İçeriğe atla

mana

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: mañá, maña, mână, mâna, mânâ

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi معنا‎, معنی‎, Arapça مَعْنَى(maʿnā). Fakat bu kelime Hint-Avrupa dillerinden gelmekte olduğu söylenir: Almanca meinen, Danca mene, İsveççe mena

Söyleniş

[değiştir]
IPA(anahtar): /maː.ˈnaː/

mana (belirtme hâli manayı, çoğulu manalar) -sı

Vikipedi
Vikipedi
mana hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. bâzı bitkilerde, hayvanlarda, insanlarda ve tabiat unsurlarında alışılmışın dışında birtakım belirtiler ve fonksiyonlarla kendini gösteren dinî, esrarengiz ve büyüleyici güç
  2. (felsefe) kelimeden, sözden, davranış veya vâkıadan anlaşılan şey, bunların hatırlattığı cisim veya fikir
    Ne Hak buyruğun tutarsın ne kul sözün işitirsin. Hiç bilmezsin mana nedir, ne dilde çağırmak gerek. — Yunus Emre
  3. (halk ağzı) zaman
  4. (mimarlık) ağaç kazık

Çekimleme

[değiştir]

Eş anlamlılar

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

manaca, manacı, manacık, manalı, manasız, manayken, manayla, manaysa

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Çağatayca

[değiştir]
  1. yol başına dikilen nişan taşı

Lazca

[değiştir]

mana

  1. mana