İçeriğe atla

ot

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Ott, öt

Türkçe

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
Heceleme: ot

ot (belirtme hâli odu, çoğulu otlar)

Vikipedi
Vikipedi
ot hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
Ot
  1. (bitki anatomisi) toprak üstündeki bölümleri odunlaşmayıp yumuşak kalan, ilkbaharda bitip bir iki mevsim sonra kuruyan küçük bitkiler
    Etrafımızda uzun otlar, yalçın kayalar vardı. - Aka Gündüz
  2. (halk ağzı) (Kahramanmaraş ağzı) (Andırın ağzı) (Düziçi ağzı) dudak arasına atılan meşe külü ve tütünden yapılan keyif verici madde

Üst kavramlar

[değiştir]

bitki, madde


Deyimler

[değiştir]

ata et, ite ot vermek, ayağının bastığı yerde ot bitmemek, çanına ot tıkamak, çemen otu, eğrelti otu, limon melisa otu, ot gibi, ot yoldurmak, sinirli ot, süpürge otu

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

otça, otçu, otçuk, otken, otla, otlu, otsa, otsu, otsuz

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Atasözleri

[değiştir]

Azerice

[değiştir]

ot

  1. (bitki anatomisi) ot

Çağatayca

[değiştir]
  1. (yangın) ateş
  2. nar
  3. ağu, zehir
  4. geç mânâsına dahi gelir

Gagavuzca

[değiştir]

Köken

[değiştir]

Eski Türkçe

ot

  1. (bitki anatomisi) ot

Karaçay Balkarcası

[değiştir]
  1. (yangın) ateş

Kumanca

[değiştir]

ot

  1. (yangın) ateş

Özbekçe

[değiştir]

ot

  1. (atgiller) at
  2. (dil bilimi) ad, isim

Şorca

[değiştir]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. (yangın) ateş

Türkmence

[değiştir]

ot

  1. (yangın) ateş

Uygurca

[değiştir]

ot

  1. (bitki anatomisi) ot