orospu

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi اورسپو‎ ve اورسپی‎ (rospi, rospu, orospu, “fahişe”), Farsça روسپی‎ (ruspi)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /oɾospu/, /orːospu/

Ad

orospu (belirtme hâli orospuyu, çoğulu orospular)

1. (fahişelik) hayat kadını, genelev kadını.
   • Attilâ İlhan, 2012 Sokaktaki Adam, sayfa 35 , İş Bankası Kültür Yayınları

     "Bir orospunun dostluğundan ve pörsük sevgisinden bile uzak yaşamak."

2. kolay elde edilen, düşük ahlaklı kadın.

Eş anlamlı sözcükler

[1] Arapça | kavvāde قوّادة | kevaşe

[2] Arapça | fāḥişa فاحشة | fahişe

[3] Farsça | āşufte آشفته | aşüfte

[4] Fransızca | cocotte | kokot

[5] Türkçe | yosma, sürtük, kaltak, ersek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "orospu" maddesi

Atasözleri

Orospu tövbe tutmaz.