for Literature, public intellectuals, politicians and applicants. In 2020, he published Op de vuist, a book-long essay about Dutch protest songs since 1966, in all pop genres ('Dutch pop', cabaret, punk, hiphop, and more).
less
InterestsView All (15)
Uploads
Papers by Laurens Ham
Nederlandse boekensector van maart 2020 tot en met december 2020, de eerste intense coronaperiode. Bureauonderzoek en interviews vormen de basis voor een reeks aanbevelingen die de veerkracht van de
boekenwereld zouden kunnen versterken.
In het eerste deel van het rapport wordt door middel van een bureauonderzoek naar rapporten en mediaberichten een overzicht gegeven van de belangrijkste economische en bedrijfsmatige consequenties van de coronacrisis vanaf maart 2020 tot en met december 2020, en van de steunmaatregelen om de schade te beperken.
Het tweede deel analyseert, door middel van interviews, de waarden waarmee de belangrijkste spelers in de Nederlandse boekensector hun handelingen legitimeren. Daarmee onderzoeken we of er in de boekensector vanuit een gedeeld waardenkader gewerkt wordt of niet. Sectoren waarin dat het geval is, zijn immers meer geneigd tot samenwerking en bijgevolg veerkrachtiger, zo suggereert onderzoek.
In het derde deel worden de kansen en kwetsbaarheden van de boekensector doorgelicht op drie terreinen: op het vlak van digitalisering; productie & distributie; en financiering & financiële kwetsbaarheid. Daarbij worden inspirerende initiatieven uit binnen- en buitenland bekeken en afgewogen, resulterend in zeven aanbevelingen.
Book Fair. This fair attracted controversy that revealed the tensions that
exist between nation branding, public diplomacy, and literary autonomy:
while its sponsor, the Ministry of Culture, regarded the fair as a perfect
marketing opportunity, Amnesty International used the occasion to
protest repression in China. Dutch authors invited to participate in the fair
forged an alternative position by emphasizing their status as autonomous
artists. However, an analysis of the debate in the Dutch media shows that
both the Ministry, Amnesty International, the Dutch Foundation for
Literature, and many authors interpreted the contact between Chinese
and Dutch authors as a clash between an open(-minded) culture and a
closed one.
Three definitions of democratisation in the 1960s and 1970s are discussed. Firstly, democratisation functioned as a poetical metaphor: influential Dutch essayist Paul Rodenko introduced the terms ‘democratisation of the word’ and ‘democratisation of poetry’ as principles that set avant-garde poetry apart from older literary forms. The ‘democratisation of poetry’ in particular – the idea that all subjects and words could be poetic material, whether they be lofty or low – played a considerable role in discussions about mid-20th-century Dutch literature. The second definition of democratisation emphasised the growing importance of participation in policy and political concerns. From the late 1960s onwards, Dutch students, artists, and other groups in society demanded a voice in the policies they were subjected to. In the third place, democratisation was about making literature better accessible, especially for adult members of the working class and working class youth.
An important institution for setting this third type of democratisation in motion was the Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (CPNB, the Organization for the Collective Promotion of the Dutch Book). In the mid sixties, CPNB developed a more popular style of promoting literature to the greater public, jumping on the bandwagon of the upcoming pop and television culture. Many publishers in these years embraced this type of democratisation too. In the course of the 1970s, a growing number of left-leaning authors began to problematise this tendency, which they considered as a cover-up for a further commercialisation the literary field. They feared that this popularisation strategy could be fatal for smaller publishing companies that brought less easily marketable work. The early 1980s saw a new focus in the CPNB policy: from then on, the CPNB in the yearly Dutch Book Week focused less on non-literary media and popular culture; it tried to present the written literary word in an appealing way.
complex between the 1950s and the 2010s? Based on a corpus of 60 novels, published in three different decades, and 200 newspaper articles, published in two decades, an analysis of stylistic phenomena was conducted, using T-scan, a tool for automatic analysis of Dutch language. The analysis focused on four aspects of complexity: word and sentence complexity, cohesion and personalisation. This analysis showed that while the language of the newspaper articles did change on all levels between 1950 and 2000, the language of the novels did not change substantially. The language of the news articles is more complex than the language of the novels, across different decades. A further analysis of stylistic phenomena in novels revealed some interesting relations between language and content.
de pop-, hiphop- en festivalwereld en vindt deels of geheel buiten de
papieren wereld van uitgeverijen om plaats. Ook ‘productiehuizen’ die
jonge poëzie programmeren plaatsen zich graag in een multimediaal
domein. Auteurs komen zo in een luistercultuur terecht, maar is dat
een artistieke of een praktische keuze?
Nederlandse boekensector van maart 2020 tot en met december 2020, de eerste intense coronaperiode. Bureauonderzoek en interviews vormen de basis voor een reeks aanbevelingen die de veerkracht van de
boekenwereld zouden kunnen versterken.
