spes

Latince

Köken

Ana İtalik dili *spēs sözcüğünden, Ana Hint-Avrupa dili *spéh₁s sözcüğünden, *speh₁-.

Söyleniş

• (Klasik Latince): IPA^(anahtar): /speːs/, /s̠peːs̠/
• (Modern Kilise Latincesi): IPA^(anahtar): /spes/, /spɛs/

Ad

spēs d (tamlayan hâli speī)

1. umut

   Spēs non est. — Umut yok.

2. beklenti

Çekimleme

spēs adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	spēs	spēs
tamlayan	speī	spērum
yönelme	speī	spēbus
belirtme	spem	spēs
ayrılma	spē	spēbus
seslenme	spēs	spēs

Türetilmiş ifadeler

• exspēs
• spēcula

İlgili sözcükler

• spērō