In het eerste deel van het rapport wordt door middel van een bureauonderzoek naar rapporten en mediaberichten een overzicht gegeven van de belangrijkste economische en bedrijfsmatige consequenties van de coronacrisis vanaf maart 2020 tot en met december 2020, en van de steunmaatregelen om de schade te beperken.
Het tweede deel analyseert, door middel van interviews, de waarden waarmee de belangrijkste spelers in de Nederlandse boekensector hun handelingen legitimeren. Daarmee onderzoeken we of er in de boekensector vanuit een gedeeld waardenkader gewerkt wordt of niet. Sectoren waarin dat het geval is, zijn immers meer geneigd tot samenwerking en bijgevolg veerkrachtiger, zo suggereert onderzoek.
In het derde deel worden de kansen en kwetsbaarheden van de boekensector doorgelicht op drie terreinen: op het vlak van digitalisering; productie & distributie; en financiering & financiële kwetsbaarheid. Daarbij worden inspirerende initiatieven uit binnen- en buitenland bekeken en afgewogen, resulterend in zeven aanbevelingen.
Book Fair. This fair attracted controversy that revealed the tensions that
exist between nation branding, public diplomacy, and literary autonomy:
while its sponsor, the Ministry of Culture, regarded the fair as a perfect
marketing opportunity, Amnesty International used the occasion to
protest repression in China. Dutch authors invited to participate in the fair
forged an alternative position by emphasizing their status as autonomous
artists. However, an analysis of the debate in the Dutch media shows that
both the Ministry, Amnesty International, the Dutch Foundation for
Literature, and many authors interpreted the contact between Chinese
and Dutch authors as a clash between an open(-minded) culture and a
closed one.
Three definitions of democratisation in the 1960s and 1970s are discussed. Firstly, democratisation functioned as a poetical metaphor: influential Dutch essayist Paul Rodenko introduced the terms ‘democratisation of the word’ and ‘democratisation of poetry’ as principles that set avant-garde poetry apart from older literary forms. The ‘democratisation of poetry’ in particular – the idea that all subjects and words could be poetic material, whether they be lofty or low – played a considerable role in discussions about mid-20th-century Dutch literature. The second definition of democratisation emphasised the growing importance of participation in policy and political concerns. From the late 1960s onwards, Dutch students, artists, and other groups in society demanded a voice in the policies they were subjected to. In the third place, democratisation was about making literature better accessible, especially for adult members of the working class and working class youth.
An important institution for setting this third type of democratisation in motion was the Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (CPNB, the Organization for the Collective Promotion of the Dutch Book). In the mid sixties, CPNB developed a more popular style of promoting literature to the greater public, jumping on the bandwagon of the upcoming pop and television culture. Many publishers in these years embraced this type of democratisation too. In the course of the 1970s, a growing number of left-leaning authors began to problematise this tendency, which they considered as a cover-up for a further commercialisation the literary field. They feared that this popularisation strategy could be fatal for smaller publishing companies that brought less easily marketable work. The early 1980s saw a new focus in the CPNB policy: from then on, the CPNB in the yearly Dutch Book Week focused less on non-literary media and popular culture; it tried to present the written literary word in an appealing way.
complex between the 1950s and the 2010s? Based on a corpus of 60 novels, published in three different decades, and 200 newspaper articles, published in two decades, an analysis of stylistic phenomena was conducted, using T-scan, a tool for automatic analysis of Dutch language. The analysis focused on four aspects of complexity: word and sentence complexity, cohesion and personalisation. This analysis showed that while the language of the newspaper articles did change on all levels between 1950 and 2000, the language of the novels did not change substantially. The language of the news articles is more complex than the language of the novels, across different decades. A further analysis of stylistic phenomena in novels revealed some interesting relations between language and content.
de pop-, hiphop- en festivalwereld en vindt deels of geheel buiten de
papieren wereld van uitgeverijen om plaats. Ook ‘productiehuizen’ die
jonge poëzie programmeren plaatsen zich graag in een multimediaal
domein. Auteurs komen zo in een luistercultuur terecht, maar is dat
een artistieke of een praktische keuze?
Wat verbindt de ontregelende acties van Provo uit 1966 en de boerenprotesten van vandaag? Wat heeft het kroningsoproer van 30 april 1980 gemeen met betogingen tegen racisme van dit moment? Precies: muziek. Sociale bewegingen gaan in Nederland al van oudsher hand in hand met protestliederen en strijdmuziek. Het waren ‘godfathers’ Boudewijn de Groot en Armand die het genre op de kaart zetten en die met Bots, Normaal, Doe Maar, Typhoon, Akwasi en vele anderen een bonte stoet aan navolgers hebben gekregen. Maar is het protestliedje van toen nog hetzelfde als dat van nu? Allerminst.
Het protestlied veranderde mee met verschuivingen in het politiek-maatschappelijke landschap, en daarmee maakte de roep om protest en solidariteit langzaamaan steeds meer plaats voor expressie van identiteit. Zo verdeeld als Nederland er heden ten dage bij staat, zo divers zijn ook de protestliedjes die je nu hoort op radio, tv, YouTube en Spotify.